Four Sandovals and I [SC: The Beginning]

Kabanata 27

I like you
xMaligaya©July2023

PAGKATAPOS nang tagpong iyon ay lalo ko pang iniwasan si Bryan pero kahit ano pa yatang pagtatago ang aking gawin ay palagi niya pa rin akong nahahanap.

Para tuloy akong naging tali sa tug of war sa tuwing nagkakaharap-harap kaming tatlo ni Miah na hanggang ngayon ay namomroblema dahil hindi pa rin sumusuko ang pamilya ni Monique. Gusto pa rin ng mga ito na matuloy ang kasal.

“Enjoy your christmas vacation, class,” our proctor announced after we finished all the exams. Lahat naman ay napahiyaw sa tuwa, parang nakalimutan na lamang nilang bigla 'yong issue kong kumalat noong nakaraang linggo.

Hindi ako nakatanggap ng paumanhin mula sa kanila, ngunit ramdam kong na-gi-guilty silang lahat simula noong ikalat ni Jeffrei ang totoo na may naninira lang sa akin.

Isa-isang nagsilabasan ang aking mga kaklase kasama ang aming prof habang nagkukwentuhan kung saan sila magbabakasyon ng kanilang pamilya ngayong holidays. Ako naman ay lumapit kay Benj na kasalukuyang tinitingnan ang kaniyang reviewer.

“Benj, nasa mansion pa ba si Monique?” tanong ko kaya napatigil siya at napatingin sa akin, para bang sandali siyang naguluhan bago niya ako naintindihan.

“Y-yes. S-she's still fighting for their wedding,” nauutal niyang sagot pagkatapos ay tinanong niya ako kung bakit. Nginitian ko naman siya saka ako huminga nang malalim.

I want a closure before I leave. Gusto kong umuwi na walang tanong sa aking isip.

“Plano ko sana siyang kausapin.” Iniwan ko siya sa kaniyang pwesto at naglakad ako papunta sa aking upuan. Inayos ko na ang mga gamit ko pagkatapos ay isinukbit ko na rin ang aking bag.

“S-she's mad at you. Ikaw ang sinisisi niya sa lahat ng nangyari,” tila pagpipigil niya sa akin habang papalapit siya sa aking kinaroonan. I could sense his concern, that's why I quickly calmed him down. Sinuguro ko sa kaniya na walang mangyayaring masama.

“Simula pa lang noong una, hindi na talaga kami nakapag-usap. Siguro ito na 'yong tamang panahon para doon,” paliwanag ko bago ko siya niyakag na lumabas na ng aming room.

“S-sige. S-sumabay ka na sa akin pauwi,” pag-aaya niya kasunod ng pagsilay ng isang ngiti sa kaniyang mga labi. Nag-iwas din siya ng tingin, para bang may nasabi siya sa akin na nakakahiya kaya napangiti rin ako.

Hindi pa rin siya nagbabago. Hanggang ngayon ay madali pa rin siyang mahiya.

Sa aming paglalakad ay ipinagdarasal kong hindi namin makasalubong si Miah o si Bryan. Mabuti na lang ay pinagkaloob iyon ng pagkakataon kaya maayos kaming nakalabas ng school at nakabyahe pauwi sa mansion.

“M-magpapalit lang ako ng damit. Hintayin mo ako. S-sasamahan kita kay Monique,” tila natataranta niyang pahayag pagkatapos ay tumakbo na siya nang mabilis paakyat sa hagdan. Hindi pa man ako nakakasagot ay iniwan niya na agad ako.

Ano ba'ng nangyayari sa isang iyon? Kanina pa siya hindi mapakali.

Naupo ako sa couch sa salas at ibinaba ko rin ang aking bag habang hinihintay kong bumalik si Benj. Hindi na ako naglakad-lakad at nagmasid sa paligid dahil nakita ko na naman ang kabuuan ng engrandeng bahay na 'to, noon.

“Who are you?” tanong ng hindi ko kilalang lalaki na pababa ng hagdan kaya napatayo ako at naging alerto.

Binata na rin siya. Siguro'y mas matanda lang ng kaunti ang apat na magpipinsan. Maputi siya, matangkad at mayroon ding itsura.

Sino siya?

“Hi! I am Kaelev Orion Bautista Agustin. And you?” magiliw niyang pagpapakilala niya nang lumapit siya sa aking pwesto. Nakataas ang kaniyang kanang kamay habang iwinawagayway ang isang laruang kotse sa hangin. Doon ko lamang napansin na tila mayroong mali sa kaniya.