''Lu...ဘာေတြေျပာေနတာလဲ...ကိုယ္နားမလည္ဘူး..''
ဟက္...ခနဲရယ္လိုက္ေသာ သူ....
ထို႔ေနာက္ ေခါင္းငံု႔ကာ စားပြဲေပၚလက္ေထာက္ခ်လိုက္သည္.....
ထို႔ေနာက္ ပါးျပင္ထက္ လက္ဖမိုးျဖင့္ ဖိသုတ္လိုက္သည္...
ဘုရားေရ....သူငိုေနတာလား....
''သိၿပီးၿပီ...အားလံုးသိၿပီးၿပီမို႔.. ေက်းဇူးျပဳၿပီးဟန္ေဆာူ္မေနပါနဲ႔ေတာ့...အျပစ္ကင္းခ်င္ေယာင္ေဆာင္မေနပါနဲ႔ေတာ့...... Hariနဲ႔ ခင္ဗ်ားအေၾကာင္းကို အားလံုးသိၿပီးၿပီမို႔....အဲ့ဒါမို႔ေလ..~~....''
သြားၿပီ.......
သူသိသြားခဲ့ၿပီ....
ကြၽန္ေတာ္အေၾကာက္ဆံုးအခ်ိ္န္ကိုေရာက္လာခဲ့ၿပီ...
လြန္ခဲ့ေသာ မိနစ္ပိုင္း ကတည္းကပင္ ေတြးခဲ့မိၿပီး
တုန္လႈပ္ခဲ့ရေသာ အခ်ိန္အခါသည္ ခ်က္ခ်င္းပင္ေရာက္လာခဲ့ၿပီ.....
ဘာလုပ္ရမလဲ...ဘာလုပ္သင့္လဲ....
''Lu ah...ကိူယ္...ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္..
ကိုယ္မရည္ရြယ္ထားခဲ့....''
''ေတာင္းပန္ျပန္ၿပီ....
ခင္ဗ်ားတစ္ဘဝလံုး အခုလိုပဲေနေတာ့မွာလား..ဟမ္...
ကြၽန္ေတာ္မသိေအာင္ေဖာက္ျပန္...သိသြားရင္ေတာင္းပန္... ဒိိလိုပဲ ေ႐ွ႕ဆက္ေတာ့မွာလား ဟမ္....!! ေျပာေလ.... ခင္ဗ်ားဗ်ာ.....
ခင္ဗ်ား ကိုယ့္အတၱပဲကိုယ္ၾကည့္တယ္... ခင္ဗ်ားျဖစ္ခ်င္တာပဲ ခင္ဗ်ားလုပ္တယ္.. အျမဲ..အျမဲတမ္းပဲ~
ကြၽန္ေတာ့္ဘက္ကို တစ္ခ်က္ေလာက္ၾကည့္ေပးပါလား...
ကြၽန္ေတာ္ဘယ္ေလာက္ထိနာက်င္ခံစားေနရလဲ ခင္ဗ်ားနည္းနည္းေလာက္ပဲျဖစ္ျဖစ္ကိုယ္ခ်င္းစာၾကည့္ေပးပါလားဗ်ာ.... ခင္..ခင္ဗ်ား...ဟင့္...~~~....''
ဒူးေထာက္ကာ လက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း ၾကမ္းျပင္ေပၚေထာက္ထားလ်က္ ႐ိႈက္ႀကီးတငင္ ငိုေႂကြးေနေသာ ခ်စ္ရသူ.....
ကြၽန္ေတာ္ ..ေျပာစရာစကား႐ွာမေတြ႔ေတာ့....
ခ်စ္ရသူ နာက်င္ေနတာ ေတြ႔ေနရံုနဲ႔တင္
ကိုယ္ပါ အသက္႐ွဴက်ပ္ေလာက္ေအာင္ မြန္းက်ပ္ေနရသည္....
YOU ARE READING
^^PAIN^^
Fanfiction''နိဒါန္းကတည္းက မေသ သပ္ခဲ့တဲ့ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္အတြက္... နိဂံုးဆိုတာ လွပႏိုင္ပါ့မလား.... ေမွ်ာ္လင့္ခြင့္ဆိုတာေလးသာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္႐ွိေနေသးရင္ ခင္ဗ်ားနဲ႔အတူ လွပတဲ့နိဂံုးေလးတစ္ခုကိုူဖန္တီးခ်င္မိပါရဲ႕...... ...
