Idée Fixe (Completed)

Chapter 15

Chapter 15

Safire

"Safire! Where the f*ck did you go?!" Halos madpatalon ako nang marinig ko ang boses ni Tristan sa likuran ko. I was about to go to the kitchen para kainin itong binili kong ube ice cream.

Nilingon ko siya at kitang-kita ko ang pagkakakunot ng kaniyang noo. Oh, boy! He's mad. Sabagay sino ba namang hindi magagalit? Hindi kasi ako nagpaalam.

"Ice cream?" Ngiwing sabi ko.

"You bought an ice cream? Anong sinakyan mo? Bakit hindi ka nagsabi para ako na ang bumili?" Aniya na may pagtitimpi sa boses niya.

"Eh kasi naman sobrang pagod ka na. Ayaw na kitang istorbohin." Anong oras na siyang natulog dahil sa kakareview, finals na kasi nila. 1am na siyang natulog, naalimpungatan kasi ako nang tumabi siya sa akin. Bandang 3:30am nagising ulit ako and I want to eat some ice cream kaya lumabas ako mag-isa.

"Hindi iyon dahilan. Saf, you are pregnant! At buntis ka man o hindi, hindi ka dapat umaalis ng ganitong oras! Paano kung napahamak ka?! What will happen to you? To me?!"

"Sorry." Hingi ko ng paumanhin. He's right, paano kung may nangyari sa akin? Madilim pa naman sa labas tapos buntis pa ako.

He heaved a sigh. "Come here." He said, lumapit naman ako sa kaniya ay yumakap.

"Sorry." Ulit ko.

"Huwag mo ng uulitin iyon. If you want something sabihin mo sa akin. Kahit anong pagod ko pa o kahit anong busy ko. You don't know how scared I am nang hindi kita makita sa tabi ko kanina at noong hindi kita makita nang hanapin kita dito sa buong bahay." Lumayo siya ng konti at sinapo ang aking mukha. "Don't scare me like that, ok?"

Tumango ako. He kissed my forehead. "I'm sorry." I told him

"Ok, let's eat some ice cream."

I smiled at him. Kinuha niya sa akin iyong hawak kong ice cream, pina-upo niya at siya na ang kumilos para makakain kami ng ice cream. Magkaharap kami habang kumakain ng ice cream.

"Hindi ka ba inaantok? Ilang oras pa lang ang tulog mo." Tanong ko sa kaniya.

"You scared the sh*t out of me. Paano ako aantokin?" Natawa ako sa sinabi niya. "At ngayon tatawanan mo ako?"

I pouted, pinipigilan kong matawa ulit.

"Basta huwag mo ng uulitin iyon. I'm serious, Saf."

"Yes po, Dy." I said with a smile.

He made a face. "What? Ayaw mo ng Dy short for daddy? Kesa naman iba-iba ang tawagan natin. Tutal we're gonna be parents naman na."

Bigla naman siyang ngumiti. "So we have an official endearment?"

I nodded. "Come here." Utos niya.

"Why?"

"Come on, My. Don't make me say it twice." I blushed when I heard him say the endearment, ewan ko ba it sounds so sexy kasi. Tumayo ako at umupo sa kaniyang hita paharap.

"How's our baby?" Tanong niya.

"Heto, matakaw." Sabi ko na sinabayan niya ng tawa. "Tataba na naman ako. Papangit ako." I said with a pout.

"You're not ugly. Kahit noong mataba ka pa."

I rolled my eyes. "Mukha akong trenta noon. Jusko! Ni wala akong manliligaw noon, paano pangit na nga ako pandak at mataba pa."

"Meron."

"Wala!" Sabi ko. Totoo iyon, ang pangit-pangit ko noon buti nga ngayon medyo pangit na lang eh.

"Meron."

"Wala nga. Ang kulit mo!" Inis na sabi ko. Ayoko nang maalala ang mga days na 'yon.

"Anong tawag mo sa akin?"

"Huh?"

"I courted you. Araw-araw kitang binibigyan ng sampaguita pero hindi mo man lang ako pinapansin."

Napanganga ako. Gosh! Oo nga pala but I never considered him as my suitor kasi ang bata pa niya noon!

"May sira siguro 'yang mata mo. Gusto mong ipatingin natin?" Hindi ko maintindihan kung bakit siya na-inlove sa akin noon. Ang pangit-pangit ko ng panahong iyon.

He kissed my cheek. "You are the most beautiful lady for me."

"Bola!"

"Hindi kita binobola. Kita mo naman kung gaano ako kabaliw sa'yo. Lagi kitang inaabangan tapos noong sinabi mong may boyfriend ka na I was thinking of kidnapping you." Aniya.

"Siraulo." Sabi ko. I know he's just kidding.

"Seryoso ako."

Napangiti ako. "Oo na po kunwari naniniwala akong maganda ako kaya ka na-inlove sa akin. Huwag kang magpapasalamin ah." Sabi ko na may halong biro.

"I love you." Aniya.

I gave him a peck. "I love you too, Dy."

I saw his eyes widened and felt him stilled. Natawa ako sa reaksiyon niya at pinaliguan siya ng magagaang halik. "I love you. I love you. I love you." I said while kissing him.

Hanggang sa matapos ako ay nakatanga lang siya. I just stared him. A minute later. "F*ck! My heart! I think I'm gonna have a heart attack!" He said habang sapong-sapo ang kaniyang dibdib. "F*ck!" Mura niya at hindi ko inaasahan ang sumunod. His tears started to fell. Sumubsob siya sa dibdib ko. "Thank you, thank you." Aniya.

My heart warmed. Hinayaan ko lang siyang nakasubsob sa dibdib ko. "Mahal na mahal kita." Sabi niya.

Bahagya ko siyang itinulak at sinapo ang kaniyang mukha. I wiped his tears. "And I love you too, Tristan." I said and the next thing I knew he is kissing me all over my body.

"Let's make our baby twins, ok?"

"Is that even possible?" I said while panting.

He just grinned and started to make his way to me.