BERDEL { TAMAMLANDI }

Şimdi seninle iki yabancıyız

Bana ne kadar güçlü olduğumu söylüyordu herkes. Hep güldüğümü,beni asla üzgün görmediklerini söylerdiler di .Ama sen öyle olmadığımı biliyordun..güçlü göründüğüm kadar gücsüz olduğumu biliyordun. Sen biliyordun küçük şeylerin bile canımı nasıl yaktığını..sen biliyordun benim herşeye ağlayan zayıf kız olduğumu. Her göz yaşımda yanımda olup gözyaşlarımı silen sendin. Şimdi nasıl yapa bildin bunca şeyi bana? Sendemi beni tanımayan insanlar gibi düşünmeye başladın? Yoksa hiçmi tanımadın beni?Ben seni tanıdığımı düşünmüşdüm.ama yanılmışım.sen giderken bile canımı nasıl yakarsın diye düşünmüşsün . Ve başardında.

Senin gibi yakan olmamışdı canımı..Ben hep başkalarının derdine ağlayan biri oldum. Kendi dertlerimi unutup başkalarının derdine yanan.Her zamanda ne kadarda güçlüsün derdiler.Evet ben senin tanıdığın o kızdım. Bazen ağlayıp bazende kendi gözyaşımı silip gülmeyi bilen biriyim. Düşünmeki unutduğum için mutlu görünüyorum. Hayır ..Ben seni unutacak kadar güçlü değilim.Ben sadece bütün acılara inat gülümseye bilecek o zayıf kızım sadece.

Ben bir Adamın karanlığında boğuldum. Çok aradım onu o karanlıkta. Oysa nefes alıp vermesinden bile bulurdum, tutardım ellerinden onun. Olmadı, yetişemedim, öpemedim ellerinden. Kendim gece iken bile ışık saçardım ona halbuki. Ben ona yuva, aile oluyordum. Sadece hep yanımda olmasını istiyordum.Sevinçli günümde, en çaresiz anımda da başımı dizlerine koyup her şeyi onunla paylaşmak istiyordum. Kederli olduğum zaman "buda geçecek" sözünü ondan duyup güçlü kalmak istiyordum.

Geçmese bile varlığı yetiyordu
Ne oldu? Titrek ellerimle başımı ellerimin arasına alıp bağıra bağıra ağladığımla kaldım. Yazdığım yazılarla baş başa kaldım o karanlıkta. Kendi kalemim kalbime bir bıçak gibi saplandı. Ben yine o karanlıkta ses etmesini" gel buradayım". Söylemesini bekledim.
Hata ettim, çok hata yaptım.

Ben sana aşık olduğum o anı hatırlıyorum. Bir sonbahar günüydü, her şeyden herkesten bıkmış biriydim. Seni ilk gördüğümde okulun bahçesinde bir bankta oturmuş elinde bir sigara vardı. Ben bir karanlığın içindeydim. Sonra sen geldin ve bana o karanlığın içinde güldün sevgilim. Hayatımdaki tüm kötü şeylere karşılık sanki ben buradayım korkma diyordun bana. O gün işte sana aşık olduğum gündü. Yeni doğan bir bebek gibiydim adeta, gözlerimi sana açtım tekrardan sevgilim. O günden sonraysa ne kendimi alabildim senden ne de kalbimi.

Baktığım, gezdiğim her yerdeydin sen.
Senin her şeyi hayalini kurdum.
Ama bilseydim beni bu şekilde yüzüstü bırakıp gideceğini, sana yemin ederim ki tek bir hayal değil, o gün seni gördüğüm, sana aşık olduğum yerde arkamı döner giderdim. En azından o güzel gülüşün bende hep güzel bir anı olarak kalırdı.
Bu denli kirletemezdin gülüşünü...

Şimdi seninle iki yabancı gibiydik. Hep de yabancı olacaktık, sen beni sevmedin belki ama ben seni kendimden bile daha çok sevdim. Yapmamalıydım aslında ama çok sevdim be..