သိလိုစိတ္ေတြက တစ္ခါတစ္ေလ ေတြ႔႐ွိမႈအသစ္ေတြကိုေပးေပမယ့္ အဲ့ဒီေတြ႔႐ွိမႈေတြကပဲ တစ္ခါတစ္ရံ ကိုယ့္ကို ျပန္လည္နာက်င္ေစတတ္တာ ကြၽန္ေတာ္မသိခဲ့....
ထိုအရာေလးကို ေကာက္ရန္ ထိုင္လ်က္ႏွင့္ပင္ ၾကမ္းျပင္ကိုငံုၾကည့္လိုက္သည္....
ၾကည့္ရတာ ဓာတ္ပံုေလးတစ္ပံုထင္ရဲ႕... ေမွာက္လ်က္သားေလး....
ေသခ်ာတာကေတာ့ စာအုပ္ၾကားထဲဓာတ္ပံုထည့္ထားတာကြၽန္ေတာ္မဟုတ္.....
သမီးကလည္း သူ႔အခန္းမွာ စာၾကည့္စားပြဲထားထားေပး၍ ဒီအခန္းထဲ ေတာ္ရံုမဝင္...
ဒါဆို .. Hunေပါ့.....
နည္းနည္းေတာ့ စိန္ေခၚၾကည့္ခ်င္သည္.....
ဒါ ....Hunငယ္ငယ္က ပံုျဖစ္မလား....
အိုး..သိပ္ကို ခ်စ္စရာေကာင္းမွာပဲ.... ကြၽန္ေတာ္မသိခဲ့တဲ့ သူ႔ငယ္ဘဝက ဘယ္လိုပံုေလးျဖစ္ေနမလဲ....
တကယ္လို႔....ကြၽန္ေတာ္တို႔ မိသားစုပံုဆိုရင္ေရာ....
သူဒီမိသားစုကို သိပ္ခ်စ္တာကြၽန္ေတာ္သိတာေပါ့....
ပံုထဲက ကြၽန္ေတာ္တို႔သံုးေယာက္ကိုၾကည့္ႁပီး
ၾကည္ႏူးေနေလမလား......
ဒါမွမဟုတ္...... ကြၽန္ေတာ့္ပံုလား....
အို... ရင္ခုန္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ...
သူဟာ အလုပ္ေတြနဲ႔ပင္ပန္းေနတဲ့အခါ ကြၽန္ေတာ့္ပံုရိပ္ေလးကို ေငးရင္း စကားေတြေျပာ...အေမာေျဖေလ့႐ွိသလား......
အေတြးေလးနဲ႔တင္ ဘယ္လိုေတာင္ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္သလဲ.......
......
သို႔ေပမယ့္.......
သို႔ေပမယ့္ ေပါ့ေလ........
ကံတရားက ကြၽန္ေတာ့္ဘက္မွာ ေနရတာ မႀကိဳက္ဘူးထင္ပါရဲ႕..... ဘာအျပစ္မွလည္းမလုပ္မိပါဘဲ
အခ်ိန္တုိင္း အျပစ္ေပးေနခ်င္ပံုပါပဲေလ.......
လက္ထဲပါလာေသာ ဓာတ္ပံုထဲက လွပစြာျပံဳးေနေသာ ေကာင္မေလးႏွင့္ သူမကို ျမတ္ႏိုးစြာၾကည့္ေနပံုရေသာ ေကာင္ေလး...... ကြၽန္ေတာ့္ခ်စ္ခင္ပြန္း.....
YOU ARE READING
^^PAIN^^
Fanfiction''နိဒါန္းကတည္းက မေသ သပ္ခဲ့တဲ့ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္အတြက္... နိဂံုးဆိုတာ လွပႏိုင္ပါ့မလား.... ေမွ်ာ္လင့္ခြင့္ဆိုတာေလးသာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္႐ွိေနေသးရင္ ခင္ဗ်ားနဲ႔အတူ လွပတဲ့နိဂံုးေလးတစ္ခုကိုူဖန္တီးခ်င္မိပါရဲ႕...... ...
~~36~~
Start from the beginning
