Ms. Mataray meets Mr. Mahangin ( BOOK 1 ) (COMPLETED)

Kabanata 38

Pagbabalik

"Sigurado ka ba sa desisyon mo?" si Troy habang nagmamaneho papunta sa bahay namin.

Balak kong kunin lahat ng gamit ko ngayon at do'n na muna makituloy kina Cara. Pumayag din naman siya at gusto niya ring malaman kung ano ba talaga ang mga nangyari. Napatingin naman ako ngayon kay Troy na seryosong nagmamaneho. Sa kanya ako tumuloy hanggang sa maging okay ako. Sobrang nakakagaan ng loob na kahit hindi naman niya obligasyong alagaan ako araw-araw, ginagawa niya pa rin.

"Sigurado na ako, Troy. Kapag nakuha ko na ang mga gamit ko sa bahay, siguro naman mababayaran na kita."

"Hindi mo na kailangang mag bayad."

"Magbabayad ak--"

"Hindi na nga. Itago mo nalang 'yang pera mo dahil mas kakailanganin mo 'yan lalo na kasi wala ka nang balak na tumira pa sa inyo."

"Sigurado ka? Medyo malaki rin ang naigastos mo para sa'kin."

"Kyla, ang pera puwedeng pagtrabahuan. Pero yung ganitong sitwasyon lalo na at ikaw yung kailangan nang tulong, wala akong pakialam kung gaano pa kalaki ang maigagastos ko o kahit mamulubi pa ako basta masigurado kong maayos ka."

"S-Salamat." 

Ang dami niya nang nagawa sa'kin. Hindi ko na tuloy alam kung paano pa ako makakabawi sa kanya. Kapag ako yung may kailangan lagi siyang nandiyan. Kahit kailan hindi siya nag dalawang isip na tulungan ako. Ang suwerte ng babaeng mamahalin mo, Troy. Kasi lahat ibibigay mo sa kanya. Ang suwerte ng babaeng makakasama mo hanggang sa pag tanda, kasi may lalaking mananatili sa tabi niya kahit anong mangyari.

Nang makarating kami sa bahay ay gulat si ate Yan ng makita ako. Siya lang ang tao sa sala kaya siya rin ang unang nakakita sa pag dating ko. Hindi na ako nag sayang pa ng oras at dumiretso na ako sa kuwarto para kunin ang mga gamit ko. Naiwan muna si Troy sa may sala habang ako diretso ang lakad papunta sa kuwarto ko. Bumibigat na naman ang pakiramdam ko habang nag iimpake pero wala naman akong magagawa, nangyayari na yung mga bagay na hindi ko naman inakalang mararanasan ko pala.

Abala ako sa pag-aayos ng gamit ko ng biglang bumukas ang pinto ng kuwarto ko. Sumalyap ako ro'n at nakitang pumasok sina mommy at daddy. Nakasunod naman sina kuya Ryan at kuya Calvin sa kanila. Umiwas nalang ulit ako ng tingin at mas binilisan pa ang kilos ko para makaalis agad.

"Sigurado ka na talagang lalayas ka rito? Sa tingin mo ba makakaya mong buhayin ang sarili mo, Kyla?" si daddy.

Hindi ko siya sinagot at nagpatuloy lang kahit na nanginginig na ang katawan ko sa sobrang kaba at bigat na nararamdaman. Nagsimula na ring tumulo ang mga luha ko lalo na nang marinig ko ang mga hikbi ni mommy.

"Kyla, anak, pag-usapan naman natin 'to." si mommy naman na balak pa sanang lapitan ako pero agad siyang pinigilan ni daddy.

"H'wag mo na siyang pigilan sa gusto niyang gawin. Kitang-kita naman na sigurado na siya sa desisyon niya." aniya kay mommy bago tumingin ulit sa'kin. "Hindi ba sinabi mong ayaw mo ng maging Delos Reyes? Kung gano'n, bakit mo pa dadalhin ang mga gamit na kami rin naman ang bumili? Hindi ka lalabas dito ng dala ang mga gamit mo dahil pera namin ang pinambili riyan. Ayaw mo ng maging Delos Reyes? Mag trabaho ka ng iyo, bumili ka ng gamit mo sa sariling pera mo at buhayin mo mag-isa ang sarili mo."

Natigilan nalang ako dahil sa mga sinabi ni daddy. Hindi ako nakapag-salita at dahan-dahang binitawan ang mga iniimpake kong gamit. 

"Dad! Ano ba naman kayo? Anak niyo pa rin si Kyla!" si kuya Calvin at agad na lumapit sa'kin.

"Anak? Ayaw na niyang maging parte ng pamilya natin, Calvin."

"At dahil yun sa inyo! Gano'n lang kadali sa inyo ang itakwil siya dahil plano niyo nang umampon ng iba! Hindi ko alam kung anong pagkain ang pinakain sa inyo ni Aya at nagkakaganyan kayo. Sarili niyong anak ipagtatabuyan niyo na parang walang halaga sa inyo."