''Hyung....မင္းကိုခ်စ္တယ္...Han...''
တစ္ႀကိမ္တစ္ခါေလးေတာင္ မေတြးခဲ့မိေသာ
စကားကို Hyung ေျပာလာေသာအခါ.........
တစ္ကိုယ္လံုးက အားအင္မ်ားကို ဆြဲစုပ္ယူျခင္းခံလိုက္ရသလို ခံစားလိုက္ရသည္....
လက္ထဲကိုင္ထားသည့္ဖုန္းကို ျပဳတ္မက်ေအာင္
အႏိုင္ႏိုင္ကိုင္ထားရင္း ဆြံ႔အစြာျဖင့္ပင္ Hyung ဆက္ေျပာလာမည့္စကားအား နားေထာင္ေနမိသည္.....
''Han.. အံ့ႂသသြားမယ္ဆိုတာ သိပါတယ္.....
ဒါေပမယ့္....ကိုယ္ဆက္ၿပီး မမ်ိဳသိပ္ႏိုင္ေတာ့လို႔......
ဒီ့ထက္ေနာက္က်သြားမယ္ဆိုရင္.....
ကိုယ္မင္းကို ထာ၀ရ လက္လႊတ္လိုက္ရေတာ့မွာမို႔ေလ....ဟင္း....''
အေတာ္ေလး အားတင္းကာ ေျပာလိုက္ရသလို..
Hyung ပင္ပန္းစြာသက္ျပင္းခ်သံက ေလလိႈင္းမွတစ္ဆင့္ နားစည္သို႔ ျပင္းထန္စြာ႐ိုက္ခတ္လာသည္.....
ကြၽန္ေတာ္သည္ Oh Sehun ဆိုေသာ လူသား၏ လႊမ္းမိုးမႈကို လြန္ဆန္ဖို႔ရာ ခက္ခဲလြန္းသည္ဆိုတာ....
သိရဲ႕သားနဲ႔ Hyungရယ္......
''Hyung.....ကြၽန္ေတာ့္စိတ္အေျခအေနကို...သိ.....
သိရဲ႕ သားနဲ႔ဗ်ာ.....''
အားနာစြာ.....
မဟုတ္ေသး....
စိတ္မေကာင္းစြာျဖင့္ပင္ လက္႐ွိအေျခအေနအား သူသတိေစရန္ ေထာက္ျပေပးမိသည္........
ကြၽန္ေတာ့္စကားအဆံုးမွာ ခဏတာတိတ္ဆိတ္သြားေသာ Hyung........
ဒီဘက္တြင္လည္း...
အပ်က္ပ်က္အယြင္းယြင္းျဖင့္ ၿပိဳေတာ့မည့္မိုးလိုျဖစ္ေနေသာ
ကြၽန္ေတာ့္ မ်က္ႏွာအေျခအေနေၾကာင့္
မ်က္ႏွာရိပ္မ်က္ႏွာကဲျဖင့္ လွမ္းေမးေနေသာ Sehun....
မ်က္လႊာခ်ရင္း ေခါင္းခါျပလိုက္သည္....
ဒါဟာ သူသိထားစရာလိုတဲ့ ကိစၥမွမဟုတ္ဘဲေလ....
''ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ..တစ္စံုတစ္ေယာက္က မပိုင္ဆိုင္ေသးသ၍ မင္းဟာ လြတ္လပ္တဲ့ လူတစ္ေယာက္လို႔ ကိုယ္ယူဆထားတာမို႔ပါ Han.....
မင္းအခ်စ္ကို ရဖို႔ ကိုယ့္မွာလည္း ႀကိဳးစားခြင့္႐ွိေသးတယ္လို႔ မွတ္ယူထားတာမို႔......''
ESTÁS LEYENDO
^^PAIN^^
Fanfiction''နိဒါန္းကတည္းက မေသ သပ္ခဲ့တဲ့ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္အတြက္... နိဂံုးဆိုတာ လွပႏိုင္ပါ့မလား.... ေမွ်ာ္လင့္ခြင့္ဆိုတာေလးသာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္႐ွိေနေသးရင္ ခင္ဗ်ားနဲ႔အတူ လွပတဲ့နိဂံုးေလးတစ္ခုကိုူဖန္တီးခ်င္မိပါရဲ႕...... ...
