Ms. Mataray meets Mr. Mahangin ( BOOK 1 ) (COMPLETED)

Kabanata 13

Picture

Ilang araw pagkatapos no'n ay ilang ulit pang sinubukan ni Miko na kausapin ako hanggang sa naging maayos na kami. Akala ko kapag maayos na kami hahayaan niya na akong malaman ang mga bagay-bagay sa buhay niya pero hindi pa rin pala.

Pakiramdam ko tuloy araw-araw may tinatago siya sa'kin. Araw-araw may hindi ako alam sa kanya. Lalo na kapag bigla-bigla siyang nawawala, lagi niya nalang sinasabi na emergency pero parakiramdam ko may iba pang dahilan kung bakit siya biglaang umaalis.

"Kyla, hindi ka ba sasama?" biglang sulpot ni kuya Calvin sa kuwarto ko.

Napakunot naman ang noo ko habang nakatingin sa kanila at sa mga dala nilang regalo.

"Saan kayo pupunta?" 

"Akala ba namin inimbitahan ka ni Troy sa birthday niya?"

Nagulat naman ako dahil sa sinabi niya at napatingin agad sa maliit na kalendaryo sa mesa ko. Ngayon nga pala ang birthday ng isang yun. Tumingin naman ako sa kapatid ko at umiling.

"Hindi ako makakapunta, may mga tatapusin pa ako ngayon e. Pakisabi nalang sa kanya happy birthday." 

"O sige, sabi mo e." aniya at sinarado na ang pinto ng kuwarto ko.

Bumalik naman ang tingin ko sa maliit na kalendaryo ko sabay buntong hininga. 

Sa bawat araw na lumilipas mas lalong nagiging malungkot. Hindi ko na namamalayan yung takbo ng oras, ni hindi ko namamalayan na umaga na pala dahil hindi ko na magawang makatulog ng maayos.

Habang tumutagal din parang mas lumalayo ang loob ni Miko sa'kin. Nang nag christmas break akala ko mas magkakaroon siya ng oras para sa'kin dahil lagi nalang siyang nagmamadali sa tuwing magkasama kami, pero hindi pa rin. Mas lumala lang. Gabi nalang kami nagkakausap at parang lagi pa siyang pagod.

Minsan niya pang sinabi na sabay naming sasalubungin ang bagong taon ng magkasama. Kaso kakahintay ko sa kanya na pumunta rito sa bahay, hindi ako nakasabay sa pagsalubong ng bagong taon. Walang Miko na dumating.

Nag tampo ako sa kanya, pero sabi niya hindi raw siya nakapunta dahil sa dumating ang lola at lolo niya sa kanila at hiniling na h'wag muna siyang umalis kaya wala siyang nagawa. Wala akong nagawa kaya pinalampas ko nalang yun. 

Nakabawi naman siya sa mga sumunod na araw, pagkatapos ng klase namin namamasyal kaming dalawa. Pero wala ring araw na walang tumatawag sa kanya. Kahit magkasama kami laging may tumatawag at minsan pa inaaya na ako ni Miko umuwi agad dahil daw may importante siyang gagawin. Minsan sinusubukan ko siyang tanungin tungkol do'n pero lagi siyang humahanap ng paraan para maiwasan ang bawat tanong ko.

"Happy valentine's day, babe." aniya sabay halik sa noo ko.

"Happy valentine's day--" hindi ko na natapos pa ang sasabihin ko dahil tumunog na naman ang selpon niya dahil sa isang tawag.

"Teka lang, sagutin ko muna 'to." aniya at lumayo muna saka sinagot ang tawag.

Naiinis ko namang nilapag sa mesa ang bulaklak na binigay niya sa'kin at tumingin sa malayo. Nandito kasi kami ngayon sa resort kung saan kami laging pumupunta. Nang tiningnan ko si Miko na nasa malayo at may kausap pa rin sa selpon ay mas lumala ang inis ko.

Tumayo ako para sana lapitan siya pero nang madaanan ko ang upuan niya kung nasaan ang bag niya ay napansin kong nakabukas ito. Nilapitan ko agad ito para sana isara pero may napansin akong picture sa loob. Agad ko itong kinuha at tiningnan. Picture yun ni Miko at ng isang babae na maikli ang buhok. 

"Kyla, anong ginagawa mo?" si Miko at agad na binawi sa'kin ang picture na nakuha ko sa bag niya.

"Ah, isasarado ko lang sana yung bag mo kaso nakita ko 'yan."