10.Bölüm(Alışveriş)

28.7K 1K 32
                                    

Uyandığımda Poyraz koltukta değildi. Büyük ihtimalle ben uyuduktan sonra odasına geçmişti ama bu bile rahat uyumam için yeterliydi. Çok çılgınca ama yanında daha rahattım. Korkuma rağmen güzel bir uyku çekmiştim. Teşekkür etmek için güzel bir kahvaltı hazırlamaya karar verdim. Kısa bir duşun ardından giyinip aşağıya indim. Bugün pazar olduğuna göre daha gitmemiş olmalıydı. Şaka maka okulun ilk haftası geçip gitmişti. Bir ara ders çalışmaya başlamalıydım. Acaba Poyraz’ın dersleri nasıldı? Aşağı indiğimde salonda olmadığını fark ettim. Mutfağa gidip nasıl bir kahvaltı hazırlasam diye oturmuş düşünüyordum.

“Hayırdır ne düşünüyorsun ?”

Sesiyle yerimde zıplamıştım. Ne ara gelmişti. Bu kadar sessiz hem de.. Belki de bir yerine zil falan takmalıydım hareketleri duyulsun diye.

“Hiç.. Kahvaltı hazırlayacaktım da.”

“Tamam yardım edeyim mi ?”

“Yok ben hazırlamak istiyorum teşekkür olarak.”

“Peki sen bilirsin ben bahçedeyim.”

“Tamam bir saate hazır olur.”

Kafa sallayıp çıktı bende onun ardından buzdolabına doğru yol aldım. Açmamla ufak çaplı bir şok yaşamam bir oldu. Bomboştu. Tabi bir hafta boyunca sadece yemiştik almak hiç aklımıza gelmemişti. Tekrar yukarıya çıkıp kot pantolonumu ve krem rengi bol tişörtümü üzerime geçirdim. Cüzdanımı aldıktan sonra spor ayakkabılarımı giydim. Alışverişe giderken rahat olmayı her zaman tercih ederdim. Kapıdan çıktığımda Poyraz’ı gördüm. Onun arka bahçede olduğunu sanmıştım ama bankta oturuyordu. Elinde kitap mı vardı? Vay be Poyraz’ın hiç kitap okuyan biri tarzı yoktu. O nasıl bir şey oluyorsa işte.. Kapıyı kapatınca sesini duyup bana döndü.

“Sen kahvaltı hazırlayamayacak mıydın? Nereye? Eşin burada aç bekliyor bak.”

“Abarttın Poyraz.”

“Abartmadım açım ben nereye diye sormuştum ama..”

“Alışverişe buzdolabı bomboş.”

“Tamam. Senin gitmene gerek yok Mehmetlere söylerim hallederler.”

“Ben alışverişimi hep kendim yaparım.”

“Bundan sonra yapmazsın olur biter. Hem daha iyi işte uğraşmamış olacaksın.”

“Hayır. Poyraz ben gidiyorum hadi görüşürüz. Kahvaltı istiyorsan dönene kadar beklemen gerek.”

“Dur bende geliyorum şimdi sen başına bi bela falan sararsın.”

“Ahhha çok komik Poyraz çok güldüm gerçekten.”

“Tamam uzatma, bekle montumu alıp geliyorum.”

Şu an gerçekten Poyraz’la birlikte alışveriş yapıyorduk. Tabi pek yapabildiğimiz söylenemezdi.

“Poyraz bırak onu zaten aldım ben.”

“Fazla mal göz çıkarmaz iki tane olsun.”

“Ya senin kafan mı güzel? Son kullanım tarihi diye bir şey var biliyor musun ?”

“Bilmiyordum sağ ol ya.. Töbe töbe.. Alsak ne olacak Rüya? “

“Boşu boşuna ne gerek var. Hem iki tane alırsan her gün aynı şeyi yeriz ve sen yaparsın.”

Birde üzerine güzel güzel sırıtmıştım. Dünkü olayın acıları kaybolmuştu. Sadece birbirimize olan yakınlığımız kalmıştı.

“Oldu canım başka isteğin niye ben yapıyormuşum bayan sensin.”

Rüyalarımın Hırsızı (Düzenleniyor)Where stories live. Discover now