Rüyalarımın Hırsızı (Düzenleniyor)

4.Bölüm(Gelinlik)

Ne diyeceğimi hiç bilmiyordum. En azından bana ters davranmıyordu. Hatta ikimizde istemiyor olsak bile bana evleneme teklif ederek tahmin bile edemeyeceğim kadar nazik davranmıştı. Hayal kurduğum hayatımı bunun için heba etmek istemiyordum. Bir yandan da Poyraz için bu iyiliği yapmak istemiştim. Hem ailemde bunu istiyordu. Abim bile… Poyraz çokta kötü biri gibi gözükmüyordu. Gerçekten aynı evde yaşamamız dışında bir değişiklik olmazdı belki de… Ben düşüncelere dalmışken Poyraz sabırla aynı pozisyonda bekliyordu. İki gündür bana karşı gösterdiği sabrın birazı bende olsaydı şu an çok daha iyi yerlerde olabilirdim. Hiçbir zaman sabırlı biri olamamıştım. Daha fazla düşünmek istemiyordum. Hızlıca o malum kelimeyi fısıldadım.

“Evet.”

Poyraz rahatlamıştı. Gergin sırıtışı geniş bir gülümsemeye dönmüştü.

“Teşekkür ederim Rüya. Bir sorun yaşamaman için elimden geleni yapacağım.”

“Sorun değil Poyraz.. Normal hayatımıza devam edelim yeter.”

“Tabiki..”

“Kabul ettiğine göre çok beklemeye gerek yok sanırım. Cuma günü müsaitsen gidelim.”

“Nereye ?”

“Anlamadım. Nikâhı kıymaya Rüya.”

Ahh.. Tabi ya başka ne olabilirdi ki? Yine kafam durmuştu. Jetonum düştüğünde şaşkınlığımı gizleyemedim.

“Ne Cuma mı ?”

“Evet, hem abin cumartesi İngiltere’ye dönecek eminin gitmeden görmek isteyecektir.”

“Cumartesi gideceğini sen nerden biliyorsun ?”

“Kendisi söyledi..”

Bunca zaman arkamdan türlü türlü işler çevrildiğini geç fark etmem ne kadar da acıydı.

“Tamam, olur o zaman.”

Abimin cumartesi gidecek olması annemlerin de gideceği anlamına geliyordu. Cumaya kadar Yeşim’e bunları nasıl açıklayacağımda cabasıydı tabi.

“Benim evimde yaşayacağımızdan haberin var değil mi Rüya ?”

“Ne? Hayır abim böyle bir şey söylemedi. Aynı evde kalmamız gerektiğini biliyorum ama neden benim evim değil.”

“Çünkü öyle olması gerekiyor.”

“Gerçekten çok açıklayıcı bir sebepti....”

“Sorgulamadan evet desen olmaz mı ?”

“Sence?”

“Senin evin güvenli değil önlem için oldu mu ?”

“Gayette güvenli başıma bir şey geldiği yok.”

“Orasını bilemezsin. Bu konu kapandı Rüya. Fazla bir eşya taşımana gerek yok istediklerini al yeter. Bizimkiler yardım eder sana.”

“Bizimkiler derken şu durmadan etrafında gördüğüm kişiler mi ?”

“Evet. Onlarla tanışsan iyi olacak. Müsaadenle.”

Kafeden dışarıya çıkıp kısa bir telefon görüşmesi yaptı.

“Birazdan gelirler.”

“Kim ki onlar ?”

“Gelince tanıtacağım.”

Beş dakika sonra biri esmer kahverengi gözlü, diğeri kumral kapkara gözleri olan bizim yaşlarımızda gözüken iki oğlan gelmişti. Poyraz ile tokalaştıktan sonra sandalye çekip oturdular. Sessizlik dolu bakışmaları bölen yine Poyraz olmuştu. Kumral olanı göstererek