They Met At First Kiss

TMAFK#1

Adriana's pov.

"I don't love you, Adriana. Let's break up!" Nakatatak pa rin sa akin isipan ang huling mensahe ng boyfriend ko matapos ko itong mahuli na may kasamang babae.

"I wasted two years of my life sa isang manlolokong tulad niya. Tapos ipagpapalit lang ako sa babaeng wala pang nagagawa sa kanya." Reklamo ko habang may tumutulong luha sa mga mata ko.

"Use it!" May lumapit na lalaki sa tabi ko habang may inaabot na panyo. Kukunin ko na sana iyo ngunit inihulog nito sa kinakain ko.

"Umiiyak ka lang just because of burger and fries? So, crazy!" Dahil sa sinabi ng lalaki ay pinagtawanan ako ng mga kumakain sa McDo.

"You don't care!" Binigyan ko siya ng masamang tingin ngunit agad din nawala dahil sa angkin niyang kagwapuhan.

"Uso lang matulala iyakin girl?"

"I don't need your handkerchief lalo na't pagmamay-ari ng mayabang na tulad mo."
Nakipagtalo na rin ako dahil sa pamamahiya niya sa tulad ko.

"Masarap ba ang kinakain mo para mapaiyak ka?"

"Bakla ka ba at pumapatol ka sa babae?" Para siyang bata na nakikipagtalo sa babaeng tulad ko.

"No, I'm not."

"Bakla," sigaw ko.

"Shut up!" Nagmadali itong umalis sa harap ko habang nahihiya sa mga babaeng nanonood sa amin. Agad naman akong sumunod upang isauli ang naiwan niyang panyo.

"Adriana!" Napahinto ako sa pagtakbo nang tawagin ako ng lalaking matagal ko na hinahanap at gustong makausap. After ng break up ay nawalan na kami ng komunikasyon sa isa't isa. I missed him so much.

"Why are doing here?" Tanong ni Kristoff na ikinabilis ng tibok ng puso ko.

"Hello!" Hindi ko pinahalatang nasasaktan ako lalo na't kasama niya ang babaeng pinagpalit sa akin.

"Love, who's that girl?" Tanong ng bagong girlfriend ni Kristoff para makaramdam ako ng selos.

"She's Adriana," pakilala ni Kristoff sa akin.

I am Adriana Joyce Monreal, a seventeen-year-old girl who fell in love with Kristoffer. He was my first boyfriend kaya napakasakit ang ginawa niyang pag-iwan sa akin gaya ng ginawa ng mga magulang ko.

"Ah 'yung ex mong humahabol pa rin sa'yo." Mataray nitong sambit at tiningnan ako mula ulo hanggang paa.

"Bell, please huwag dito." Pag-awat ni Kristoff.

"Napakalandi mo naman para lumapit sa boyfriend ko." Mukhang wala siyang balak manahimik kaya hindi na rin ako nakapagtimpi.

"Kristoff, I can't believed na ipagpapalit mo ako sa ganyang klaseng babae. Sa sobrang kapal ng mukha dinaig pa ang clown sa birthday-an." Matinong lalaki si Kristoff ngunit bigla na lang siyang nagbago.

"What did you say? Clown ako? OMG girl, mas maganda pa ako kesa sa'yo kaya nga iniwan ka dahil pangit ka." Pakikipagtalo ni Bell sa'kin.

"It's not true." Napangiti ako nang itanggi ni Kristoff na pangit ako. Kahit na simple lang ako masasabi kong mas lamang pa ako kay Bell.

"Anong it's not true, Kristoff? Look at her face. Hindi iyan ang tipo ng mga lalaki. Not like me, habulin ng lalaki." Pagmamaigi ni Belle habang nakatingin sa hawak niyang salamin.

"Kawawang salamin," kumento ko habang tinuturo ang hawak na salamin ng girlfriend ni Kristoff.

"Bakit naman?"

"Mirrors can't talk how ugly you are. Lucky for you, they can't laugh, either." Mahinahon lang akong makipag-usap sa kanya pero mukhang hindi ko kakayanin dahil sa matinding panlalait sa akin.