^^PAIN^^

~41 (Final)~

မငို​ေတာ့ပါဘူး.... ငိုစရာလဲမလို​ေတာ့ဘူး​ေလ.....
အဆံုးစြန္​ထိ ငို​ေႂကြးထားခဲ့ၿပီးၿပီမဟုတ္​လား....
မ်က္​ရည္​​ေတြလည္​းခမ္​း​ေလာက္​​ေရာ​ေပါ့......

ငိုရလြန္​းလို႔ မို႔အစ္​​ေနတဲ့ မ်က္​ဝန္​း​ေတြကို
သူမသိဘဲ​ေတာ့ မ​ေန​ေလာက္​ပါဘူး​ေလ.....

တမင္​ မသိခ်င္​​ေယာင္​​ေဆာင္​​ေနတာပဲ ျဖစ္​မွာပါ...
သူဆို​ေသာ လူသားဟာ ကိုယ္​မ်က္​​ေမွာင္​တစ္​ခ်က္​ကုတ္​တာကအစ အ​ေသးစိတ္​မွတ္သားထားတတ္တဲ့​ဲ့လူမဟုတ္​လား......

''တကယ္​လမ္​းခြဲၿပီးရင္​....
​ေပ​်ာ္​မွာလားက​ေလး...... ​''

''ဟက္​....သိပ္​​ေသခ်ာတာ​ေပါ့...
အနည္​းဆံုး​ေတာ့ ခင္​​ဗ်ားလို လူယုတ္​မာ လူ႐ႈပ္​လူ​ေပြရဲ႕ ​ေလာင္​းရိပ္​​ေအာက္​က အၿပီးအပိုင္​လြတ္​သြားၿပီမဟုတ္​လား....''

မဲ့ျပံဳးတစ္​ခ်က္​ႏွင္​့အတူ အသံတစ္​ခ်က္​မတုန္​ပဲ ​ေျပာလာသူ.....

​သူ သိပ္​ကိုစိတ္​နာ​ေနခဲ့တာပဲ......
လံုးဝ မလိုခ်င္​​​ေတာ့​ေလာက္​​ေအာင္​ကို စြန္​႔ပစ္​ခ်င္​​ေနၿပီပဲ....

ဒါကို ကိုယ္​ကနားလည္​​ေပးရမွာ​ေပါ့... အလိုက္​သိရမွာ​ေပါ့......

ကိုယ္​သာသူ႔အနားကပ္​တြယ္​​ေန​ေသးရင္​
သူဘယ္​​ေပ်ာ္​ပါ​ေတာ့မလဲ....
ကိုယ္​့လိုလူမ်ိဳးနဲ႔ အတူ​ေနရတဲ့ဘဝဟာ သူ႔အတြက္​ငရဲပဲျဖစ္​​ေနမွာ.......

အင္​း​ေပါ့.... ဒီလိုပဲျဖစ္​မွာ......

သူ႔ရင္​ထဲကိုယ္​့အတြက္​ အခ်စ္​ဆိုတာ ျမဴတစ္​မႈန္​​ေတာင္​
မက်န္​​ေတာ့ပါဘူး....
ရြံ႐ွာမႈ စက္​ဆုပ္​မုန္​းတီးမႈ​ေတြခ်ည္​း​ေနရာယူထားမွာ......

ဒီလိုျဖစ္​​ေအာင္​လည္​း ကိုယ္​ပဲလုပ္​ခဲ့တာ..
ကိုယ္​ပဲဖန္​တီးခဲ့တာမဟုတ္​လား....

သက္​​ေရာက္​မႈတိုင္​းအတြက္​ တန္​ျပန္​သက္​​ေရာက္​မႈ႐ွိတယ္​ဆိုတဲ့ နိယာမက အလကားထုတ္​ခဲ့တာမွမဟုတ္​ဘဲ​ေလ......

​ျပန္​ေ​ပးဆပ္​လိုက္​စမ္​းပါ...​ေက်​ေက်နပ္​နပ္​ႀကီး.....

''​ေကာင္​းပါႁပီ...အခ်စ္​ရယ္​... ကိုယ္​လမ္​းခြဲ​ေပးပါ့မယ္​....
​ေနာက္​ဆံုးအ​ေနနဲ႔ တစ္​ခု​ေလာက္​​ေတာင္​းဆိုပါရ​ေစ... ကိုယ္​မင္​းကိုနမ္​းခ်င္​တယ္​ အခ်စ္​.... ​တရားဝင္​ခင္​ပြန္​းအ​ေနနဲ႔.... ​ေနာက္​ဆံုးအႀကိမ္​ရယ္​ပါ​... ''