Rüyalarımın Hırsızı (Düzenleniyor)

2.Bölüm(Tamamlanacak antlaşma)

     Keşke hissettiğim şey benim kuruntum olabilseydi ama buraya geldiklerine göre gerçekten abimi arıyorlardı. İlk önce ne yapacağımı bilemedim. Polisi aramayı düşündüm yine de hiçbir şey bilmiyordum belki de abimin arkadaşları olabilirlerdi. En iyisi gidip abime haber vermekti. Perdeyi sımsıkı kapattım ve koşarak merdivenlerden indim. Abim salonun ortasında keman çalmaya devam ediyordu. Kendini o kadar kaptırmıştı ki geldiğimi anlamamıştı.

“Abi..”

Sesimi kontrol etmeye çalışmıştım. Buna rağmen biraz titrek çıkması abimin hemen telaşlanmasına yetmişti.

“Ne oldu Rüya? İyi misin ?”

“Ben iyiyim, bir şey olmadı ama kapımızın önünde birileri var.”

“Birileri mi? Kim ki ?”

Tam gidip pencereden bakacakken onu durdurdum.

“Ne olur ne olmaz baktığını fark ettirme benim odamdan baksan daha iyi.”

Kafa salladı ve yukarıya çıkmaya başladı. Pencerenin önüne geldiğimizde bende arkasından dışarıya bakıyordum. O yeşil gözlerin sahibi elebaşı olmalıydı. Duruşundan bile belliydi ama kafasıyla herkesi bir tarafa yönlendirmesi kanıtlamıştı. Abim kaskatı kesilmişti. Belli ki onları tanıyordu. Hemen perdeyi örttü ve bana döndü.

“Rüya sana bir şey söylemem lazım…”

“Söyle abi ne oldu tanıyor musun onları ?”

Cevabı bilsem de sormuştum.

“Tanıyorum..”

Ardından derin bir nefes aldı ve ikimizi de yatağın üzerine yönlendirdi. Oturduktan sonra anlatmaya başladı.

“Herkesi yönlendiren bir tane vardı ya elinde telefon olan..”

“Evet. Ne olmuş ona ?”

“İsmi Poyraz. Bundan önceki son gelişimi hatırlıyor musun? Bir gece eve ağlayarak dönmüştüm.”

“Evet, hatırlıyorum ne olduğunu söylememiştin bende üstelemek istemedim.”

O günü nasıl unutabilirdim ki abim çok kötü gözüküyordu. O üzüldüğü için benim canım acımıştı.

“İşte o gün Poyraz’ın ablasıyla karşılaştım. Yolun ortasında kanlar içinde yatıyordu. Daha önceden de tanışıyorduk. Beliz kollarımda can verdi.”

“Ne ? Neden peki araba falan mı çarpmış ?”

“Hayır, onların ailesi yurt dışında yaşıyor gitmeden önce miraslarını Beliz’e bırakmışlardı ama bu onun başına büyük bir bela açıyordu. Öldürüleceğini anlayınca mirasını kardeşi Poyraz’a geçirmesi gerekiyordu ama o Poyraz’ı tanımadıkları için tehlikeye atmak istemedi ve mirası tanınmayan başka birine devretti.”

“Ne diyeceğimi bilemedim ama bunun seninle ne ilgisi var abi? Ya da şu an kapımızın önünde olmalarıyla.”

“Mirasın devredildiği kişi sensin Rüya.”

N..ne demişti o ? Ben mi?

“Ben mi? Ne alaka abi ?”

“Beliz’le daha önceden tanıştığımı söylemiştim. Bana güvendiği için senin üzerine geçirdi. Babamla kendi evine çıkarken imzaladığın kuralları hatırlıyor musun? Aslında o kâğıda kurallar için değil miras transferi için imza atmıştın.”

“Ne yani babamların da mı haberi vardı ?”

“Evet ve Poyraz da bunu öğrendi.”

“Eee hadi bunlar doğruysa bile neden hala burada olduklarını anlamadım ?”

“Anlaşmayı tamamlamak istiyor ?”

“Nasıl tamamlayacak peki ?”

“Seninle evlenerek…”