*Lee Taeyong*
Ik knipper een paar keer met mijn ogen na het horen van die vraag. Winwin is blijkbaar de enige die het wist aangezien Sunmi ons met open mond aankijkt. De verbazing duidelijk in haar ogen te zien. "Be-beschermers?" mompelt ze zachtjes. Soo Yun kijkt mij aan, ze is niet zeker of en wat ze hier op moet antwoorden. "Het is beter dat jullie niks over ons te weten komen. Dat is veiliger voor zowel jullie als voor ons." antwoord ik, ijzig kijk ik Winwin aan. Ik kan niet geloven dat Ms. Jung over ons vertelt heeft, het alles liefste had ik het voor zoveel mogelijk geheim gehouden. Hoe minder mensen van ons weten hoe beter het is voor ons. Al die tijd heb ik geprobeerd Soo Yun te beschermen, ik kan niet hebben dat het nu door de komst van Si Cheng en Sunmi fout gaat.
"Ms. Jung heeft je erg geprezen, ze zei dat zonder jouw act-" "Zoveel heb ik niet gedaan. Ik doe gewoon mijn taak meer niet." onderbreek ik Si Cheng, een diepe zucht rolt over mijn lippen. "Was dat het? Dan kunnen jullie nu gaan."
"Taeyong, we moeten ze vertellen wat we weten." fluistert Soo Yun tegen me, waarschuwendkijk ik haar aan. "Nee, absoluut niet! Geen sprake van."
Si Cheng en Sunmi kijken ons vragend aan, ze hebben geen idee waar het over gaat en als het aan mij ligt hoeft dat ook niet. "We kunnen dit niet geheim houden, straks gaat het fout!" brnegt Soo Yun tegen me in, ze heeft een zelfverzekerde blik in haar ogen. "We kunnen het niet zeggen, houd er over Soo Yun. Nee."
"Je hoeft ons niet tegen de waarheid te beschermen, je kunt het ons peima vertellen." klinkt de zachte stem van Sunmi, met opgetrokken wenkbrauw kijk ik haar aan. "Geloof dit wil je niet weten." ik schud mijn hoofd.
"Ik waardeer het heel erg, wat je alles voor ons hebt gedaan Taeyong, echt waar. Ik heb altijd voor mijn zusje gezorgd en dat kan ik nu ook wel, je hoeft je niet meer bezig te houden met onze bescherming, da-"
Een spottend lachje verlaat mijn lippen. "Serieus Si Cheng, je laat haar gewoon het huis van een hunter betreden! Noem je dat voor je zusje zorgen?!"
Winwin zijn ogen worden groot, hetzelfde geldt voor die van Sunmi. Beiden hebben ze geen idee, iets wat ik wel had verwacht. "H-Hunter?" vraagt Sunmi zacht. "Ji-jisung?" vraagt ze vervolgens. Ik schud mijn hoofd. "Niet Jisung." antwoord ik. "Yuta."
Winwin lijkt zich iets te herinneren. "De familie Nakamoto..." mompelt hij zachtjes tegen zichzelf. "...hoe kon ik me niet realiseren dat hij daar deel van uitmaakt."
"Daarom was jij daar." Sunmi kijkt Soo Yun aan. "Daarom zei je dat Winw- Ik bedoel Si Cheng, me aan het zoeken was. Je wilde me weg hebben omdat Yuta thuis kwam." zegt Sunmi die zoch eindelijk alles realiseert. Soo Yun glimlacht zachtjes en knikt.
"Winwin, we moeten hun hulp aanvaarden." Sunmi kijkt haar broer smekend aan.
Si Cheng denkt eens diep na en zucht diep. "Goed dan. Maar alleen omdat ik wil dat jou niks overkomt."
