26. Bölüm ♥Sen benim ilk yarimsin kalbimsin insan kalbini söküp atarmı♥

60.4K 1.7K 411
                                    

Yağmura aldırış etmeden ruhum gözyaşlarım ile ıslanıyor du. Hisselerimin bir bir ruhumdan koptuğunu hissediyordum. Hala bile hissediyorum
Demir'i tuncu eritip göğüs kafesime boca ediyorlar. Bedenim çürüyor tebessüm etmeye çalışan ruhuma inat.
Kaybetmekten mi? İnsan kendi zihninin içinde ve ruhunda ben arayışı içerisinde kaybolmuşken, Ona ait yahut onun ait olmadığı bir şeyi kaybetmek nasıl söz konusu olabilir ki? Anlam veremiyorum.
Sokaksız bir türlü buna anlam veremiyorum. Mavili kayıp, alacalı gitti, küçük kız çocuğu günlerdir uyuyor.
Sana neler oluyor anlamış değilim.
Zaten varlığım ile yokluğum arasındaki gel gitti bile anlamış değilsin hala.
Ben gerçeğim onlar hayali oyuncaklarımız Sokaksız bunu ne zaman anlayacaksın. Hırpalanmışsın yine.
Her nefes bir şizofreni yolunda verilmiştir..

Olduğum yerde donakalmıştım adeta. Kalbim sıkışıyordu, şaşkınlık ve hayal kırıklığı ile Cemile ananın arkasından baka kalmıştım. Bana söylediği şey çok ağrıma gitmişti. Bir kadının kaldıramadığı bir sözdü. Benim üstüme kuma getirmek neydi? Bana bunu nasıl söyleyebilirdi? Sonuçta biz Murat ağa ile yeni evlenmiştik. Evlendiğimiz günün üstünden dört ay geçmişti. Nasıl hemen kuma konusunu açabilirdi! Gözlerim dolmuştu dediği şey o kadar zoruma gitmişti ki. Ben daha on sekiz yaşında bir kadındım, bana bunu yaşatmaya hakları yoktu. Olmazdı da. Hem Murat bana söz vermişti asla üstüme başka bir kadın getirmeyecekti. Yumruklarımı öfke ile sıktım.

Ben kısır değildim!

Ya da çocuğum hiçbir zaman olmayacak diye bir şey de yoktu ortada. Biz Murat ağayla yeni beraber olmuştuk, zamanla da hamile olup olmayacağım belli olacaktı zaten. Sinirden derin bir nefes verdim, Cemile ana da bir kadındı aynı benim gibi nasıl bana bunu söyleyebilirdi. Ya o da hiç çocuk getirmeseydi, o da benim olduğum konuma girecekti. O zaman Nujin ana da Kenan ağaya yeni bir kadın istiyecekti. O da benim yaşadığımı yaşayacaktı. Gerçekten bir kadının en büyük düşmanı yine bir kadın, bunu bir kez daha gördük.
Elimin tersiyle akan gözyaşlarımı silip kapıyı kapattım. Şu an o kadar sinirliydim ki ve kırgın, en çokta kuma lafı zoruma gitmişti. Tekli koltuğa oturup iki elimle yüzümü kapatım. Cemile ana eğer ben çocuk getirmesem üstüme kuma getireceğini söylüyordu durmadan. Peki en büyük oğlu, yani Serdar ağa, onun çocuğu da olmuyordu o zaman Ayşe yengenin üstüne neden kuma getirmiyorlardı? Bunu bir türlü anlamıyordum. Hayır yani sözlerini tek Murat'a ve bana mı geçiriyorlardı? Benim adım da Evinse buna asla müsaade etmiyecektim. Üstüme asla kuma gelmiyecekti. Elimi yüzümden çektim. Murat'a Ayşe ablanın üstüne neden kuma getirmediklerini söyleyip cevabını da öğrenmem lazımdı.

Aklımda ki bu sorulardan kurtulmak için koltuktan ayağa kalktım ve hızlı adımlarla banyoya girdim. Temizlik mazemelerini aldım ve banyodan çıktım. Evi baştan aşağa temizlemeye karar verdim. Hiç olmazsa aklımı biraz bile olsa dağıtırdım belki. Yoksa otura otura kafayı yiyecektim burda. Bileğindeki tokayincikardim ve açık olan saçlarımı topladım. Derim bir nefes verdim ve mutfağa girdim önce mutfaktan başlayacaktım. En zoru orasıydı çünkü. Temiz bezleri alıp önce mutfak dolaplardan başladım temizlemeye.

Koskocaman evi temizleyip kendimi zorda olsa koltuğa atım. Koca villayı  temizlemek tam bir işkenceydi ama kafamı dağıtmama da çok yardımcı olmuştu. Gerçekten çok yorulmuştum, ayağa kalkıp kankime çay yapacak halim bile yoktu. İyiki bugün dip temizliği yapmıştım. Her yer şu an pırıl pırıldı.
Tabi evi temizlerken kasıklarıma durmadan iki de bir ağrı girmişti. Ama ben yinede temizliği bırakmamıştım. Başımı geriye atıp gözlerimi kapattım daha aradan iki saniye geçmeden zilin çakması ile gözlerimi açtım ve kapıya baktım. Kim gelmişti ki şimdi? İki dakkika oturma bile izin vermiyorlardı. Bıkkınlıkla derin bir nefes verip oturduğum koltuktan ayağa kalktım ve kapıyı açmaya gittim. Kapıyı açmamla Hayat ve Barış sırıtarak bana bakıyorlardı. Kaşlarımı çattım, bunlar neden sırıtıyordu böyle. Tam ağzımı açacaktım ki Hayat konuşmama izin vermeden beni hafif kenara itip içeri girdi tabi Barışta içeri girmeden önce bana dönüp

BERDEL  { TAMAMLANDI }Where stories live. Discover now