Achtervolgd door de liefde

Uitgehuwelijkt

Die ochtend werd Mandy wakker met Rajea naast zich. Ze liep stilletjes haar kamer uit. Ze liep richting de badkamer. Onderweg kwam ze Jonathan tegen. Hij gaf haar een kus. Daarna ging hij naar de woonkamer om ontbijt te maken.

Mandy liep naar de badkamer. Ze had haar kleren alvast meegenomen. Wat eigenlijk erg handig was. Ze deed de deur op slot. Daarna deed ze de warme douche aan.

Ze voelde de heerlijke warme stralen over haar huid gaan. Het voelde als een zachte deken. Ze waste haar haren en liep daarna de douche uit.

Mandy trok haar zwarte skinny aan en een grote witte trui met cute letters. Daarna liep ze op haar blote voeten haar kamer uit.

Ze liep weer terug naar haar kamer. Omdat ze Rajea wilde wakker maken. Of als ze al wakker was, te zeggen dat ze kon douchen.

Toen Mandy de deur open wilde doen. Hoorde ze Rajea bellen.

'j-j-ja p-pap-p-pa', daarna hing ze op. Mandy hoorde haar in huilen uitbarsten. Mandy ging gelijk haar kamer binnen, om Rajea te troosten.

'wat is er Rajea?' vroeg Mandy bezorgd. 'm-mijn vader, hij hij', daarna begon ze nog harder te huilen. Na een stilte maakte ze haar zin af. 'mijn vader zij dat ik, ik vanmiddag ga trouwen', zei Rajea bijna onhoorbaar. Mandy gaf haar een knuffel. Daarna liep Rajea naar de badkamer, om zichzelf te wassen.

Mandy was al naar Jonathan gegaan, om te ontbijten. Na 10 minuten kwam Rajea ook naar hun toe,om met hun te ontbijten. Na het ontbijt bracht Jonathan hun naar school.

De bel ging al vrij snel. Mandy haaste zich naar haar kluisje en ze pakte gelijk haar boeken. Ze had geluk dat het lokaal niet ver weg was. Ze liep naar geschiedenis toe met Rajea. Want ze hadden de les samen. Meneer van der Hoeven gaf hun les. Het was een man die dingen zo vertelde, alsof het voelde alsof je daar zelf stond. Meneer van der Hoeven was erg aardig, daarom vond Mandy het nooit erg om naar zijn lessen te gaan.

Na geschiedenis had ze gym, ze gingen voetballen. De jongens die kozen haar nooit omdat ze dachten dat meisjes niet kunnen voetballen. Maar Mandy kon dat allesbehalve. Ze liet hen nog wel zien dat meiden best kunnen voetballen. Er was uiteindelijk 5-2 gescoord. Mandy had vier doelpunten gemaakt en een jongen eentje. Ze had wel laten zien aan de jongens dat de meiden ook wel wat kunnen. Ze keken haar met open mond aan. 'nog nooit een meisje goed zien voetballen ofzo?' riep Mandy uiteindelijk lachend tegen de groep. Ze ging bij wat meiden zitten. Ze leken haar aardig.

Het ene meisje had stijle donkerbruin/zwarte haren en mooie donkere uitdagende ogen, haar haar kwam tot net boven haar onderrug. Ze was Marokkaans, net zoals Rajea. Het meisje had een mooi figuur, maar als ze eerlijk toegaf, was het van haar ietsjes beter. Ze wilde niet arrogant zijn. Maar de jongens kwijlde haar altijd na.

Het andere meisje had golfen lichtblond haar. Velblauwe ogen en haar tot aan haar schouders. Ze leek niet uit een warm land te komen. Ze had gehoord dat zij ergens uit Noorwegen kwam. Haar figuur was ook erg mooi.

Er zat nog een meisje bij. Ze had krullend donkerbruin/rood haar. Velgroene ogen en sproeten over haar hele neus en rondom haar ogen. Ze kwam uit Engeland. Haar figuur was niet om van te kwijlen, maar het was ook niet lelijk.

De meiden zeiden lief 'hoi' tegen haar. Na gym hadden de meiden gedoucht en hadden ze pauze.

Tijdens de pauze ging Mandy samen met de drie meiden zitten en Rajea. Het meisje met de zwarte haren heette Dalila, het meisje met de blonde haren Alice en met de rode haren Angelique. Ze konden het goed vinden met z'n drieën.

Na de pauze hadden ze blokuur Duits, daarna waren ze uit. Mandy wilde eigenlijk graag bij Rajea haar bruiloft zijn. Maar haar vader had gezegd dat bij de ''ceremonie'' alleen familieleden mochten zijn. Later op het feest mocht Mandy Rajea haar man wel ontmoeten. In de tussentijd maakte Mandy haar huiswerk. Nadat Rajea haar had gebeld dat ze mocht komen. Vroeg ze aan Jonathan om haar te brengen met zijn auto. Een kwartiertje later belde Mandy aan. Ze zag daar Rajea. Niet blij, niet boos, niet verdrietig, niet geshockeerd, helemaal geen emoties, leek het.

Toen Mandy naar binnen ging zag ze Rajea met haar man aan haar zij. Mandy keek wat beter. Ze herkende dit persoon. Hij had haar leven tot een hel gemaakt. Met Daan. Mandy voelde allemaal zwarte wazige plekken voor haar ogen komen. Voordat ze haar bewustzijn verloor, schreeuwde ze keihard; 'JIJ, JIJ!!!' ze wees hem aan. Daarna viel ze flauw.

De mensen om haar heen gooiden een emmer water over haar heen. Daardoor werd Mandy uit haar bewustzijn verholpen. Mandy liep weg naar buiten. Rajea kwam achter haar aan. Uiteindelijk gingen ze praten op een bankje dicht bij een parkje.

'Mandy, ken je Rachid al?', vroeg Rajea zenuwachtig. Mandy twijfelde om het te vertellen aan Rajea. 'kijk Rajea, ik...' er viel een traan over haar wang. 'ik ben vroeger verkracht, door een jongen en zijn b-beste vriend...', fluisterde Mandy bijna onhoorbaar. 'och, habibi', zei Rajea en ze gaf Mandy een knuffel. 'maar wat heeft Rachid hiermee te maken?', vroeg ze nog zenuwachtiger. 'hij is die beste vriend', fluisterde Mandy nog zachter. Daarna keek ze omlaag. 'dat meen je niet', zei Rajea boos. Ze liep weg. Ze was niet boos op Mandy. Maar ze moest en wilde het tegen Rachid zeggen. Mandy werd ondertussen opgehaald door Jonathan.

Thuis aangekomen rook Mandy de heerlijke geur van kip. Jonathan had voor hun gekookt. Mandy at haar kip op. Daarna vluchtte ze naar haar kamer. Ze deed haar pyjama aan en ze maakte zich klaar voor de avond. Daarna kroop ze haar veilige bedje in. Ze vergat even al haar problemen. Alle dingen waar ze zich zorgen over maakte. Ze viel in slaap, ze had dit keer geen nachtmerrie. Ondanks de slechte dag.