BERDEL { TAMAMLANDI }

29 Bölüm ♡ Böyle davranırsam onu sonsuza denk kaybedeceğim.♡

Birini seversin. Öyle seviyorum diyerek değil et tırnak gibi bağlanarak,
Küçücük bile olsa bir zorluğu görünce kaçarak değil, her zorluğa göğüs gererek. Öyle belli vakitlerde hatırlayarak da değil. Avuçlarını her açtığında onun için "Ya nasip" demeden, duanda adı geçmeden avuçlarını kapatmayarak seversin. Sofranda soğan ekmek olsa varlığı yeter gibi yemeğin tadı kaçsa çok lezzetli der gibi seversin. Birini seversin.
Yürürken koşmayı, Susmuşken konuşmayı öğrenirsin.
Birini seversin kalbin bozuk saat gibi hep aynı yeri gösterir..

O kadar sinirliydim ki her an kızın üstüne atlayabilirdim. İçimdeki bu şey kıskançlık mıydı yoksa kocama öpücük atması mı bilmiyorum ama elimde olsa orda o saniyede o kızı boğarak öldürdüm. Ben bu kadar kıskanç bir kız değildim ama Murat'ı sevdiğim günden beridir, ona bakan bütün kızlardan nefret ediyordum. Kız karşımda bana tuhaf tuhaf bakarken ben de boş durmayıp kıza kötü bakışlar atıyordum. Murat yanıma gelmesiyle kız gözlerini benden çekti ve Murat'a baktı. İki saniye Murat'a baktıktan sonra bakışlarını ondan çekip bana çevirdi. Bana bakarken derin bir nefes aldı.
Halbuki bilmiyordu ki benim birazdan o nefesi toptan keseceğimi. Kızın gözleri benim üstümdeyken Murat ile konuşmaya başladı.

"Muratcığım, şu yanında ki şahsa söyler misin, üslubuna ve kullandığı kelimelere dikkat etsin?" Dediğinde sinirden derin bir nefes verdim ve gözlerimi kapatım. Kendimi sakinleştirmeye çalıştım bu kız kesinlikle canına susamıstı. Bunu şimdi daha iyi anlıyordum. Murat ağzını açacağı an onun konuşmasına müsaade etmedim. Kıza doğru bir adım atacakken Murat kolumdan tutup adım atmamı engelledi. Kaşımı havaya kaldırdım ve ses tonuma dikkat ederek konuşmaya başladım.

"Ben buradayım canım, ne diyeceksen bana söyle Murat'a değil?" Beni onaylar şekilde hemen başını salladı. Boğazını temizledi ve benim gibi o da ses tonuna dikkat etti.

"Tamam o zaman, sana söyleyeyim. Öncelikle bana 'çakma sarışın' dediğin için bence benden özür dilemelisin." Kızın dediği şeyle alayla gülmeye başladı.

"Allah Allah sen kimsin ki ben senden özür dileyeceğim. Burada özür dileyecek biri varsa o da sensin." Dedim dişlerimin arasında tıslayarak. Dediğim şeyle bu seferde kız kaşlarını çattı.

"Pardon anlamadım? Ben ne yaptım ki senden özür dileyeceğim." Gözlerini hemen benden çekti ve Murat'a baktı, ve konuşmasına devam etti. " Muratcığım görüyorsun değil mi hem suçlu hem güçlü. Kendisi bana hiç hoş olmayan bir kelime kullandı ve şimdi kendini haklı çıkarmak için suçu bana artıyor."

Sinirle dudaklarımı dişledim. Bu kız gerçekten artık haddini fazlasıyla aşmıştı. Tatlı dille bile konuşuyorduk olmuyordu anlamıyordu. Demekki anlama kapasitesi küçüktü ki söylediğim şeyler onun beynine giremiyordu. Bir de beni daha çok sinir etmek için durmadan Murat'a 'Muratcığım' diyordu. Hayır yani istediği neydi? Bana Evin ben kaşınıyorum sende gel beni kaşı mı diyordu, eğer öyleyse onu daha çok beklemeye niyetim yoktu benim de. Dudağımın kenarı alayla kıvrıldı, kıza doğru iki adım atıp tam dibine durdum. Gözlerimi kızın gözlerine dikip meydan okurcasına baktım. Kıza olan öfkeli bakışlarımdan mı yoksa sergilediğim tavırdan dolayı mı bilmiyorum ama yutkundu. Adını daha bilmediğim kızın benden korkmuş bu hali nedense çok hoşuma gitmişti. Bunu o hak etmişti. Ben üstüme düşen vazifeyi yapmıştım, eğer özür dilese şu an bu konu bu kadar uzamazdı. Parmağımı kızın beline kadar uzun olan saçlarına sardım ve bir tutamını aldım gözlerimi kızın gözlerine diktim

"Eğer bir daha 'Muratcığım 'dersen konuşacak bir ağzın olmayacak!" Demem ile kızın vücuduna birden bir titreme geldi ama kendini hemen toparladı ve omuzlarını dikleştirdi. Demekki korktuğunu bana belli etmek istemiyordu, ya da benden korkmuyordu. Zaten bende benden korksun istemiyordum. Benim sadece istediğim şey ne olursa olsun bir adamın yanında bir kadın varsa ve o insan onun eski sevgilisi ise el sallayıp öpücük göndermesi hem bana yapılmış büyük bir saygısızlıktı. Ve bu beni küçültmezdi, tam tersi onu küçültürdü.