**ဘုတ္!!!!
''ဟဲ့..ပလုပ္တုတ္...ဘာႀကီးတုန္း....''
ညေနခင္းေအးေအးလူလူ ဟိုတယ္နားက ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးမွာ Bubble teaေသာက္ရင္း ဖုန္းေလးပြတ္ေနစဥ္.....
စားပြဲေပၚေရာက္လာေသာ လက္ႀကီး၂ဖက္ေၾကာင့္
လူကတုန္ပါတုန္တက္သြားသည္......
လက္ပိုင္႐ွင္အား ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ႏႈတ္ခမ္းပါးမ်ားအား သပ္ရပ္စြာတြန္႔ခ်ိဳးကာ ကြၽန္ေတာ့္ကိုျပံဳးရင္းၾကည့္ေနေသာ Oh Sehun..
''ထိုင္မယ္ေနာ္.....''
မထိုင္နဲ႔ေျပာလည္း ထိုင္မွာပဲမို႔ ဘာမွမေျပာဘဲ ဖုန္းသာဆက္ၾကည့္ေနလိုက္သည္.....
ေနပါဦး ......
ကြၽန္ေတာ္ဒီမွာ႐ွိတာ သူဘယ္လိုသိပါလိမ့္......
မွတ္မိသေလာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္သူ႔ကို လိပ္စာမေျပာျပထားခဲ့....
ဦးေဏွာက္ကို ခပ္သြက္သြက္အလုပ္ေပးလိုက္ေတာ့
အေတြးထဲေပၚလာေသာ ဟိုအယြလင္လင္ႏွစ္ေယာက္.....
**ငါကိုက မွားတာ**
''Lu.....
ကိုယ္ေျပာစရာ႐ွိလို႔.....''
''အင္း...''
ဖုန္းကို အၾကည့္မခြာ...Bubble tea့ေသာက္မပ်က္ဘဲ
အင္း တစ္လံုးတည္းသာ ခြန္းတံု႔ျပန္ေသာကြၽန္ေတာ္ကို
သူ မ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕၍ ၾကည့္ေနမည္မွာ ေတြးၾကည့္ယံုႏွင့္သိပါသည္........
''Lu..သဘက္ခါျပန္ေတာ့မွာဆို....''
''အင္းေလ.....''
''ကိုယ္လိုက္ခ်င္တယ္...ဂ်ပန္ကို...''
ဖလူး....💦💦💦💦💦
ေသာက္လက္စပင္ သီးသြားကာ သူ႔မ်က္ႏွာသြားမစင္သည္မွာကံေကာင္း.....
Koreaမွာတင္ ႏွိပ္စက္ရတာအားမရလို႔ ဂ်ပန္ထိလိုက္ၿပီးႏွိပ္စက္ဖို႔မ်ားေတြးထားေလသလား......
အနာမက်က္ေသးေသာႏွလံုးသားက
ထပ္မံအထိ႐ွမခံႏိုင္ေတာ့တာမို႔....
ကြၽန္ေတာ္သူ႔အနားမွာ ထပ္မေနရဲ......
ESTÁS LEYENDO
^^PAIN^^
Fanfiction''နိဒါန္းကတည္းက မေသ သပ္ခဲ့တဲ့ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္အတြက္... နိဂံုးဆိုတာ လွပႏိုင္ပါ့မလား.... ေမွ်ာ္လင့္ခြင့္ဆိုတာေလးသာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္႐ွိေနေသးရင္ ခင္ဗ်ားနဲ႔အတူ လွပတဲ့နိဂံုးေလးတစ္ခုကိုူဖန္တီးခ်င္မိပါရဲ႕...... ...
