*Dong Sun-mi*
Ik kijk even uit het raam, er loopt geen enkel persoon over een straat. Een kleine glimlach verschijnt op mijn lippen en ik ren naar mijn kamer. Ik pak mijn longboard uit een van de dozen en ren dan weer de trap af, ik gris de sleutels van de tafel en draai de deur van slot. Ik loop naar buiten en mijn gezicht wordt begroet met het maanlicht.
Ik draai de deur weer op slot en stop de sleutel in mijn zak, ik ga op het longboard staan en rijd zo door de straten. Ik moet toch iets doen als WinWin weg is.
Met een zucht ga ik zitten en ik kijk even naar de hemel, de sterren schijnen fel. Een glimlach is op mijn gezicht te bekennen. Ik kijk even rond, waar ben ik nu eigenlijk? Er staat een huis waar de lichten aan staat en ik loop even naar de deur en houd het longboard onder mijn arm. Ik bel aan.
Na een tijdje wachten wordt de deur open gedaan door een jongen, was hij niet degene die dat zei vandaag? Ik glimlach even zwak "Hey kan ik je helpen?" De jongen kijkt me even aan. "TY wie is daar?" Een meisjes stem komt ergens vanuit de woonkamer. "Uh ik vroeg me af waar ik was" mompel ik zachtjes, normaal bel ik nooit bij mensen aan maar hun waren toch wakker. De jongen kijkt mij even verbaasd aan, "Hoezo?" Ik slaak een kleine zucht, "Nou ik ging dus hierop rondrijden in de straat maar ik ben blijkbaar verder gegaan dan normaal en mijn broer is niet thuis en ik mocht eigenlijk het huis niet uit dus ik moet weer op tijd thuis komen zeg maar" zeg ik in een adem en de jongen heeft een hele kleine grijns op zijn gezicht staan. "Waar woon je?" Ik haal even mijn schouders op, "Mijn broer regelt dat soort dingen" de jongen denkt even na "De school zit daar als je vanaf daar de weg weet dan ja" hij glimlacht even. Ik knik en bedank hem met een kleine buiging. Langzaam aan loop ik weg van het huis en ik stap weer op mijn longboard.
Thuis doe ik de deur weer meteen dicht en kijk even op de klok, shit! Ik ren naar mijn kamer en doe de gordijnen dicht. WinWin mag niet weten dat ik nog wakker ben. Ik leg mijn longboard weer in de doos en kijk even rond. Ik pak mijn pyjama en trek die snel aan. Ik ga in mijn bed liggen en staar dan naar het plafond. Waarom moesten we ons eigenlijk als mensen gedragen? Ik vind het veel leuker om mijn tanden uit te laten en gewoon rond rennen. WinWin heeft mij nooit echt alles verteld, ook niet waar onze ouders ooit heen zijn gegaan.
