بعد از مرخص شدنم از بیمارستان به خونه برگشتیم .
جانگ کوک بدون هیچ حرفی به اتاق رفت و به آشپزخونه رفتم. تهیونگ و جین هم توی آشپزخونه بودن.
جین: بهتون خوش گذشت ؟
سرم رو به طرفین تکون دادم و زیرِ لب گفتم : نه!
حوصله ی سوال و جواب های جین رو نداشتم پس با شب بخیری به طبقه ی بالا رفتم.
رویِ پله ها بودم که صدای تهیونگ رو شنیدم که اسمم رو صدا کرد.
-بله!
تهیونگ: میشه باهم حرف بزنیم.
بی حوصله تر از این بودم که با کسی به خوش و بِش بشینم ولی چشمای تهیونگ و لحنش مجبورم کرد که برای شنیدنِ حرفاش روی پله ها بنشینم. متقابلاً تهیونگ هم روی پله ی پایین تر از من نشست.
از سکوتش متعجب شده بودم مگه این تهیونگ نبود که برایِ حرف زدن اینجا نگهم داشته بود.
- پس چرا ساکت موندی؟
تهیونگ با ناخنای زیباش بازی کرد و زیرِ لب گفت: نمیدونم از کجا باید شروع کنم.
اخمِ ریزی کردم و گفتم: خیلی خسته ام پس حرفتون رو فردا میشنوم.
با پایانِ حرفم لباش رو به سخن گفتن باز کرد.
تهیونگ: میشه با جانگ کوک مهربون تر رفتار کنی؟
حالت عصبی داشتم. از حرفش پوزخندِ صداداری زدم و گفتم: من باهاش مهربون باشم؟
تهیونگ که این شخصیتِ من رو ندیده بود مضطرب ادامه داد: جانگ پسرِ بدی نیست یعنی اون هیولایی نیست که همه فکرش رو میکنن.
-لعنت بهش! لعنت به تو که بدونِ اینکه هیچ کوفتی رو بدونی ازم میخوای باهاش مهربون باشم. وقتی شکنجه ام میکنه باهاش مهربون باشم یا وقتی که فرستادم پیشِ جی هوپ و یا وقتی که زیرِ اون آفتابِ لعنتی ولم کرد و رفت و یا وقتی که زندگیم رو به گند کشید؟ تو بهم بگو کِی باهاش مهربون باشم.
از عصبانیت به خودم میلرزیدم .
تهیونگ که از دیدنِ من ترسیده بود اسمم رو فریاد میزد اما حمله ی های عصبیِ من با فریاد درست نمیشدن.
Jungkook P.O.V
با صداهای بلندی که از بیرونِ اتاق میومد به راهرو رفتم . با شنیدنِ فریاد های تهیونگ که اسمِ جیمین رو صدا میزد با عصبانیت به منشا صدا رفتم و جیمین و تهیونگ رو روی پله ها پیدا کردم . جیمین به خودش میلرزید و تهیونگ با ترس اسمش رو صدا میزد.
احمق!
به سمت جیمین رفتم و تهیونگ رو از کنارش هل دادم که باعث شد تهیونگ به پایینِ پله ها پرتاب بشه. برام مهم نبود که تهیونگ دردش اومد یا اصلا سالم بود یا نه فقط فریاد کشیدم: به اورژانس زنگ بزن.
YOU ARE READING
Mafia's babyboy(Completed)
Fanfiction(Completed) خاطرات مبهم! خاطراتی که باعث شد پسر بی گناهی مثل جیمین وارد بازیِ ناعادلانه ای بشه . بازیی که فقط مافیایی مثل جانگ کوک برنده میشدن . جیمین فقط میخواست به خواسته اش برسه ، خواسته ای که برای براورده کردنش باید به جانگ کوک نزدیک میشد. نزدی...
