Achtervolgd door de liefde

Jongens

Mandy werd wakker, ze keek naast haar. Er lag een jongen naast haar. Maar het was Jonathan niet! Ze glipte uit haar bed. Ze liep naar de jongen toe. Het was Luke. Om een of andere manier, was ze opgelucht. Gelukkig, hij was het maar.

Ze maakte hem wakker. Ze zei dat hij haar kamer uitmoest, voordat Jonathan zou komen. Ze duwde de nog half slapende Luke de kamer uit. Nadat ze hem had weggejaagd uit haar kamer. Pakte ze haar kleding en ze ging douchen.

Nadat ze gedoucht en omgekleed was, ging ze naar de keuken. Er stond nog niks op tafel. Er was ook bijna niks te vinden in de keukenkastjes. Dus besloot ze om even naar de supermarkt te gaan. Het zou geen kwaad kunnen toch?

Ze pakte wat gezamenlijk geld. Want ze hadden één pot net wat geld van hun alle drie. Dus dan konden ze dat makkelijk gebruiken voor dingen zoals boodschappen.

Ze liep met het geld in haar lerenjaszak naar haar fiets. Ze sprong erop en fietste naar de winkel. Waar zij altijd heen ging. Ze wist dat er zoals gewoonlijk jongens waren. Die haar maar al te goed voor zichzelf wilden hebben. Dus besloot ze te doen, alsof ze met haar vriendje zat te bellen. Ze liep naar de winkel. Zonder de jongens ook maar aan te kijken.

Maar toch liep er een jongen op haar af. Ze begon gelijk tegen haar telefoon te praten. De jongen liep achter haar aan. Hij kneep in haar kont.

Als in een reflex draaide ze zich om. Ze stompte met haar Nikes zo in zijn buik. Hij kromp in elkaar. Van hem zou ze geen last meer hebben, dacht ze.

Na de boodschappen kwam ze thuis. Daar zag ze Jonathan en Luke aan het ontbijt begonnen. Ze hadden wat pizza opgewarmd.

Mandy rende naar de jongens toe en zei; 'zijn jullie gek of zo, je gaat toch geen pizza in de ochtend eten, vetzakken!'. Ze lachte nu wel weer. 'ik heb wat lekkere broodjes en croissants meegenomen, dus als jullie willen...' meteen schoof Luke zijn bord aan de kant. Hij knikte dankbaar.

Jonathan daarintegen, hij zei dat hij het hield bij pizza. Hij moest het maar zelf weten. Moet hij niet bij haar gaan klagen als hij straks dik is. Mandy begon te grijnzen. Wat had ze toch een raar vriendje. Maar toch was hij de liefste van de wereld.

Ze aten hun eten op en ze besproken wat ze die dag zouden gaan doen. Luke moest nog studeren voor zijn opleiding geneeskunde. Jonathan zei dat hij ook wat ging studeren voor zijn studie zorg en welzijn.

Zij wilde vandaag weer naar de sportschool. Omdat de jongens niet meekonden. Moest zij dan maar alleen. Opzich niet zo'n probleem, maar jongens vinden haar nogal leuk. Wat ze zelf dus totaal niet begreep. Ze vond het ook zo vervelend dat jongens als een hondje achter haar aanliepen.

Ze zal gewoon gaan trainen. Dus geen probleem. Probeerde ze zichzelf te kalmeren. Maar Mandy vond het toch leuker als de jongens mee zouden gaan. Maar dus helaas voor een keertje dan maar niet.

Ze ging naar haar kamer. Ze trok haar roze sporttop aan en een lange zwart met roze broek. Zo zag ze er niet vreselijk aantrekkelijk uit. Zei ze tegen zichzelf. Dat was maar goed ook.

Ze liep naar haar fiets. Ze fietste naar de sportschool en ze haalde het welbekende pasje tevoorschijn. Ze rekende alvast af en ze liep naar binnen.

Daar zag ze iemand die ze nooit hier had verwacht. Maar ze wel zou zien. Ze mocht haar niet. Maar ze was wel veranderd. Ze was een heel klein beetje aangekomen, had Mandy het idee.

Voor haar stond Rose. Die haar tijdens haar modellenwerk altijd zo zat te pesten. Ze was nog steeds die barbiepop als vroeger. Maar minder. Wel had ze een overdreven laag ingesneden top aan. Ook droeg ze zo'n korte broek, dat hij maar net een paar centimeter boven haar bovenbenen uitstak.

Mandy draaide zich om. Ze had geen zin in haar. Ze liep naar een lopende band toe en ze begon hard te rennen en het werd steeds zwaarder. Ze had niet door dat achter haar een hele groep jongens was opgekomen. Ze staarden allemaal naar het bewegende lichaam in het midden. Het bewoog snel en soepel.

Mandy was uitgeput en ze deed het apparaat uit. Ze keek achter haar en ze keek recht in de ogen van een groep jongens. Ze kreeg een kleur op haar wangen. Ze voelde haar wangen langzaam rood en warm worden. Ze besloot dat ze wel genoeg getraind had voor die dag. Het was immers al best laat. Bijna etenstijd.

Mandy fietste snel haar het huis. Ze deed haar fiets op slot en belde aan. Jonathan en Luke hadden maar twee sleutels, dus één voor haar zat er niet echt in. Luke deed open. Hij keek haar recht in haar gezicht aan. Ze voelde zich weer warm en rood worden. Ze liep snel verder naar binnen.

Binnen was de tafel al gedekt. Ze zag dat Jonathan en Luke druk bezig waren met koken. Het leek net alsof ze het gebeuren met het slaan enzo waren vergeten.

Omdat Luke sinds een paar dagen vegetariër was geworden. Kreeg hij ander vlees. Nou geen vlees, hij kreeg een groentenburger. Ze aten Roti, dat is een heerlijk Surinaams gerecht. Ze at alles op, totdat haar buikje vol zat.

Na het eten besloot Mandy gelijk te gaan slapen. De dag erna zou ze naar het modellenbureau gaan. Waar ze haar gingen laten ''testen''.

Ze viel eerst wat lastig in slaap. Daarna vergat ze alles en ze viel in een diepe slaap. Ze droomde over Luke, was dat wel zo handig? Vroeg ze zich af. Boeie, zei sarcastisch een ander stemmetje in haar hoofd.

Mandy droomde nu over Jonathan en Luke, over wat er allemaal met hun gebeurt is enzo. Ze wist het niet, waarom zouden zulke zo goede vrienden ruzie maken?

Ze wilde er niet meer over denken. Ze kneep haar ogen dicht en ze viel in slaap.