BERDEL { TAMAMLANDI }

Sevdim de ne oldu

Bir gün biri geliyor sizin kendinizi dünyanın en değerli insanıymış gibi hissetmenize neden oluyor.
Sarıyor sarmalıyor. Saçlarınızı okşuyor belki. Belki başınızı omzuna koyup huzur buluyorsunuz.
Bir an dünyanın merkezi benim diyorsunuz kendinize. Öyle değerli hissediyorsunuz kendinizi.
Bir zamanlar ne kadar sevilmediysek onların bütün acısını çıkartırcasına delicesine seviliyoruz.
Alışıyoruz.

Sanki bir parçamız oluyor o.
Ne biliyim onsuz eksik oluyorsun.
Onsuz yarımsın. Hani şey dünyanın merkezi benim dedirtiyor ya o sana.
Senin dünyanın merkezi de o oluyor.
Körü körüne bağlanıyorsun. Gece uyumadan önce o olmazsa ne yaparım diyorsun kendine. Sabah uyandığında iyi ki bugün de var diyorsun. Gülümsüyorsun.
Zamanla sıradanlaşmıyor sevgin, büyüyor kalbine sığmıyor sanki.

Bulutların üstünde uçuyorsun.
Görünmeyen kanatlar hediye ediyor o adam sana. Sonra bir fırtına kopuyor.
Kanatların kırılıyor. Tepe taklak olup betona çakılıyorsun. Yaralanıyorsun.
Ölmüyorsun ama ölmeyi diliyorsun. Sürünüyorsun bir müddet, sesin soluğun yetişmiyor ona. Hissetmiyor.

Ama senin bilmediğin bir şey var. Ben sevda yağmurlarında ıslanırken sana sırılsıklam olduğumu unutmuştum.
Avuçlarımda bıraktığın kırmızı güllerle yolunu beklerken dikenleri epeydir yaralar açmıştı içimde.
Geleceğin yolları mum ateşiyle seyrederken yokluğun bir kor gibi çoktan sarmıştı etrafımı. Gönlümden düşenler satır satır dizilmişti ömrüne.
Sararıp gidiyordu yüreğim mevsimsiz sonbaharlarında. Bir acizlik sarıyordu ruhumu sızıp kaldığım sende.
Gökyüzüne masal okurken içimi kara bulutlar sarıyordu sanki.

Duygularımın katili...
Ben şimdi hangi ateşe, gökyüzüne dilimdekileri dökeyim? Hangi çocuğun dizlerinde ağlayayım, ruhumu hangi hüznün kıyısında bırakayım?
Bir ateş gibi körkütük yandıktan sonra hangi denizlere döküleyim?
Karmaşık mevsimler gibiyim; bir yanımda çiçekler yetişiyor, bir yanımda hüzün ağlıyor. Soluyorum ben de mevsimsiz dökülen yaprak gibi ya da vakitsiz kanat çırpan kuşlar gibi..Ben seni bir okyanusun derinliğinde buldum da sevdim.

Parlak bir inciydin benim için
Paha biçilmez bir inci. Ben seni soğuk ve yağmurlu bir günde
seni düşünürken gülüşündeki sıcaklığın içime dolup da
Beni sardığı bir anda sevdim
Seni sadece selvi boyun, siyah saçların ya da kara gözlerin
Güzel bir yüzün var diye değil
Fikirlerinle, konuşmandaki güzelliğin ve benim o kor halde yanan yüreğimle sevdim. Ben seni derinden ve hissederek sevdim. Yaz sıcağında uyuyamayıp sıkıntılarım olduğun
Ve rüyalarımda buluştuğumuz gecelerde sevdim..

Sevdim de ne oldu? Hayatımın ihanetini, kızını yedim. Bu sefer de sen bana kimseye inanmam gerektiğini öğrettin. Hem de öyle bir öğretin ki ölsem bile unutmam artık, ama sana da unutmayacağım. Ah be duygularımın katili, benden ne istedin sen! Seni bu kadar çok ve saf seven bir insandan ne istedin.