Ms. Mataray meets Mr. Mahangin ( BOOK 1 ) (COMPLETED)

Kabanata 54

Pili

Kinabukasan, maagang umalis sina Mommy at Daddy. Hindi rin sila sumabay sa'min kumain ng umagahan. Tahimik naman pareho sina kuya Ryan at kuya Calvin. Hindi ko alam kung anong pinagusapan nina kuya Ryan at Mommy dahil no'ng kumalma na ako, iniwan na ako ni kuya Calvin sa kuwarto at pinahatiran na lang ng pagkain.

Nag bago kaya ang isip nila? O gusto pa rin nilang iwan ko si Troy? Para akong nanlulumo sa tuwing sumasagi 'yon sa isip ko. Ni hindi ko magawang makapag-focus sa klase dahil sa dami ng bumabagabag sa'kin.

Dumaan ang ilang araw, hindi pa rin umuuwi sina Mommy at Daddy. Hindi ko alam kung bakit bigla na lang silang hindi umuwi. Hindi rin alam nina kuya Ryan kung saan sila pumunta at kung kailan ang balik nila. Pero mas maayos na rin siguro 'yon. Kailangan muna nilang isiping mabuti kung magiging maganda ba ang resulta kapag pinilit nila ako sa kung ano man ang gusto nila. Sana nga lang maisip nilang mali sila, kahit ngayon lang.

"Ayos ka lang? Ilang araw ka ng ganyan." si Troy habang dala ang bag ko.

Sa tuwing nagkakasama naman kami ni Troy sa campus, hindi ko maiwasang matulala minsan. Kapag tinitignan ko siya, naiisip ko kung anong magiging reaksyon niya kapag iniwan ko siya. Iniisip ko pa lang, sobrang nasasaktan na ako.

"Ayos lang naman ako." maikling sagot ko at nag iwas ng tingin.

"Sinasabi mong ayos ka pero iba naman ang nakikita ko sa mga mata mo."

Papunta kami ngayon sa likod ng campus para tumambay saglit. 

"Stress lang ako." palusot ko.

Nang nasa tapat na kami ng lugar kung saan kami madalas pumwesto, pareho na kaming umupo sa damuhan at sumandal sa punong kahoy sa likuran namin.

"Ano ba talagang dahilan kung bakit parang malungkot ka? Ilang araw ka ng ganyan, hindi ako napapanatag kapag alam kong hindi ka okay."

"Wala nga lan--"

"Ilang beses kang magsisinungaling para pagtakpan ang totoong nararamdaman mo?" seryoso niya akong tiningnan.

Saglit akong natahimik at tumingin sa malayo. Bumibigat ang bawat pag hinga ko. Parang may humihila sa puso ko pababa. Huminga ako ng malalim saka tumikhim bago sinubukang mag salita.

"Paano kung..." lumingon ako sa kabilang banda para hindi niya makita ang mukha ko. "kung iwan kita? Anong mangyayari sa'yo?" nakagat ko na lamang ang labi ko habang pinipigilan ang pag tulo ng mga nangingilid kong luha.

"Anong sabi mo?" 

Halata ang gulat sa boses niya. Ramdam ko rin kung paano siya natigilan dahil saglit siyang natahimik. 

"Anong klaseng tanong naman 'yan, Kyla? May balak ka bang iwan ako?"

"W-Wala..." hindi ko napigilan ang panginginig ng boses ko. "Wala akong balak na i-iwan ka. Natanong ko lang naman kasi gusto kong malaman ang reaksyon mo."

Napapikit na lang ako nang maramdaman ko ang hawak ni Troy sa kamay ko. Hinawakan niya rin ang mukha ko at pinaharap ako sa kanya. Bigla ko na lang naramdaman ang panghihina nang matitigan ko ang mga mata niya at kasabay nito ang sunod-sunod na pag tulo ng mga luha ko.

"Bakit ka umiiyak? May balak ka bang iwan ako, Kyla? Hindi mo na ba ako mahal? Anong dahilan? May nagawa ba akong mali? Sabihin mo, susubukan kong ayusin." kitang-kita ko ang takot sa mga mata niya habang nakatingin sa'kin.

"Troy, mahal kita. Mahal na mahal. Pero..." hindi ko magawang tapusin ang sasabihin ko dahil sa mga hikbing hindi ko mapigilan.

"Pero ano? Mahal mo ako pero bakit may 'pero' na kasunod?"