BERDEL { TAMAMLANDI }

1 Bölüm ♥Karar♥

MERHABA.

SENDE BÖLÜMÜ AÇARAK KİTABIMI OKUMAYA KARAR VERDİYSEN, ARAMIZA HOŞ GELDİN.

1.Bölüm

Evinden..

Düzenlendi

Sabahtan beri evdeydim. Arttık oya yapmaktan ve oturmaktan o kadar sıkılmıştım ki, hem gözlerim de oya yapmaktan ağrımıştı artık. Elimdeki oyayı koltuğa bırakıp evden çıktım. Mardin'in sessiz sakin sokaklarında başımı eğmiş, dalgın dalgın yürüyordum. Bir kadına çarpmam ile başımı kaldırıp çarptığım kadına baktım. Saçları iki yandan örülmüş, esmer tenli, simsiyah büyük gözlere sahip, Elli beş boylarında, üstü başı yırtık bir Kadındı. Onu buralarda ikinci kez görüyordum. Köydekilerin dediğine göre köyün delisiymiş ve çok kötü bir kadınmış. Onu nerede görsek onunla konuşmadan yanından çekip gidecekmişiz, hiçbir zaman bu söylentilere kulak vermezdim. Sonuçta yaşlı insanların söylentileri idi. Bu kadın kendine bile bakamaz yardım edemezken bana ya da bize mi zarar verecekti? Kadın bana doğru gelirken düşüncelerimi bir kenara bırakıp kadına baktım. İster istemez biraz tedirgin olmuştum. Kadın tam karşımda durdu ve yüzümün her zerresini izledi. Derin bir nefes verip acıyan gözlerle bana bakmaya başladı. Bu durum şu an ister istemez hiç hoşuma gitmemişti. Tam elini kaldırırken bir adım geri gidip korkuyla yutkundum. Kadın ondan korktuğumu anladı ama bunu umursamadan elini kaldırıp yüzüme dokundu. Soğuk eli yüzüme değince bedenime bir titreme geldi. Yaşlı kadın gözlerini gözlerimden ayırmadan konuşmaya başladı soğuk sesiyle.

"Yazık olacak sana, hem de çok yazık. Dünya işte. Kimi gönlüne söz geçiremiyor, Kimi de küçük yaşta kurban ediliyor."

Kaşlarımı istemsizce çattım. Ne demişti ki şimdi bu kadın? 'kurban' diyordu, 'küçük' diyordu ama söylediği o sözlerden ne demek istediğini anlamadım. Başımı iki yana salladım ve kendime gelmeye çalıştım. Zaten deliydi ne diye onu dinliyordum ki şuan?! Hiç bir şey demeden hızlı adımlarla oradan uzaklaştım ve evime gittim.

Yatağıma uzanmış, hayal kuruyordum. Her genç kız gibi bende bir gün sevdiğim adamla evlenecektim. Acaba nasıl bir adamdı ilerideki eşim? Gülümsedim. Kesin çok iyi ve beni deli gibi seven bir insan olacaktı. En azından ben buna inanmak istiyordum. Her kız kocasının babası gibi biri olmasını isterdi ama ben hiç istemezdim. Çünkü benim babam zalim bir insandı, hem de çok zalim. Keşke o adamın kızı olmasaydım. Keşke ben doğarken ölseydi de o pislik insanı güzel ansaydım. Onun babam olduğu güne lanet olsun! Allah onun belasını versin ben öyle aşağılık birinin kızı olmasaydım ondan nefret ediyorum ve ömrümün sonuna kadar da edeceğim.

Kapının çalmasıyla yatağımdan sıçradım. Bu kimdi şimdi bu saate? Kapıyı kim alacaklı gibi çalıyordu?! Yorganı üstümden atıp yataktan çıktım ve hızlı adımlarla odamdan çıkıp kapıyı açtım. Kapıyı açmamla karşımda Mardin'in en büyük ağalarından Kenan ağayı gördüm. Onu görmemle yutkundum, kalbim o kadar hızlı atmaya başlamıştı ki korkudan. Bu adamın bu saate burada ne işi olabilirdi ki? Kenan Ağa soğuk ve o korkunç sesiyle konuştu.

"Baban nerede?!"

Diye bağırdı. Korkudan derin bir nefes alıp vermeye başladım. Şu an ondan çok korkuyordum çünkü sert yüz hatları ile çok korkunç görünüyordu. Dilim tutulmuştu sanki konuşmak istiyordum ama hiçbir kelime çıkmıyordu ağzımdan, konuşmayı unutmuştum sanki! Kenan ağa yine bağırarak konuştu

"Sana dedim! Dilini mi yuttun?! Baban nerede?"

Bağırmasıyla korkum daha çok artmaya başladı. Allah bilir babam denen pislik ne yapmıştı da onu arıyorlardı. İnşallah öldürürler de ondan sonsuza dek kurtuluruz ailecek! Dilimle korumuş dudaklarımı ıslatıp Kenan ağa bana yine bağırmasın diye konuşmaya başladım.