2 years later >>>>
''Lu ေရ....ကိုယ္သြားေတာ့မယ္....''
Uniformကို သပ္သပ္ရပ္ရပ္၀တ္ထားေသာ
ခ်စ္ခင္ပြန္း၏ ပါးျပင္ထက္ အနမ္းဖြဖြေခြၽလိုက္သည္....
''အြန္း.... ဂ႐ုစိုက္သြားေနာ္....''
ေန႔စဥ္မျပတ္ ေျပာျဖစ္ေနတဲ့ သတိေပးစကားအဆံုး
သူက ကြၽန္ေတာ့္ဆံပင္ေတြၾကား လက္ထည့္ကာ
တယုတယေလး လႈပ္ခါေလတယ္.....
ထို႔ေနာက္ နဖူးျပင္ေလးကို ႏူးညံ့စြာနမ္း႐ိႈက္ေလသူ.....
ဒီလိုဂ႐ုစိုက္တတ္တဲ့ သူကို တစ္ဘ၀လံုးစာ အပိုင္ရထားတာ ကြၽန္ေတာ္သိပ္ကံေကာင္းလြန္းတယ္မဟုတ္လား......
''သမီးေရ.....Appaကို နမ္းပါဦး.....''
ထိုအခါ သမီးေလးက ကြၽန္ေတာ့္လက္ထဲမွ႐ုန္းထြက္ကာ
သူ႔ပါးကို ႏွာေခါင္းေလးနစ္၀င္ေအာင္နမ္းသည္.......
''ကဲ...Appaအလုပ္သြားေတာ့မယ္.....
သမီးေက်ာင္းမွာ စာႀကိဳးစားေနာ္.... bye bye....''
သမိ္းရဲ႕ ပါးကို နမ္း႐ိႈက္ၿပီး အလွပဆံုးျပံဳးကာ
သူထြက္သြားသည္.......
နဂိုကတည္းက ကေလးခ်စ္တတ္ေသာ သူက
Yukiေလးကိုလည္း မ်က္ႏွာတစ္ခ်က္အညႇိဳးမခံဘဲ
သမီးရင္းေလးလိုပင္ ခ်စ္႐ွာသည္.....
၃ႏွစ္ဆိုေသာ ကာလကို ျဖတ္ေက်ာ္အၿပီး
ကေတာက္ကဆအနည္းငယ္မွလြဲ၍
ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္ သူ႔ၾကား ျပႆနာႀကီးႀကီးမားမားမ႐ွိခဲ့.....
အဲ....တစ္ခုေတာ့႐ွိသည္.....
ထိုျပႆနာေတာ္ေတာ္ႀကီိးသည္.....
အျခားေတာ့မဟုတ္......
Oh Sehunႀကီးအား တစ္ေန႔တျခားပိုပိုခ်စ္မိလာေသာ အခ်စ္ျပႆနာပင္.........
သူ႔အျပဳအမူ...
ေျပာစကား....
ဂ၇ုစိုက္မႈ...
တို႔မွတဆင့္ သူကြၽန္ေတာ့္အေပၚထားသည့္
အခ်စ္ကိုလည္း ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္းျမင္လာရသည္.......
အရင္ကဘာေတြပဲျဖစ္ခဲ့ပါေစ....
လက္႐ွိ Hunသည္ ကြၽန္ေတာ့္တစ္ေယာက္တည္းကိုသာခ်စ္သည္...
ကြၽန္ေတာ့္ တစ္ေယာက္တည္းကိုသာ ၾကည့္သည္......
YOU ARE READING
^^PAIN^^
Fanfiction''နိဒါန္းကတည္းက မေသ သပ္ခဲ့တဲ့ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္အတြက္... နိဂံုးဆိုတာ လွပႏိုင္ပါ့မလား.... ေမွ်ာ္လင့္ခြင့္ဆိုတာေလးသာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္႐ွိေနေသးရင္ ခင္ဗ်ားနဲ႔အတူ လွပတဲ့နိဂံုးေလးတစ္ခုကိုူဖန္တီးခ်င္မိပါရဲ႕...... ...
