Rüyalarımın Hırsızı (Düzenleniyor)

29.Bölüm(Mekan)

Bir gün Poyraz’ın sinirle araba kullanması yüzünden ikimizde eşek cennetini boylayacaktık. Yine ağzımı açamaya korktuğum gergin dakikalar sürüp gidiyordu. Aptallık bendeydi gecenin sonunun gerçekten iyi bitebileceğine inanmıştım. Yanımdaki sinir küpü öküz ve Yalın varken iyi bitmesi tabiki de mümkün değildi. Neyse ki artık nereye gittiğimizi biliyordum. Eve gitmek yine de rahat hissettiriyordu. Kapının önüne geldiğimizde hala sessizliğini koruyordu. Hiçbir şey söylemeden arabadan inince bende aynısını yapmak zorunda kaldım. Arkası bana dönük olmasına rağmen indiğimi anlayınca birden arabayı kilitledi. Tabi bu yerimde sıçramama sebep olmuştu. Yüzüme bile bakamdan eve girdi. Bende kuzu kuzu peşinden gidiyordum. Başka ne yapabilirdim ki? Ben eve girdiğimde o arka bahçeye çıkmıştı. Tam onun peşinden gidecekken telefonum çalmaya başladı. Arayan abimdi. Okuldu derslerdi Poyraz ile aramızdaki sorunlardı derken abimle hiç görüşememiştim. Annemlere olan sinirim hala geçmediği için onları aramamakta kararlıydım. Hiç vakit kaybetmeden telefonu açtım.

“Alo ?”

“Rüya.”

“Efendim abim.”

“Nasılısın kardeşim daha erken arayamadığım için üzgümün.”

“Önemli değil abi. İyiyim bende seni arayamadım. Sen nasılsın ?”

“İyiyim. Annemlerde iyi alışmaya çalışıyorlar.”

“İyi.”

“Rüya annemler onlarla konuşmadığın için çok üzülüyorlar.”

“Hatalarını düşünüyorlar beni değil.”

“Rüya..”

“Abi başka bir şey konuşsak.”

“Peki tamam. Poyraz sana kötü davranmıyor değil mi?  Seni oraya götürdüyse sakın bir daha gitme? Dayan kardeşim bir yıla fazla bir zaman kalmadı.”

“Merak etme abi iyi davranıyor ve şey..”

“Ney? Ne yaptı ?”

“Aslında o bir şey yapmadı.”

“Neyden bahsediyorsun Rüya söyle artık.”

“Ben şu an için Poyrazdan boşanmayı pek düşünmüyorum.”

“Ne? Neden? Eğer orda kalmak istediğin içinse gelip seninle yaşayabilirim.”

“Hayır. Biz birbirimizi seviyoruz.”

“Ne? Rüya şaka yapıyorsan hiç hoş değil ?”

“Şaka yapmıyorum abi gerçek bu. Ben Poyraz’ı seviyorum. Ne kadar şartlar yüzünden evlensekte artık öyle değil.”

“Rüya iki gün içinde orda olurum bu mesele burada bitmedi.”

“A..abi..”

Telefonu yüzüme kapatmıştı. Sevineceğini bile düşünmüştüm ama anında gidip bilet almaya kalkacağı aklımın ucuna bile gelmezdi. Abim geldiğinde Poyraz ile aramızın bozuk olmasına izin veremezdim. En iyisi gidip Poyraz’la konuşmaktı. Bakalım affetmesi için bu sefer ne yapmam gerekecekti. Hala arka bahçedeki koltukta oturuyordu.

“Poyraz..”

“Efendim Rüya..”

“Yalın..”

“Gidip onu dövmemi istemiyorsan o konuyu kapat.”

“Tamam ama benim bir suçum yok biliyorsun değil mi ?”

“Biliyorum Rüya. Suçun olsaydı şu an bu durumda olmazdık.”

“Ne demeye çalışıyorsun Poyraz ?”