^^PAIN^^

~41 (Final)~

''အခုအခ်ိန္​က​ေနစၿပိ္​း Oh Sehunႏွင္​့ Luhan သည္​... ပတ္​သက္​မႈတစ္​စံုတစ္​ရာမ႐ွိ​ေတာ့​ေသာ သူစိမ္​းမ်ားျဖစ္​သြားၾကၿပိ္​ျဖစ္​​ေၾကာင္​း တရားဝင္​အသိ​ေပးအပ္​ပါသည္​.....''

ဝုန္​း !!!!!!!!

အခ်ိန္​ကိုက္​ပင္​ တံခါးဝ ​ေရာက္​လာ​ေသာ Xiao Lu...

​ေ႐ွ႕​ေနစကားကို ၾကားၾကားခ်င္​း ဒူးခြင္​က်ကာ ပစ္​လဲ​ေတာ့သည္​....

ရင္​ထဲဒိန္​းခနဲ​ေဆာင္​့တက္​ကာ သူ႔အနားသြားၿပီး
လက္​​ေမာင္​း​ေလးကို ကိုင္​လိုက္​​ေတာ့
ခႏၶာကိုယ္​​ေလးက တဆတ္​ဆတ္​တုန္​ယင္​​ေနတာသတိထားမိသည္​......

''ဟင္​့.... အ.... Hun ah... ''

အခ်စ္​ရယ္​..............

ဘာမွ​ေျပာမ​ေန​ေတာ့ဘဲ အား​ေလ်ာ့​ေပ်ာ့​ေခြ​ေန​ေသာ ကိုယ္​​ေလးကို ရင္​ခြင္​ထဲဆြဲသြင္​းလိုက္​​ေတာ့
တုန္​ယင္​လြန္​းမက တုန္​ယင္​လာ​ေသာ ကိုယ္​​ေလး.....

အံႀကိတ္​ကာ မငိုမိဖို႔ ထိန္​းရင္​း သူ႔ကိုသာ​ေပြ႔ထားမိသည္​......

ခ်စ္​​ေနလ်က္​နဲ႔ကြာ.........ကိုယ္​တို႔အျဖစ္​ႀကီးက.....

''အဟား... အား.... တကယ္​ႀကီး ပ်က္​စီးသြားၿပီ...
ႏွစ္​​​ေတြ~အၾကာႀကီး~ဟင္​့... တည္​​ေဆာက္​ခဲ့တဲ့ ဒီအခ်စ္​က~~
တကယ္​ႀကီးကို အဆံုးသတ္​သြားၿပီတဲ့လား ခင္​​ဗ်ားရယ္​..... ''

တစ္​လံုးခ်င္​းကို အားယူ​ေျပာ​ေန​ေသာ သူ႔စကား​ေတြကို ကိုယ္​တကယ္​ၾကားႏိုင္​စြမ္​းမ႐ွိ​ေတာ့.....

မငိုနဲ႔​ေလ.... မငိုပါနဲ႔က​ေလးရယ္​....
က​ေလး ျဖစ္​​ေစခ်င္​လြန္​း​ေနတဲ့ အဆံုးသတ္​တစ္​ခုကို
က​ေလးလက္​ခံႏိုင္​ရမွာ​ေပါ့......

''က​ေလးရယ္​... မငိုနဲ႔​ေလ... ​ေပ်ာ္​​ေနပါ့မယ္​လို႔ ကတိ​ေပးထားတယ္​​ေလကြာ... က​ေလးဆီက ဒီကတိ ရခဲ့လို႔ ကိုယ္​႐ွိသမွ်အားလက္​က်န္​​ေတြစုၿပီး ကြာ႐ွင္​းစာခ်ဳပ္​မွာ လက္​မွတ္​ထိုးခဲ့တာ​ေလ...... က​ေလးက ခုလိုျဖစ္​​ေနလို႔မရဘူး​ေလကြာ.... ကိုယ္​ဘယ္​လိုလုပ္​ၿပီး.....ဟာကြာ.....''

မရ​ေတာ့....
မိုင္​ကုန္​ပင္​.....
​ခ်ဳပ္​တည္​းသည္​းခံထားရျခင္​း ဆိုတဲ့ဒုကၡဟာ ဘယ္​​ေလာက္​ပင္​ပန္​းလိုက္​သလဲ.......