*Dong Sun-mi*
Een zucht verlaat mijn lippen en ik ga tegen de boom aan zitten. School was echt saai, nu al. "Hey Sunmi" Een jongen staat voor me, hij lijkt niet veel ouder dan dat ik ben. "Waarom ben je zo bleek? Ben je een melkfles of zo?" De jongen schiet in de lach. Ik bal mijn vuisten en ik probeer niet boos te worden. Ik draai mijn hoofd van hem weg. "Zeg ik snap wel dat je bleek bent je moet ook in de zon staan" hij trekt mij omhoog, met al mijn kracht probeer ik hem tegen te houden "Laat me los!" Ik kan me op tijd los trekken, "Ben je bang voor de zon of zo?" Hij grijnst, "Dat heet een zonnen allergie" mompel ik, hopelijk trapt hij hier in, meestal geloven mensen dat wel. Vampieren worden namelijk vaak in de war gehaald met zonnen allergie patiënten. Ik kijk op als er wat oudere meiden naar buiten lopen, zouden die bij WinWin in de klas zitten? De meiden giechelen en ik zucht, ik kan moeilijk ze van af hier gaan afluisteren. De bel gaat voor ons en ik kijk even op, zo snel als ik kan loop ik richting de ingang van de school.
"Okay klas, pak je spullen maar in volgende les gaan we het over een interessant onderwerp hebben" de docent kijkt met een glimlach de klas rond maar niemand zit echt te luisteren naar hem. Hij slaakt een zucht, ik pak mijn flesje uit mijn tas en draai de dop er van af, gelukkig kijkt niemand echt. Ik neem een slok en voel het bloed door mijn keel gaan. WinWin heeft mij geleerd dat als ik zin heb in bloed of als ik iemand pijn wil doen dat ik gewoon een slokje moet nemen. Ik zet het flesje weer terug en loop dan snel het lokaal uit, shit waar heb ik les? Ik kijk even om mij heen en word dan tegen de muur geduwd "Waar ga je heen Dong?" De jongen van de pauze kijkt me aan met een grijns, "Laat me los" mompel ik. De jongen doet als of hij nadenkt en schudt dan zijn hoofd "Ik denk dat je zo wel lekker hangt niet waar?" De jongens om hem heen lachen om zijn grap, ook al is het totaal niet grappig. Zijn vrienden pakken mijn tas van de grond en schudden hem leeg over de vloer, gelukkig zit mijn flesje goed vast. "Kan je me los laten? Je hoeft niet stoer te doen voor je vrienden, ik weet zeker dat als ze hier niet waren dat je ze gewoon met rust had gelaten" ik kijk de jongen met een opgetrokken wenkbrauw aan, zijn blik veranderd en hij heeft een blik die ik niet kan plaatsen, "Wat zei jij daar?" Ik slik even, soms kan ik echt beter mijn mond houden. "Uh" mompel ik zachtjes bang om die jongen in de ogen te kijken, "Dacht ik al, ga naar huis ik wil je niet meer zien maar weet dat je nog niet van me af bent Dong" hij laat me los waardoor ik op de grond val en hij loopt weg. Ik voel zachtjes tranen op komen als ik naar mijn hand kijk, hij is een klein beetje rood. Ik sta op en pak mijn tas. Alle voorwerpen pak ik van de grond en ik zucht zachtjes, waarom moet mij dit weer overkomen?
