Ms. Mataray meets Mr. Mahangin ( BOOK 1 ) (COMPLETED)

Kabanata 52

Angkin

Hindi ko alam kung magiging masaya ba ako sa desisyon kong sumama kina Mommy pauwi. Ayaw ko nga sana kanina, kaso si Cara at Troy na ang nag tulak sa'kin na bumalik dito. Hindi ko mapigilang mulungkot habang nakitingin sa kuwarto kong wala namang pinagbago. 

Napatingin naman ako sa cellphone kong nasa side table nakapatong kasama ang panyong hindi ko pa naisasauli kay Troy. Ang bilis pala talaga ng mga pangyayari. Sa sobrang bilis, ramdam ko ng sobrang daming nag bago.

"Ma'am Kyla, ito na po ang tubig niyo." si ate Yan nang makapasok na sa kuwarto ko.

Ngumiti naman ako sa kanya at tinanggap na ang baso ng tubig. Kitang-kita ko sa mukha niya ang saya habang natayo sa harapan ko.

"Ma'am, totoo pala talagang uuwi na kayo rito!" nakangiting sabi niya.

"Bakit parang ang saya mo naman, ate Yan?"

"Kasi naman po, no'ng wala kayo, ang lungkot ng bahay."

"Paanong malungkot?" nagtatakang tanong ko.

"Dati po kasi, walang araw na hindi kayo nag aasaran nina sir Ryan at sir Calvin. Kayo kaya 'yung nagpapaingay rito. Kaso no'ng umalis at pumalit si ma'am Aya, lagi na pong nagkukulong sa kuwarto ang mga kapatid mo. Sina  sir Anden at ma'am Eavine nga lang ang kumakausap kay ma'am Aya rito e. Dinadalaw naman po siya minsan ng mga magulang niya rito, pero makikita po talagang hindi siya masaya rito. Kaya siguro umalis na siya." kuwento niyo.

'Yun lang ba talaga ang dahilan kaya siya biglang umalis? Dati pa naman siyang hindi gusto nina kuya Ryan at kuya Calvin kaya hindi na bago 'yon sa kanya. Pakiramdam ko talaga may ibang dahilan kung bakit biglang nag iba ang ihip ng hangin e.

"Kaya masayang-masaya po kami ni manang Beth no'ng nalaman naming uuwi ka na, Ma'am. Umaasa kaming babalik na po lahat sa dati."

Tipid naman akong ngumiti sa kanya at tumingin na lang sa basong hawak ko. Parang imposible namang manyari 'yon. Bumalik sa dati? E, no'ng pabalik pa nga lang kami rito kanina, hindi na nila ako kinibo ulit. Para bang kinausap lang nila ako no'ng ayaw ko pang sumama sa kanila pero no'ng sumama na talaga ako, wala na ulit kibo.

Nang naiwan ulit ako sa kuwarto ay agad kong kinuha ang selpon na bigay sa'kin ni Cara saka tinawagan si Troy. Mamaya ko na lang gagamitin ang sarili kong selpon, ang mahalaga matawagan ko na si Troy.

"Nakauwi na ba kayo?" tanong niya sa'kin pagkatapos niyang sagutin ang tawag.

"Ah, oo. Ikaw? Nakauwi ka na ba?"

"Kakauwi ko lang din. Magluluto na nga sana ako para sa hapunan ko kaso tumawag ka kaya sinagot ko na agad."

"Gano'n ba? Ibababa ko na lang, tatawag na lang ulit ako mamay--"

"Hindi na. Puwede naman akong maluto habang kausap ka."

"Sigurado ka?"

"Oo naman."

Napabuntong hinga na lang ako saka umupo sa kama. 

"Ayos ka lang?" tanong niya.

"Oo naman, ayos lang ako." tipid akong ngumiti kahit alam ko namang hindi niya iyon makikita.

"Nagsisinungaling ka na naman."

Siguro kung magkaharap lang kaming dalawa, nakahalukipkip na siya ngayon sa harap ko at seryoso akong tinitingnan.

"Ayos nga lang ako!" giit ko.

"Sa tingin mo ba talaga maniniwala ako sa sinasabi mo?"

"Kung ayaw mong maniwala, edi h'wag!"