^^PAIN^^

~39~

''ၿပီး​ေတာ့ ခင္​​ဗ်ား ​ေမွာက္​သြား​ေရာတဲ့... ညသန္​း​ေခါင္​​ေက်ာ္​ ဟိုမိန္​းမတစ္​​ေရးႏိုးလို႔ထၾကည္​့တဲ့အခ်ိန္​ ခင္​​ဗ်ား​ေမွာက္​​ေနၿပီတဲ့​ေလ... အဲ့ဒါနဲ႔ ႐ုပ္​႐ွင္​​ေတြထဲကလို အခန္​းထဲ​ေပးအိပ္​မလို႔ ဧည္​့သည္​ခန္​းထဲပို႔မလို႔ မ,ယံုပဲ႐ွိ​ေသး... ဟက္​....ခင္​​ဗ်ား​ေလ....ခင္​​ဗ်ားမူးမူး႐ူး႐ူးနဲ႔...အဟား...''

​ေျပာ​ေနရင္​း မ်က္​လံုး​ေတြပိုရဲတက္​လာကာ မ်က္​ရည္​​ေတြက်လာျပန္​သူ......

ဟင္​့အင္​း...မျဖစ္​ႏိုင္​ဘူး.....
ကြၽန္​​ေတာ္​က ​ေတာ္​ယံု​ေလာက္​နဲ႔မူးတတ္​သူမဟုတ္​...
​ေမွာက္​ဖို႔ဆို​ေဝး​ေသး......
ဘယ္​လိုျဖစ္​ၿပီး.....

''ဟင္​..ဟင္​့အင္​း...မျဖစ္​ႏိုင္​ဘူး....Xiao Lu.. သူမင္​းကိုလိမ္​​ေျပာလိုက္​တာ​ေနမွာ... မဟုတ္​ဘူး​ေနာ္​... အဲ့ကို
ယ္​ဝန္​က ကိုယ္​နဲ႔ရတာလံုးဝမျဖစ္​ႏိုင္​ဘူး... Xiao Lu ah...''

တုန္​ယင္​​ေန​​​ေသာ​ေျခလွမ္​း​ေတြနဲ႔ တစ္​လွမ္​းျခင္​း​ေ႐ွ႕တိုးလိုက္​​ေတာ့ သူက စပ္​ဆုပ္​စြာၾကည္​့သည္​....

သံုးလွမ္​း​ေလာက္​လွမ္​းအၿပီး ဆက္​မလွမ္​းႏိုင္​​ေတာ့ဘဲ
အ႐ုပ္​ႀကိဳးျပတ္​ထိုင္​ခ်လိုက္​သည္​......

မျဖစ္​ရဘူး.... Xiao Luကိုလံုးဝအဆံုး႐ွံုးမခံႏိုင္​ဘူး...
ဟား... ကိုယ္​သူ႔ကိုဘယ္​​ေလာက္​ထိခ်စ္​သလဲကိုယ္​အသိဆံုး....ဘယ္​နည္​းနဲ႔မွအဆံုး႐ွံုးမခံႏိုင္​ဘုး....

​ေဘးနားမွာက်​ေန​ေသာ ကြာ႐ွင္​းစာခ်ဳပ္​ကိုအပိုင္​းပိုင္​းျဖစ္​​ေအာင္​ဆြဲျဖဲလိုက္​သည္​.....

''Oh Sehun!!!...''

''မရဘူး​ေနာ္​... ကိုယ္​လံုးဝကြာ႐ွင္​းမ​ေပးႏိုင္​ဘူး....
ကိုယ္​့ရင္​ထဲဝင္​ၾကည္​့စမ္​းပါအခ်စ္​ရယ္​..မင္​းအတြက္​အခ်စ္​​ေတြဆိုတာ အၾကားအလပ္​မ႐ွိ​ေနရာယူထားတာ...ဟမ္​... ကိုယ္​လံုးဝအဆံုး႐ွံုးမခံႏိုင္​ဘုးအခ်စ္​ရဲ႕... အဲ့ကိုယ္​ဝန္​ကိုလဲ တာဝန္​မယူႏိုင္​ဘုး....''

ႏႈတ္​ခမ္​းဖ်ား​ေတြတဆတ္​ဆတ္​တုန္​ကာ
မ်က္​ရည္​တို႔ တသြင္​သြင္​စီးက်​ေန​ေသာ မ်က္​ဝန္​းညိဳတို႔ျဖင္​့ သူ႔က္​ုၾကည္​့ကာ အသနားခံမိသည္​.....