မၾကာခဏ အေတြးထဲေရာက္ေရာက္လာတတ္တဲ့
အေျခအေနတစ္ခုကို မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးေလ...
ဟု ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ယံုၾကည္မႈ လြန္ကဲစြာ ထင္ျမင္ခဲ့ၿပီးမွ
တကယ္တမ္း ရင္ဆိုင္လာရေသာအခါတြင္ေတာ့
ခံႏိုင္ရည္မ႐ွိ.....
သူကြၽန္ေတာ့္အနားမွ ထြက္ေျပးသြားသည့္အခ်ိန္ကတည္းက ေန႔ရက္တိုင္း နာရီတိုင္း စကၠန္႔တိုင္းသည္...
အသက္မဲ့ေန႔မ်ားပမာ ....
ျမင္သမွ် ျပဳသမွ် ၾကားသမွ်အရာရာတိုင္းသည္
အဓိပၸါယ္မဲ့လ်က္......
အျဖစ္အပ်က္အလံုးစံုကို ဆန္းစစ္မိေလတိုင္း
က..မွ ...အ ..အဆံုး ကိုယ့္ အ မွားခ်ည္းသက္သက္........
ဖုန္းscreen တြင္ ယေန႔ထိတိုင္ မပ်က္မပ်က္ ေနရာယူေနဆဲျဖစ္ေသာ သူ႔မ်က္ႏွာလွလွသည္.....
ကြၽန္ေတာ့္အား လက္ေတြ႔မဆန္စြာ အလွဆံုးျပံဳးျပေနဆဲ........
ခုခ်ိန္မွာ လိုခ်င္လွပါခ်ည္ရဲ႕ ဆိုၿပီးေသေလာက္ေအာင္ေတာင့္တျပေနလည္း ထိုအျပံဳးတို႔အား မျမင္ႏိုင္ေတာ့....
တစ္ခ်ိန္က တန္ဖိုးမထားခဲ့မိေသာ သူ႔အျပံဳးတို႔အား
ျပန္လည္ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ မ႐ွိေတာ့........
''ေတာ္လိုက္ေတာ့ Sehun...အဲ့ေဆးလိပ္ေတြ မေသာက္နဲ႔ေတာ့....ၾကာရင္မင္းေသလိမ့္မယ္ေဟ့ေကာင္....''
ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက အနားေရာက္ေနမွန္းမသိေသာ
Chanyeol က ပါးစပ္ထဲမွေဆးလိပ္ကို ဆြဲယူကာ တစ္ေနရာသို႔ လႊင့္ပစ္လိုက္ေသာေၾကာင့္
ကြၽန္ေတာ္ Tsk ခနဲ စုတ္သပ္မိသည္.......
'' မင္း ဒီလိုေတြ ျဖစ္ပ်က္ေနလို႔ Luhanက ျပန္လာမွာမို႔လား.... ''
ဟင္း.......
သိတာေပါ့.... သူျပန္မလာေတာ့မွန္း သိလို႔ကို..
ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ကြၽန္ေတာ္ ခုလိုေတြလုပ္ေနတာ.....
တစ္နည္းအားျဖင့္....
မသိမသာ sucide လုပ္ေနသလိုမ်ိဳး.....
အက်ႌအိတ္ထဲမွ ေဆးလိပ္ေနာက္တစ္လိပ္ကို ထုတ္ကာ
ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာၾကား ထည့္လိုက္ေတာ့
Chanyeol က ဟင္း ခနဲသက္ျပင္းခ်သည္.....
ESTÁS LEYENDO
^^PAIN^^
Fanfiction''နိဒါန္းကတည္းက မေသ သပ္ခဲ့တဲ့ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္အတြက္... နိဂံုးဆိုတာ လွပႏိုင္ပါ့မလား.... ေမွ်ာ္လင့္ခြင့္ဆိုတာေလးသာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္႐ွိေနေသးရင္ ခင္ဗ်ားနဲ႔အတူ လွပတဲ့နိဂံုးေလးတစ္ခုကိုူဖန္တီးခ်င္မိပါရဲ႕...... ...
