''သ..သမီး~...''
.........
''သမီး.ေလး...''
ခ်ီထားေသာ သမီးေလးကား
တုတ္တုတ္မလႈပ္....
အဆင္ေျပသြားမွာပါ....
အဆင္ေျပသြားမွာပါ သမီးရယ္.....
သမီး ဒီလိုျဖစ္မယ္မွန္းမသိလို႔
သမီး Appaကို မတားခဲ့မိတာပါ သမီးရယ္....
''Taxi ..!!!......''
ည ၁နာရီေက်ာ္ဆိုေသာ အခ်ိန္ကလည္း
ကားလမ္းမေပၚက ယာဥ္ေတြကို အလိုလို႐ွင္းလင္းေနေစသည္......
တစ္စီးေလာက္ေတာ့...တားလို႔ရပါေစ.....
ထိုစဥ္.....
''Han!!!!.....ဘာျဖစ္တာလဲ... ဟင္..သမီးေကာ...''
ကိုယ့္ေ႐ွ႕ရပ္လာေသာကားတစ္စီးေပၚမွ
ဝ႐ုန္းသုန္းကား ေျပးဆင္းလာေသာ Suho Hyung.....
''Hyung... သမီး...သမီးအဖ်ားႀကီးၿပီး.. သတိလစ္သြားလို႔... Hun..Hunကလည္း အျပင္ေရာက္ေနတာ..ဖုန္းကလည္းစက္ပိတ္ထား....ဟင့္... ကြၽန္ေတာ္.ကြၽန္ေတာ္....''
ခုနကထိထိန္းထားေသာ မ်က္ရည္ေတြက
Hyungကို ေတြ႔ရခ်ိန္ တာက်ိဳးသလိုစီးဆင္းလာခဲ့သည္.......
''Han.. စိတ္ထိန္းစမ္း... အဆင္ေျပသြားမွာ...အားလံုးအဆင္ေျပသြားမယ္ေနာ္.. ကဲ..ကားေပၚတက္.. Hyung ေဆးရံုလိုက္ပို႔မယ္...''
Hyung ဖြင့္ေပးေသာ ကားေနာက္ခန္းတံခါးမွဝင္ကာ
သမီးေလးကို ေပါင္ေပၚတင္ထားလိုက္သည္......
ဘာမွမျဖစ္ရဘူးေနာ္..သမီး...
Papa႐ွိေနတာမို႔....ဘာမွမျဖစ္ဘူးေနာ္......
ေဆးရံုေရာက္ေတာ့ ဆရာဝန္ေတြေပြ႔ခ်ီသြားေသာ သမီးေလးေနာက္ကို အေျပးတစ္ပိုင္းလိုက္သြားမိသည္.....
သမီးသတိရလာဖို႔ ႀကိဳးစားေနၾကတဲ့ဆရာဝန္ေတြကိုၾကည့္ၿပီး သူေခါင္းေတြမူးေနာက္လာသည္.....
ခုနကတည္းက ကိုက္ေနတဲ့ေခါင္းက
အခုပိုဆိုးလာကာ လူက ယိုင္နဲ႔နဲ႔ပင္ျဖစ္လာသလိုလို....
YOU ARE READING
^^PAIN^^
Fanfiction''နိဒါန္းကတည္းက မေသ သပ္ခဲ့တဲ့ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္အတြက္... နိဂံုးဆိုတာ လွပႏိုင္ပါ့မလား.... ေမွ်ာ္လင့္ခြင့္ဆိုတာေလးသာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္႐ွိေနေသးရင္ ခင္ဗ်ားနဲ႔အတူ လွပတဲ့နိဂံုးေလးတစ္ခုကိုူဖန္တီးခ်င္မိပါရဲ႕...... ...
~~37~~
Start from the beginning
