Anonim: Yıldız Tozu

1.4

"Biraz oturduktan sonra kalkarız sana da uygunsa. Şimdiden söyleyeyim kocaman bir dondurma istiyorum." Biraz şebeklik yapayım da az önceki rezilliğimi kapatayım.

Deniz shipper olarak elini kalbine götürmüş bizi izliyordu. Öyle lök diye.

"Bir fotoğraf mı çeksek? Instagram'a atarız." Ayaz'ın tek amacı Deniz'le fotoğraf atmak bunu fark ettim. Zaten yan yana oturuyorlardı. Kolunu ona atardı ve hop güzel bir fotoğraf.

"Sizi çekerim ben." Grup fotoğraflarında tam anlamıyla çarpılmış gibi çıktığım için fotoğraf çeken ben olmalıydım.

"Olmaz ya selfie yaparız." Ayaz itiraz etti ve telefonunu çıkardı.

"Ya hayatta güzel çıkmıyorum. Siz çekinin." Kaçmaya çalışıyorum ama kaçamıyorum. Zorla fotoğraf çektiler. Ben biraz Alkın'ın vücuduna sığındım ama bunu es geçelim.

"Etiketliyorum hepinizi?" Hepsi evet derken ben tükenmiştim. Çünkü kesin gözüm filan kapalı çıkmıştı.

"Biz kalkalım." Alkın ayaklandı ve beni bekledi. Ben de kalktım ve kızlara el sallayarak yanına yürüdüm.

"Ee beni nereye götüreceksin? Bak ben her dondurmayı da sevmem he." Güldü ve ellerini cebine yerleştirip düşünürmüş gibi yaptı.

"En güzel dondurmacıya götüreceğim seni." Gülümsedim. Konuşacak konu yoktu ki konuşalım. Tek düşüncem dondurma şuan.

Şirin bir pastaneye geldik ve dışarı oturduk. Bir kadın yanımıza geldiğinde Alkın hemen söyledi. Şaşırtıcı bir şekilde istediğim dondurmayı söyledi. Garip.

"Vişne ve limon olsun. Üzerine çikolata sosu lütfen."

"Cinli misin?" Tepkim karşısında şaşırdı önce ardından kocaman bir kahkaha attı.

"Hayır. Sadece iyi bir gözlemciyim. Hem geçen gün yediğin dondurma buydu. Ondan dedim." Gözlerimi kıstım. Anonim aklıma geldi birden. Alkın şüphelerimin çoğalmasına neden oldu.

"Bir şey sorabilir miyim?"

"Evet." Gülümseyerek bana bakıyordu. Anonim olarak onu düşündüm. Olabilirdi. İhtimaller onu gösteriyordu.

"Biriyle mesajlaşarak aşık olunur mu sence?" Sorunum tek amacı tepkisini ölçmekti. Farklı bir tepki verirse onun olduğuna inanacaktım. Anonim o olabilirdi. Ama neden bana baksın ki?

Dondurmalar gelirken sorum kaynadı gibi. Çünkü tepkisini göremedim.

"Birine aşık olmak için yüzünü görmeye ihtiyaç yok bence. Konuşması, düşüncesi sana uyuyorsa aşık olursun."

Dediklerini kafamda tarttım biçtim. Yani... anonim değil miydi?

Bunu ona soramazdım. Ama dolaylı yoldan yürüyebilirdim.

Dondurmamdan büyük bir kaşık aldım. Sessizce bir süre yedikten sonra konuşma gereği duydum.

"Sizin gruptan herkesle yakın mısın?" Bakışlarını direkt gözlerime çevirdi. Başıyla onaylayıp dondurmasından bir yudum daha aldı.

"Hıı. Yani hepsi ile yakınsın. Biri ile mesajlaşan biri var mı? Gökdeniz ve Ayaz'ı saymıyorum."

"Amacın ne? Birinden mi hoşlanıyorsun ve benim yardım etmemi istiyorsun?" Yüzünde kocaman bir şaşkınlık vardı. Eliyle kendisini gösteriyordu. Ve ciddiydi. Aşırı ciddi. Anonim o değildi yani.

"Konu açmaya çalışıyordum. Pardon." Dondurmama döndüm. Sanırım birazcıkta olsun onun anonim olacağını düşünmüştüm.

"Şuan randevuda gibi bir şeyiz ama sen onları sorup duruyorsun."