BERDEL { TAMAMLANDI }

43. Bölüm •İntikam Yemini •

Birini seversin.
Öyle seviyorum diyerek değil
Et tırnak gibi bağlanarak,
Zorluğu görünce kaçarak değil, her zorluğa göğüs gererek. Öyle belli vakitlerde hatırlayarak da değil. Avuçlarını her açtığında onun için "Ya Nasip" demeden, duanda adı geçmeden avuçlarını kapatmayarak seversin. Sofranda soğan ekmek olsa varlığı yeter gibi yemeğin tadı kaçsa çok lezzetli der gibi seversin.
Birini seversin. Yürürken koşmayı,
Suşmuşken konuşmayı öğrenirsin.
Birini seversin kalbin bozuk saat gibi hep aynı yeri gösterir. Bana hep sevdiğim adamı Murat'ımı gösterdiği gibi.

İki gün geçmiş, Murat, beni daha çok merakta bırakmamak için akşam yola çıkmış ve sonunda bana gelmişti. Merakta bırakmamak diyordum ama iki gün boyunca onu arayıp, gel artık özledim seni yapamıyorum deyip bunaltıyordum adamı. Genelde böyle bir insan değildim ama hormonlar beni alıngan, sürekli ağlayan sızlayan bir kız yapmıştı. O olmadan adam akıllı yemek bile yiyemiyordum ağlamaktan. Çok şükür gelmişti artık ve benim iştahım açılmıştı. Karnım guruldadığında gözlerimi beyaz tavandan çektim. Bana ahtapot gibi kollarını sarmış kocamın kusursuz yüzüne baktım. Kolarından çıkmaya çalıştım ama çıkamadım. Onu uyandırmam lazımdı. Elimi kaldırdım, Murat'ın yeni çıkan sakallarına elimi koydum ve baş parmağımla yüzünü okşadım.

Yüzümüz birbirine çok yakın olduğu için dudaklarımı onun kalın dudakları ile birleştirdim ama o karşılık vermedi. O kadar yorgundu ki bu uykusuna da yansımıştı. Ne yapıyorsam uyanmıyordu, bari beni bıraksa bende onun o güzel uykusunu bölmeseydim. Sonuçta hamile ve çok aç bir insandım. Yine yaklaştım ama bu sefer yanağına dudaklarımı değdirdim homurdandı, gülümsedim. Bu sefer burnunun ucunu öptüm. İnatçı keçi uyanmıyordu. Sinirle derin bir iç çektim ama vazgeçmedim. Dudaklarımı alnına değdirdiğimde gözlerini kırpıştırdı sadece. Oflayıp elimi omzuma koydum ve dürttüm. Öperek uyandırmaya çalıştım ben, uyanmadıysa artık tek çarem buydu benim de.

"Murat bıraksana beni?" Dediğim an, beyefendi homurdanmaya başladı. Valla başından aşağı su dökecektim birazdan. Su dökmen için kollarından kurtulman lazım. Gözlerimi devirmek istedim iç sesime ama yapamadım.

"Murat? Murat!? Ya acıktım ben, bıraksana beni. Hem birazdan sofra kurulucak seninde uyanman lazım artık." Murat beyden çıt bile çıkmıyordu, benim onu uyandırmam için sağlam bir yalan ortaya atmam lazımdı. Birden aklıma gelen sinsi fikirle yüzümde kocaman bir gülümseme oluştu. Murat baya kızabilir hatta sinirlenebilirdi de ama yapacak bir şey yoktu. Sonuçta ben onu uyandırmak için o kadar güzel şey yaptım. Yüzüme gelen saçlarını geriye attım ve boğazımı temizledim. Kahkaha atmamak için kendimi çok zor tutuyordum.

Elimi karnıma yerleştirdim ve ağzım çıktığı kadar bağırdım. "Murat! Aaaaaaaaa!! MURAT!?" Dediğim an birden yataktan sıçrayarak doğruldu ve uykulu gözlerle bana bakmaya başladı. Henüz hiçbir şey idrak edemiyordu. Şu an o kadar tatlı gözüküyordu ki, onu öpmemek için zor duruyordum. Birden idrak etmeye başladı sanki her şeyi. Hemen yorganı üstümüzden çekti ve eğilip iki bacak arama baktı. Anlıyormuş gibi.

" Sevgilim iyi misin? Nasıl olur daha bir ay var. Allah kahretsin, ben ne yapacağım şimdi." Hem söyleniyor hemde bacak arama bakıyordu. O kadar komik duruyordu ki yaptığım eşek şakasını daha faza uzatıp da onu daha çok korkutmak istemiyordum.

"Suyun da gelmemiş, acaba yalancı sancı mı?" Kendi kendine konuşuyordu.

Murat ben hamile olduğumdan beri internette, dergilerde bu konuyla ilgili araştırmalar yapıyordu. Bunu ilk gördüğüm an o kadar şaşırmıştım ki, kendisinden asla beklenmeyecek hareketler yapıyordu çünkü. Ama hoşuma da gitmişti ne yalan söyleyeyim. Mardin'de, ben daha kendisiyle evlenmeden, kendisini hiç görmeden önce herkes ondan iyi bahsetmezdi. Güya tabiri caizse psikopat bir insan kısa özetlemek gerekirse. Zaten psikopat insanların az çok ne kadar manyak olduğunu bilirsiniz. Evlendikten sonra da kötü bir insandı hem de mide bulandırıcı denecek kadar ama beni gerçekten sevdiğinden beri o kadar iyi, merhametli, düşünceli bir insan olmuştu ki, bu da onu deli gibi sevmeme neden olmuştu. Bence bazı erkekler ama böyle sert, maço erkekler evlendiklerinde kılıbık oluyorlar. Acaba Murat da mı onlardan biri oldu Evin? Gülümsedim, olabilirdi.