^^PAIN^^

~38~

ကြၽန္​​ေတာ္​့တရားဝင္​ခင္​ပြန္​းက​ေတာ့........

''Han..ဖုန္​းလာ​ေနတယ္​.... ''

စိတ္​နဲ႔လူဘယ္​​ေလာက္​ထိကင္​းကြာသြားသလဲဆို
အက်ႌအိပ္​ကပ္​ထဲထား​ေသာဖုန္​းက တုန္​ခါ​ေနမႈကို​ေတာင္​ သတိမျပဳမိႏိုင္​​ေလာက္​​ေအာင္​.......

ကြၽန္​​ေတာ္​့ပခံုးကို ဆြဲလႈပ္​ကာ သတိ​ေပး​ေသာ Hyungသာမ႐ွိလွ်င္​...
ဒီဖုန္​း၏ တုန္​ခါမႈကို ကြၽန္​​ေတာ္​သိလိမ္​့မည္​မဟုတ္​....

သူ႔အ​ေၾကာင္​း​ေတြးတိုင္​း....
သူဆိုသည္​မွာ စိတ္​ထဲ​ေရာက္​လာတဲ့အခ်ိန္​တိုင္​း....

႐ုပ္​နဲ႔နာမ္​ကြဲကြာသြားတတ္​တဲ့ကိုယ္​့အက်င္​့က
ဘယ္​​ေတာ့မ်ားမွ ​ေပ်ာက္​ပါလိမ္​့မလဲ​ေလ......

❤Hun❤

Contact name​ေလးကို ၾကည္​့ရင္​း
ထပျ္​ပံဳးမိလိုက္​သည္​.....

​ေနာက္​ဆံုး​ေတာ့ သူဖုန္​း​ေခၚလာခဲ့ၿပီပဲ....

''အင္​း.. Hun ​ေျပာ​ေလ ...''

''Xiao Luဘယ္​မွာလဲ.. သမီး​ေရာ..
ဒီအခ်ိန္​က က​ေလး​ေက်ာင္​းသြားခ်ိန္​မွမဟုတ္​​ေသးတာ... ဘယ္​သြား​ေနတာလဲအခ်စ္​.. ကိုယ္​အိမ္​မွာမ​ေတြ႔လို႔....''

''Hun... ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔ ​ေဆးရံုမွာ..... ''

''ဘာရယ္​......''

တအံ့တျသ​ေရရြတ္​လိုက္​​ေသာ သူ႔အသံ....

''အြန္​း... သမီး​ေနမ​ေကာင္​းဘူးHun.. သတိလစ္​သြားလို႔​ေဆးရံုတင္​ထားရတယ္​... ***​ေဆးရံုကို.....
Hello...Hello Hun.... ''

​ေဆးရံုနာမည္​​ေျပာၿပီးတာနဲ႔ ဖုန္​းခ်သြား​ေသာသူ႔​ေၾကာင္​့
ကြၽန္​​ေတာ္​ ျပံဳးရံုတင္​မဟုတ္​ဘဲ ထရယ္​မိလိုက္​သည္​.....

​ေျသာ္​....
စိတ္​​ေတာ့ပူတတ္​သား​ပဲ......

နံ​ေဘးနားက တစ္​​ေယာက္​​ေယာက္​သာ အၾကားအာရံု​ေကာင္​းလွ်င္​ ကြၽန္​​ေတာ္​့ရယ္​သံမ်ားထဲတြင္​ ​ေလွာင္​သံအခ်ိဳ႕စြက္​​ေနသည္​ကို သိ​ေကာင္​းပါရဲ႕.......

••••••••••

''Lu''

အခန္​းတံခါး ဆြဲဖြင္​့သံနဲ႔ နာမည္​​ေခၚသံက ဆက္​တိုက္​ဆိုသလိုထြက္​လာၿပီး အနည္​းငယ္​က်ယ္​တာမို႔
သမီးအိပ္​​ေနတာကို ​ေငး​ေနတဲ့ကြၽန္​​ေတာ္​​ လန္​႔သြားမိတယ္​...