^^PAIN^^

~39~

''ဘာ.. ဘာရယ္​.. Xiao Lu.. ဘာ​ေျပာလိုက္​တယ္​...''

တုန္​ယင္​​ေန​ေသာအသံကို မဖံုးဖိႏိုင္​စြာပဲ မယံုၾကည္​ႏိုင္​​ေလာက္​​ေသာ အ​ေျခအ​ေနတစ္​ခုကို အတည္​ျပဳရန္​ ျပန္​လည္​​ေမး​မိသည္​....

သူသာ ျမင္​​ေအာင္​ၾကည္​့လွ်င္​
​ေမာ့ၾကည္​့လာ​ေသာ ကြၽန္​​ေတာ္​့မ်က္​ဝန္​းတစ္​စံုတြင္​
မ်က္​ရည္​ၾကည္​တို႔ ​ေဝ့သီ​ေနမွာကို ျမင္​ႏိုင္​​ေပမည္​..

သို႔​ေပမယ္​့ ....သူသည္​ ...
​ကြၽန္​​ေတာ္​့​ေနာက္​​ေက်ာဘက္​ဆီမွ ျပတင္​း​ေပါက္​ကိုသာ အ​ေၾကာင္​းမဲ့​ေငး​ေန​ခဲ့​ေလသည္​....

တင္​းတင္​း​ေစ့ထား​ေသာ ႏႈတ္​ခမ္​းတစ္​စံုနဲ႔
နီရဲ​ေန​ေသာ မ်က္​ဝန္​းတို႔အရ
သူသည္​လည္​း ​ေပါက္​ကြဲထြက္​မတတ္​ခံစားခ်က္​တို႔ကို
မရမကထိန္​းခ်ဳပ္​ထားရဟန္​.....

​''ကြာ႐ွင္​းမယ္​လို႔​ေျပာတာ​ေလ.....
ခင္​​ဗ်ား​နား​ေလး​ေနလား... ခင္​​ဗ်ားနဲ႔မ​ေပါင္​းႏိုင္​​ေတာ့ဘူးလို႔ဆိုလိုတာ​ေလ... ''

အံႀကိတ္​ထားရင္​းနဲ႔ ​ေျပာလာ​ေသာ သူ႔စကားသံ.....

တဆိတ္​..
ကြၽန္​​ေတာ္​ဘာအမွားလုပ္​မိသလဲ......

ဒီအ​ေတာအတြင္​း ျပ​ႆနာ​ေသး​ေသး​ေလး​ေတာင္​မတက္​ရ​ေလ​ေအာင္​
အတတ္​ႏိုင္​ဆံုး ဆင္​ဆင္​​ျခင္​ျခင္​​ေနခဲ့သည္​ကို သူလည္​းအသိ.....

ခုလို႐ုတ္​တရက္​ႀကီး ကြာ႐ွင္​းဖို႔ထိ
ကြၽန္​​ေတာ္​့တို႔ႏွစ္​​ေယာက္​ၾကား ဘယ္​အရာကမွားယြင္​း​ေနသလဲ.......

''ကြာ႐ွင္​းစာခ်ဳပ္​ပါဝယ္​ခဲ့တာမို႔ ခင္​​ဗ်ားလက္​မွတ္​ထိုးဖို႔ပဲလို​ေတာ့တယ္​...''

​ေခါင္​းငံု႔ထားရာမွ ထိတ္​လန္​႔စြာျဖင္​့ သူ႔ကိုၾကည္​့မိ​ေတာ့
သူဟာ ကြၽန္​​ေတာ္​့ကိုမ်က္​ႏွာလႊဲထားျပန္​တယ္​....

ကြာ႐ွင္​းစာခ်ဳပ္​......
သူကြၽန္​​ေတာ္​့ကို​ပစ္​​ေပါက္​လိုက္​တဲ့ အဲ့ဒီ့တစ္​စံုတစ္​ရာဟာ
ကြာ႐ွင္​းစာခ်ဳပ္​တဲ့လား......

ဒီ​ေလာက္​ထိျမန္​ျမန္​ႀကီးဆံုးျဖတ္​စရာလိုသလား....

''Luhan.... မင္​းဘာျဖစ္​​ေနတာလဲ...ဟမ္​...
ဒီ​ေလာက္​ထိကြာ႐ွင္​းခ်င္​​ေနရ​ေအာင္​ မင္​းနဲ႔ငါ့ၾကားဘာျပႆနာ႐ွိ​ေနလို႔လဲ... မဟုတ္​မွ မင္​း​ေနာက္​တစ္​​ေယာက္​​ေတြ႕......''