*Lee Taeyong*
"TY, kom je? We moeten gaan, voordat we straks te laat zijn." Soo Yun kijkt me vragend aan, een kleine glimlach siert haar lippen. Ik klap mijn boek dicht en sta op, het zien van Soo Yun haar glimlach laat mij automatisch ook glimlachen. Het is fijn om te zien dat het weer goed met haar gaat. De afgelopen maanden hebben Sunmi en Si Cheng haar enorm erg geholpen om haar krachten te beheersen en zelfs hoe ze ze het beste kan gebruiken. "Zullen we een wedstrijdje doen? Wie er het eerste is..." Soo Yun kijkt me met een grijns aan, ze wilt de voordeur open doen maar ik stop haar. "Ben je jiet iets vergeten?" vraag ik terwijl ik haar outfit bekijken. Ze draagt een lichte lange broek met daar boven een topje. Blote armen zijn niet heel handig voor een vampier terwijl de zon fel schijnt. Ik pak een zwarte trui die aan de kapstok hangt en gooi hem naar haar toe. Ze weet hem nog maar net te vangen, een lachje roltover haar lippen. "Maar dit is jouw trui!" roept ze uit. "Een trui is een trui, of niet soms? Trek hem maar gewoon aan." ik rol mijn ogen, een grijns verschijnt rond mijn lippen. Soo Yun trekt de teui over haar hoofd en zet de capuchon op, ze opent de voordeur en rent naar buiten. "De winnaar krijgt een ijsje van de verliezer!" roept ze en dan is ze uit mijn zicht verdwenen. Ik schudt lachend mijn hoofd, loop naar buiten en sluit de deur achter me. Vervolgens pak ik mijn fiets en fiets ik zo hard ik kan naar de afgesproken plek.
Als ik daar aankom zie ik dat de andere drie er allemaal al zijn. "Taeyong, daar ben je dan eindelijk!" Sunmi komt op me afgerend en trekt me in een knuffel zodra ik mijn fiets heb neer gezet. Ik sla mijn armen om haar heen en trek haar dicht tegen me aan. "Hey Sunmi." ik druk een kus oo haar haren. "Soo Yun zei dat je ons op een ijsje zou trakteren!" zegt sunmi met de grootste glimlach rond haar lippen die ik ooit heb gezien. Met opgetrokken wenkbrauw kijk ik naar Soo Yun die iets verder op naast Si Cheng staat. Hij heeft zijn arm rond haar schouders geslagen. Soo Yun haalt onschuldig haar schouders op.
"Hebben jullie al een update over de hunters?" vraagt Sunmi, ze likt aan haar ijsje terwijl ze me vragend aankijkt. "We zijn druk opzoek naar jullie vader. Als we hem vinden krijgt hij zijn verdiende straf." antwoord ik. "We zetten alles op alles om de hunters te vangen en ze hun verdiende straf te geven." ik pak Sunmi haar hand vast en geef er een zacht kneepje in. Een paar weken geleden kwam ze naar me toe om te vertellen dat ze op zoek was geweest naar Yuta, ze had hem gevonden, maar ze durfde hem niks aan te doen vanwege Jisung. Sindsdien hebben we hem nooit meer gezien, maar toch ben ik er altijd mee bezig geweest hem te zoeken. Ik kan niet rusten voordat hij zijn verdiende loon heeft gehad.
"Taeyong, gaat het?" Sunmi kijkt me bezorgd aan, het valt me meteen op dat ze een beetje ijs heeft zitten op het puntje van je neus. Een glimlach komt meteen tevoorschijn. "W-wat is er?" mompelt Sunmi die er duidelijk niks meer van begrijpt. "Je hebt een beetje ijs op je gezicht." meteen veegt ze langs haar mond, maar dat is niet waar het ijs zit. Ik lach even. "Laat mij maar." ik pak haar gezicht vast en leun dichter naar haar toe. Ik druk een kus op haar neus en lik tegelijkertijd het beetje ijs er van af. Sunmi haar wangen kleuren lichtjes rood, verlegen kijkt ze naar de grond.
