My Brother's Enemy

Kabanata 57

Kabanata 57
So beautiful

"So please! Please, Wincess. Wag na natin pahirapan ang mga sarili natin-"

Kumawala sya sa pag yakap sakin. Lumipat ang dalawang kamay nya sa mukha ko at pinunasan ang mga luha'ng dumaloy sa pisngi ko. Bumilis ang tibok ng puso ko ng mag tagpo ang mga mata namin'g dalawa. Gusto kong umiwas pero hindi ko magawa. Kitang-kita ko ang pag kinang ng mga mata nya.

"Please, let us forget everything. Forget our mistakes, forget our f*cking ego... Just go back to each other, Wincess... and I promise, I will fight for you, I will fight for us, no matter how hard it is... I PROMISE!"

Parang yelong nalulusaw ngayon ang galit at pangamba ko. Para akong kinakabag dahil sa mga paru-paru'ng isa-isang nabubuhay at nag wawala sa loob ng tiyan ko.

I swear, hindi ko na kayang mag matigas pa. Hindi ko na kayang mag pakipot pa. Hindi ko na kayang lokohin pa ang sarili ko.

Yes. I want him. I want us. Selfish na kung selfish pero wala na kong pakialam! Gusto ko syang angkinin ngayon. Gusto kong bawiin ang mga oras na nasayang samin'g dalawa.

Kinagat ko ang labi ko at matapang syang hinarap "Okay. Let's fight, together"

Nakita ko ang biglang pag aliwalas ng mukha nya. Finally, after what happened. Nakita ko na naman syang ngumiti. Yung ngiting totoo. Yung ngiting gustong-gusto ko. Yung ngiti nya nung kami pa. Yung hindi pilit. Yung totoong lumalabas ang dimple nya? I really missed that smile. Damn it!

Uminit ang pisngi ko ng maramdaman ang malambot nyang labi sa noo ko at niyakap nya ko ng mahigpit.

"Sh*t! I'm damn missed you. Ikaw lang talaga ang nakaka pag pabaliw sakin ng ganito" bulong nya sa tenga ko

Ngumisi ako kahit hindi nya ko nakita "And I really missed you, too"

Kumalas sya at ikinulong ang pisngi ko sa mga palad nya. Tumalon ang puso ko ng bumungad sya sakin gamit ang masayang ekspresyon nya.

"Mahal na mahal kita, kahit ano kaya kung talikuran para sayo. I Love you so damn much, wifey" pag kasabi nyang yon ay mabilis na nya kong inatake ng mainit at malalim na halik sa labi.

Napapikit ako sa ginawa nya. Buong puso't kaluluwa kong tinanggap ang bawat halik nya.  Ramdam na ramdam ko ang pag kasabik nya sa bawat pag atake nya ng halik sakin. Naramdaman ko ang pag lakbay ng isang kamay nya sa likod ng baywang ko saka nya ko hinila palapit sakanya, kaya biglang napahawak ang isang kamay ko sa braso nya, habang ang isa naman ay nasa dibdib nya.

"I missed your lips, asawa ko" bulong nya ng saglit kaming huminto para huminga

Hindi ko na nagawang sumagot pa sakanya. Masyado na kase akong nalalasing sa mga halik nya. Kung pwde lang na hindi na kami tumigil sa pag hahalikan, kahit gabihin pa kami dito okay lang sakin.

Sh*t! I missed his lips, I missed his tongue, I missed his f*cking kiss.

Buong gabi kong binalik-balikan ang mga nanyare. I swear, parang sasabog na ang puso ko ngayon sa sobrang saya. Sya lang talaga. Si 'Prixon Isaac Evans' lang talaga ang nakakapag paramdam sakin ng ganito. Napatalon ako sa higaan ng biglang tumunog ang cellphone ko. Napangiti ako ng makita ko kung sino ang nag text.

Prixon:

Good Evening, asawa ko. Almost 2 years din tayong hindi nag katext ah. I really missed your text :)