Idée Fixe (Completed)

Chapter 27

Chapter 27

Safire

"Can we talk?" I asked after we made love. I don't know if it's really making love...if there's still love. Sa akin kasi meron pa pero kay Tristan, it was like he's just releasing all his frustrations. Magsesex kami kapag bad mood siya o kaya naman ay kapag nakainom siya.

"No." Tumayo siya at pumunta sa banyo. I sighed. It's been a month. Isang buwan na ako rito. Masaya naman ako dahil nakakasama ko sila but somehow nalulungkot ako the way Tristan treats me. Feeling ko kasi parausan lang ako.

Tumayo na rin ako at isinuot ang aking mga damit. Umupo ako sa kama at hinintay siyang lumabas. I want him to hear my explanations pero mukhang hindi rin naman niya ako pakikinggan. My phone rang.

"Hey, Zone. How are you?"

"I'm fine, milady. How about you?"

I smiled sadly. "I'm doing ok. Bakit ka napatawag?"

"Could you please go to the office tomorrow? 911."

So it's an emergency. "I'll be there. 10am."

"Thank you, milady."

"Goodbye, Zone." I ended the call as soon as I heard him bid his goodbye. Lumabas mula sa banyo si Tristan.

"Pwede ba akong magpaalam bukas? Pupunta ako sa opisina may emergency lang."

"Hanan asked you to get her class card, right?"

Yes. She asked me kasi sabi mo hindi ka pwede. "Makukuha ko iyon. Susunduin ko rin siya. I just need a few hours. Kailangan ko lang talagang pumunta ng opisina."

"Bahala ka." He said coldly.

"D-dito ka ba matutulog?"

"I'm done with you. Babalik na ako sa kwarto ko."

Malungkot na tumango ako. Kailan ba siya nagpalipas ng gabi dito? After the sex he will just leave and the next day he will act na parang walang nangyari.

"Good night." Sabi ko bago siya tuluyang makalabas sa kwarto ko. Hindi siya sumagot. Tuloy-tuloy lang siya sa paglabas.

Konting tiis pa, Safire pasasaan ba't makakapagpaliwanag ka rin.

The next day at exactly 10am ay nakarating ako sa opisina ko dito sa Pilipinas.

"Milady." Zone bowed.

"How are you, Zone? Ang tagal nating hindi nagkita." I said with a smile.

He smiled. "I'm ok, milady."

"So what's the emergency?"

"Your siblings are here in the Philippines."

"What do they want?"

"They want their part."

Tumaas ang kilay ko at umupo. "Part? According to our father's last will all his assets are mine." I have eight brothers. Different mothers. All of them are ruthless and they all want my father's treasure and the funny part ay sa akin lahat iniwan. Minsan nga iniisip ko na gusto talaga niya akong pasakitan. He knew very well na handang makipagpatayan ang mga kapatid ko para sa pera.

"Tighten the security. Hindi sila pwedeng makalapit sa pamilya ko lalo na sa anak ko."

"I already did that."