ဒါကို သူသိမည္မဟုတ္.....
သူေျပာသလိုပင္....
ကြၽန္ေတာ္သည္ ကိုယ့္အတၱပင္ ကိုယ္ၾကည့္ခဲ့သူတစ္ေယာက္လား....
ခံစားခ်က္ကို ထုတ္မျပတတ္ဘဲ ၿမိဳသိပ္တတ္လြန္းေသာ ကေလးငယ္သည္ ...
အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာကတည္းက
တစ္ေယာက္တည္း ႐ိႈက္ငိုေႂကြးေနခဲ့ၿပီးၿပီလဲ...
အခ်ိန္ကတည္းက ႀကိတ္မွိတ္ခံစားေနခဲ့လို႔
ခုလို ႐ိႈက္ႀကီးတငင္နဲ႔ ပြင့္အံထြက္လာရေလသလဲ.....
အဟား......
ကိုယ္ဟာတကယ့္ကို မေကာင္းတဲ့လူတစ္ေယာက္ပဲ....
သူ႔ေ႐ွ႕မွာဒူးေထာက္ထိုင္ခ်...
ၾကမ္းျပင္ေပၚက သူ႔လက္ကေလးကို အုပ္ကိုင္လိုက္သည္....
'' ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကေလးရယ္...
ကိုယ္..တကယ့္ကိုမွားသြားပါတယ္ကြာ...အဲ့အတြက္ ကေလးႀကိဳက္သလိုအျပစ္ေပး....ခံယူပါ့မယ္...''
ကြၽန္ေတာ့္စကားသံအဆံုး ေမာ့ၾကည့္လာေသာ သူ႔မ်က္ဝန္းမ်ားတြင္ကပ္ညိေနေသာ အရိပ္အေယာင္မ်ားသည္
အဓိပၸါယ္ေဖာ္ရန္ ခက္ခဲလြန္းသည္.....
''ဟင့္အင္း...တကယ္တမ္းေတာ့ ခင္ဗ်ားမမွားဘုး...
ယံုၾကည္လို႔မရမွန္းသိရဲ႕နဲ႔ §မွတ္မ႐ွိ ယံုၾကည္မိခဲ့တဲ့ ကြၽန္ေတာ္ကသာ မွားတာ......''
ေျပာၿပီးတာနဲ႔ မ်က္ရည္ေတြပြတ္သုတ္ကာ သူမတ္တပ္ရပ္သည္....
''မုန္းတယ္....
ခင္ဗ်ားဟာ မေကာင္းတဲ့လူမွန္းသိရဲ႕နဲ႔ ေသေလာက္ေအာင္ခ်စ္မိေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ကြၽန္ေတာ္မုန္းတယ္...
ရပါတယ္...အဆင္ေျပသလိုသာေနပါ....အရာအားလံူးမ်က္ကြယ္ျပဳေပးထားမွာမို႔....
ခင္ဗ်ားစ္တ္ခ်မ္းသာသလိုသာ ေနပါေတာ့...
တစ္ခုပဲ.... ကြၽန္ေတာ့္နားကသာ ထြက္မသြားပါနဲ႔..
အဲ့ဒါေလးတစ္ခုပါပဲ.....''
တုန္ယင္စြာေျပာၿပီး ေျပးတက္သြားေသာ သူ........
သူ႔စကားႏွင့္အၾကည့္မ်ားၾကား
အားအင္ကုန္ခမ္းကာ အ႐ုပ္ႀကိဳးျပတ္လဲက်သြားမိသူ ကိုယ္.......
ဒီအမွားအတြက္....ကိုယ္ဘယ္လိုျပန္ေပးဆပ္သင့္သလဲ....
ဘဝအဆက္ဆက္ ျပန္ေပးဆပ္မယ္ဆိုလွ်င္ေတာင္
ကေလးအေပၚ က်ဴးလြန္မိတဲ့အျပစ္က ေက်လိမ့္မွာ မဟူတ္ေပဘူး.....
ကိုယ့္အေပၚ သိပ္ခ်စ္လြန္းတဲ့ကေလးအေပၚ
ကိုယ္ဟာ ဘာေၾကာင့္မ်ား ဒီလိုလုပ္ရပ္မ်ိဳး လုပ္ႏိုင္ခဲ့ရတာလဲ......
အရာအားလံုးအတြက္...ေတာင္းပန္ပါတယ္ အခ်စ္ရယ္.........
***********PAIN********
YOU ARE READING
^^PAIN^^
Fanfiction''နိဒါန္းကတည္းက မေသ သပ္ခဲ့တဲ့ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္အတြက္... နိဂံုးဆိုတာ လွပႏိုင္ပါ့မလား.... ေမွ်ာ္လင့္ခြင့္ဆိုတာေလးသာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္႐ွိေနေသးရင္ ခင္ဗ်ားနဲ႔အတူ လွပတဲ့နိဂံုးေလးတစ္ခုကိုူဖန္တီးခ်င္မိပါရဲ႕...... ...
