^^PAIN^^

~41 (Final)~

​ေသခ်ာစူးစိုက္​ၾကည္​့​ေတာ့မွ...

''Hyung....''

ညစ္​ပတ္​​ေန​ေသာ ႐ုပ္​အ​ေနအထားႏွင္​့ ငွက္​သိုက္​နီးပါးျဖစ္​​ေန​ေသာ​ေခါင္​းအ​ေနအထား​ေၾကာင္​့ CEO႐ုပ္​ပင္​မ​ေပါက္​​ေတာ့.......

ဘယ္​အခ်ိန္​ကတည္​းက ​ေခၚလိုက္​မွန္​းမသိတဲ့ ဆရာဝန႔​ေတြက ႏိုးႏိုးခ်င္​းဆိုသလို အနား​ေရာက္​လာၾကသည္​....

စိုးရိမ္​စရာမ႐ွိ...အားျပတ္​ျခင္​းဟုသာ ၾကာရမွ..
Hyungခမ်ာသက္​ျပင္​းခ်႐ွာသည္​......

''​ေနလို႔ထိုင္​လို႔​ေကာင္​းရဲအလား...''

''အင္​း.... အဆင္​​ေျပပါတယ္​... သမီး​ေရာ....''

''မီးမီးက ​ေက်ာင္​းမွာ....''

''အင္​း..... ''

ခဏတာတိတ္​ဆိတ္​သြားျပန္​သည္​....ၿပီးမွ...

''Hyung​ေျပာစရာ႐ွိတယ္​...''

''​ေျပာ​ေလ Hyung....''

''အခုအခ်ိန္​က သိပ္​မသင္​့​ေတာ္​ဘူးဆို​ေပမယ္​့လည္​း
Hyung​ေျပာလိုက္​​ေတာ့မယ္​.... ကိုယ္​ မင္​းကိူလက္​ထပ္​ခ်င္​တယ္​ Han...''

Hyung စကား​ေၾကာင္​့ ကြၽန္​​ေတာ္​ သက္​ျပင္​းခ်မိသည္​....
အဆိုးရြားဆံုးကိစၥ​ေတြကို ႂကံဳ​ေတြၿပီး​ေနာက္​ပိုင္​း
​ေတာ္​ရံု​ေလာက္​ႏွင္​့ မတုန္​လႈပ္​​ေတာ့တာ တစ္​ခုက​ေတာ့ ​ေကာငး္​သည္​....

ျပတင္​း​ေပါက္​ဘက္​ မ်က္​ႏွာလႊဲလိုက္​ကာ

''ကြၽန္​​ေတာ္​ Hunကို မ​ေမ့ႏိုင္​​ေသးဘူးHyung...''

''​ေမ့စရာမလိုပါဘူး... တစ္​သက္​လံုးလည္​း သတိရႏိုင္​ပါတယ္​... Hyung လိုခ်င္​တာက တရားဝင္​ဆိုတဲ့​ေခါင္​းစဥ္​​ေအာက္​က​ေန မင္​းကို​ေစာင္​့​ေ႐ွာက္​ခြင္​့​ေလးပဲ... ''

အတန္​ၾကာ ငိုင္​ကာ ​ေတြး​ေနမိသည္​....
အဆင္​​ေျပပါ့မလား.....
​ေလာ​ေလာလတ္​လတ္​ ကြဲထားခါစ ႏွလံုးသားက
​ခံႏိုင္​ရည္​႐ွိပါ့မလား....

​ေနာက္​ၿပီးသမီးက​ေရာ..သ​ေဘာတူပါ့မလား....

''Kikiနဲ႔တိုင္​ပင္​ၾကည္​့​ေတာ့ PaPaသ​ေဘာတဲ့​ေလ...
Appa​ေနရာကို​ေတာ့ အစားမထိုးႏိုင္​​ေပမယ္​့
ဦး​ေလးတစ္​​ေယာက္​လို သ​ေဘာထားပါ့မယ္​တဲ့....''