Chapter 19: Someone like you
Dear Diary,
Ang tagal ko na ring hindi nakasulat sa’yo. Sorry ah. Naisip ko kasi na kung gusto kong makamit ang katahimikan eh, kailangan ko munang umiwas sa mga bagay na magpapaalala sa’kin sa mga masasakit na araw. Pero okay na, ito na ko, handa na ulit balikan ang lahat. Ang dami kong ikwekwento sayo...
“Lumipas ang mga Segundo, minuto, oras...
Lumipas ang mga araw, lingo at mga buwan...
Lumipas ang panahon nang napakabilis...
Lumipas ang lahat nang hindi ko namamalayan...
Kailangan ko harapin ang nakalipas, para makalakad muli...
Ang nakalipas na humulma sa kung ano ako ngayon...
Ang nakalipas na parang aninong nakasunod...
Ang nakalipas na nagpasakit sa’kin...
Ngayong lumipas na ang lahat, ito ako handa ng muling harapin ang lumipas...
Ang nakalipas...”
~
Dumating ang araw ng graduation, si Mama at Papa, pati si Kuya Kurt ay sobrang proud sa’kin. Rinig ko talaga ang hiyawan nila hanggang sa pagakyat ko sa stage. Sinubukan kong ngumiti, ipakita na napakasaya ko dahil alam ko, isa sa 300 na tao sa theater, nandun si Christian at si Jake.
Nakakasilaw ang mga flash ng camera ng bawat pamilya, kala mo tuloy may mga paparazzi. Nagpakuha kami sa school photographer after ng ceremony, una kami lang ni Kuya then kami ng mga magulang ko. Yup, magulang ko, bati na kami. Naayos na namin ang mga dapat ayusin. Well, sila lang kasi natakbuhan ko after ng nung party eh, iniyak ko problema ko sakanila, gumaan ang loob ko at dun ko naisip, I miss them, I miss my papa and mama so now, I have my family back and complete.
Pumunta kami sa mall para magcelebrate.
“Tara Jollibee o Mcdo?” sabi ni Kuya
“Ba’t naman tayo dun?” tanong ko
“Wala lang, matagal na tayong hindi nakakain dun eh...”
“Sabagay miss ko na din ang French fries...”
“Gusto mo dun anak?” tanong ni Mama
Tumango ako sabay ngiti.
“Sige, dun tayo.” Sabi ni Papa
After eating kasama nang family, nagpasundo ako kela Beth at Pete na nandu din sa mall. Pinaalam nila ko kela Mama at Papa para magparty kami.
“Sige na Mrs. Mercado, dapat matutong makipagartihan tong si Chloe.” Sabi ni Beth
Natawa sila mama, papa at Kuya, “Basta wag niyong lalasingin, ayoko maglinis ng suka niyan.”
“Kuya!”
“Sige-sige, hanggang anong oras ba yan?” tanong ni Papa
“Iuuwi ko po si Beth, depending on how much we enjoy. Pag medyo nagenjoy kami, baka mga 10pm o 11pm pero... pag uber saya nang party kela Rosie, baka bukas ko na siya iuwi.” Napatitig sila papa kay Beth, “Well, wasted kami so sa’min muna kami...” paliwanag niya
YOU ARE READING
Dear Diary
ספרות נוער( tagalog story ) ang dating ng kwento nito ay parang pagkwekwento lang kasi first person ang gamit ko so... i hope maenjoy niyo dahil after how many year ngayon lang ulit ako nakasulat ng tagalog :)
