Rüyalarımın Hırsızı (Düzenleniyor)

18.Bölüm(Lanet olsun..)

Poyraz ellerini hala iki yanımdan çekmemişti. İkimizde olayın şokunu atlatamadığımız için aynı şekilde duruyorduk. Poyraz hışımla dönüp bize doğru gelen Yalın’ın üzerine yürümeye başladı.

"Sanane lan. Sanane ne işin var burda ?"

"Rüya'yı görmeye geldim."

"Lan seni anandan doğduğuna pişman ederim. Gelmeyeceksin anladın mi Rüya’yı görmeyeceksin."

"Sana mı sorcam lan Rüya’ya karışma hakkın yok."

"Hala anlamayacak kadar salak mısın ya onun soyadı Kılıçlarsan fark ettin mi? Şansa bak ki benim soyadım da öyle."

Bu sırada Poyraz’ın sinirli sesini duymuş olacaklar ki Mehmet ve Serkan gelmişti.

"Daha hala anlamadım diyorsan daha açık söyleyeyim Rüya benim.."

"Hayır Poyraz sus"

Can havliyle anca bağırarak o son kelimeyi söylemesini engelleyebilmiştim. Daha hiçbir şeyi anlatmadan Yalın’ın tekrar yanlış anlamasını istemiyordum.

"Gerçekten evli olmadığınızı biliyorum Poyraz Yeşim anlattı.''

"Siz evli misiniz ?"

Bu soru tabiki de durum karşısında feleği şaşmış olan Deniz’den gelmişti. Büyük ihtimalle bu okuldaki ilk ve son arkadaşımı da kaybetmiştim.

"Sana sonra açıklarız biz."

Deniz ve Mehmet arkadaş mıydı ?

"Rüya..."

Yalın'ın seslenmesiyle olayın başından beri yere eğik duran başımı anca kaldırabildim.

"Efendim.."

"Her şeyi biliyorum. Seni anlıyorum ve senin de bir şeyi bilmeni istiyorum. "

"Neyi ?"

Bu arada aramızdaki mesafe kapanmıştı önümde Poyraz onun önünde de Yalın bekliyordu. Ne söyleyeceği hakkında hiçbir fikrim yoktu.

"Seni kaybettiğimi düşünene kadar asla tam emin olamamıştım ama şimdi biliyorum. Rüya ben sensiz yapamam seni sadece arkadaşım ya da kardeşim olarak göremem ben.. Ben seni seviyorum Rüya...."

Ne demişti o? Yalın beni seviyor muydu ? Ağzım o kadar açık kalmıştı ki sineği geçtim güvercin bile kaçabilirdi. Her zaman arkadaşım olarak gördüğüm Yalın beni sevdiğini söylüyordu. İyi de ben hiçbir zaman ona o gözle bakmamıştım ki... Sen aslında ölüsün deseler daha çok şaşırırdım sanırım. Tabi bunları düşünürken bir şeyi hesaba katmamıştım. Yalın bunu söylemesi yetmezmiş gibi birde Poyraz'ın önünde söylemişti. Başından tahmin ettiğim tepki sonunda gelmişti.

"Sen ne dedin? Tekrar söyle. .!"

"Dedim ki Rüya’yı seviyorum ve bu seni ilgilendirmez."

"Lan ben senin..!?"

Olan olmuştu işte Poyraz elini kaldırdığı gibi Yalın’ın suratına yumruğu geçirmişti. Yalın karşılık vermeye çalışıyordu ama nafile Poyraz’ın karşısında şansı dahi olamazdı. Serkan ve Mehmet yerde yatan Yalın’a yumruk atmaya devam eden Poyraz’ı tutmaya çalışıyordu. Bu sırada ben mi ne yapıyordum? Sadece izliyordum. Normalde olsa ayırmaya çalışır ya da bağırırdım ama şu an duygularım içimde düğüm olmuş, nefes almayı unutmuş gibi hissediyordum. Düşünebildiğim tek şey kalbimden kopup gelen patlamanın bende bıraktığı acı tattı.

“Poyraz..."

Sesim benim bile duyamayacağım kadar kırgın ve sessiz çıkmıştı. Poyraz’ın sinir bürümüş haliyle asla duymayacağını düşünmüştüm ama öyle olmamıştı. Dudaklarımdan dökülen kısık seslenişin ardından havada olan eli durmuş kafasını bana çevirmişti. Yalın yere kan tükürüyordu.