ေလယာဥ္နံပါတ္ (*) ....
ေလယာဥ္ထြက္ခ်ိန္နီးေနၿပီျဖစ္ပါသျဖင့္ လိုက္ပါမည့္ခရီးသည္မ်ား ေလယာဥ္ေပၚသို႔ေနရာယူေပးၾကပါရန္....*°´´#¿^@°
''ကဲ....Luhanေရ....သြားၾကစို႔.....''
ေလယာဥ္ဂိတ္ေပါက္သို႔ ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္လွမ္းၾကည့္လိုက္ၿပီး သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်ကာ
Suho Hyungေနာက္ကေနေလယာဥ္ေပၚတက္လာခဲ့မိသည္........
လိုက္မလာတာလည္း ေကာင္းတာပဲေလ...
အနည္းဆံုးေတာ့ သူ႔မ်က္ႏွာမျမင္ရရ့င္ ေမ့ဖို႔ပိုလြယ္သြားတာေပါ့........
ေလယာဥ္ေပၚေရာက္ေတာ့ Suho Hyungနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ခံုက တစ္ခံုျခား....
ကြၽန္ေတာ့္ေနရာက ျပတင္းေပါက္နဲ႔ကပ္လ်က္ေနရာျဖစ္တဲ့အတြက္ ျပတင္းေပါက္ကေနအျပင္ဘက္ကိုေငးၾကည့္ေနမိသည္.....
ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္ ေမြးရပ္ေျမ.......
သိပ္မၾကာခင္ ေက်ာခိုင္းရေတာ့မယ္.....
ဘယ္ေတာ့မွျပန္လာျဖစ္မလဲမသိတဲ့ ခြဲခြာမႈနဲ႔ ခြဲရေတာ့မယ္.......
ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ထိ သူ႔ကို ႐ူးမိုက္စြာ ေမွ်ာ္လင့္ေနေသးတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ကိုသာ သူသိလွ်င္....
အားပါးတရေလွာင္ရယ္ေနလိမ့္ေလမလား.......
ဒါမွမဟုတ္....လွည့္စားသမွ် ခံရ႐ွာတဲ့ အ႐ုပ္ကေလးဟူ၍ပဲ စုတ္တသပ္သပ္ျဖင့္ သနားေနလိမ့္ေလမလား............
ေျသာ္....ကြၽန္ေတာ္ဆိုသည္မွာလဲ ေမ့ဖို႔ႀကိဳးစားေလေလ....
သူ႔အေၾကာင္းပိုေတြးမိေလေလ.........
ခပ္ယဲ့ယဲ့ေလး ျပံဳးကာ ခုနက ေလယာဥ္မယ္ေလးလာေပးသြားေသာ coffeeအားေသာက္ရန္ လွမ္းယူလိုက္သည္.....
ထိုစဥ္....
ကြၽန္ေတာ့္လက္ေကာက္၀တ္အား အုပ္ကိုင္ကာ
ေနာက္လက္တစ္ဖက္က ကြၽန္ေတာ္ကိုင္ထားေသာ ေကာ္ဖီခြက္အား လွမ္းယူရင္း လက္ထဲ Bubble teaဘူးေလးကို လာထည့္ေပးေသာ တစ္စံုတစ္ေယာက္..........
YOU ARE READING
^^PAIN^^
Fanfiction''နိဒါန္းကတည္းက မေသ သပ္ခဲ့တဲ့ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္အတြက္... နိဂံုးဆိုတာ လွပႏိုင္ပါ့မလား.... ေမွ်ာ္လင့္ခြင့္ဆိုတာေလးသာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္႐ွိေနေသးရင္ ခင္ဗ်ားနဲ႔အတူ လွပတဲ့နိဂံုးေလးတစ္ခုကိုူဖန္တီးခ်င္မိပါရဲ႕...... ...
