^^PAIN^^

~~29~~

''Aww...Hun ျပန္​​ေရာက္​ၿပီလား....''

ကပိုကယို​ေလး ထထိုင္​ကာ မ်က္​၀န္​း​ေတြကိုပြတ္​သပ္​​ေနတဲ့ သူ႔ပံု​ေလး​ေၾကာင္​့ အသဲယားကာ
သူ႔ကိုယ္​​ေလးကို ​ေစြ႕ခနဲ ​ေကာက္​ခ်ီကာ ရင္​ခြင္​ထဲထည္​့ထားလိုက္​မိသည္​.......

ဟင္​....က​ေလးကိုယ္​​ေလး​ေပါ့သြားလိုက္​တာ.....

ဒီအ​ေတာအတြင္​း အစား​ေကာင္​း​ေကာင္​းမစားဘူးလား.....

''Lu...ပိန္​က်သြားလိုက္​တာ.....
အစား​ေကာင္​း​ေကာင္​းမစားဘူးလား.....''

စိုးရိမ္​ၾကည္​့မ်ားျဖင္​့ၾကည္​့ကာ ​ေမး​ေတာ့
ရင္​ခြင္​ထဲပိုတိုး၀င္​လာသူ.......

''အင္​း....ခုတစ္​​ေလာ သမီးစိတ္​နဲ႔ အစားသိပ္​မ၀င္​ဘူး..
​ေနာက္​ၿပီး.....''

စကားစျဖတ္​ထား​ေသာသူ႔​ေၾကာင္​့
​ေမးဆတ္​ျပလိုက္​​ေတာ့......

''​ေနာက္​ၿပီး...Hun...~ Hunကလည္​း ကြၽန္​​ေတာ္​့အနားမ႐ွိဘူး​ေလ.... တစ္​​ေန႔လံုး​ေနမွ အိပ္​၇ာ၀င္​ခ်ိန္​နဲ႔ အိပ္ရာထခ်ိန္​​ေလးပဲ​ေတြ႔...​ေတြ႕ရ​ေတာ့...ဟင္​့....''

​ေျပာရင္​းဆိုရင္​း ငိုခ်လိုက္​​ေသာ သူ႔​ေၾကာင္​့
ကြၽန္​​ေတာ္​ပ်ာ..သြားသည္​.....

သမီးအခန္​းထဲမွာ​​ေသခ်ာ​ေခ်ာ့ဖို႔မျဖစ္​ႏိုင္​​ေတာ့
သူ႔ကိုခ်ီလ်က္​ႏွင္​့ပင္​ အခန္​းထဲက ထြက္​လာလိုက္​သည္​...

ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔အခန္​းထဲ​ေရာက္​မွ ငို​ေန​ေသာသူ​ေလးကို
ခုတင္​​ေပၚ အသာခ်..​ေသခ်ာထိုင္​​ေစၿပီး...သူ႔​ေနာက္​က​ေန၀င္​ထိုင္​ကာ ရင္​ခြင္​ထဲထည္​့ဖက္​ထားလိုက္​သည္​....

''Luရယ္​...ခုတစ္​​ေလာအလုပ္​​ေတြအရမ္​းမ်ား​ေနလို႔ပါ...
အဲ့ဒါ​ေၾကာင္​့ပါ က​ေလးရယ္​.... ကိုယ္​အခ်ိန္​ေပးႏိုင္​​ေအာင္​ႀကိဳးစားပါ့မယ္​​ေနာ္​....''

တသိမ္​့သိမ္​့တုန္​​ေန​ေသာ ကို္ယ္​​ေလးက ဖက္​ထားတဲ့ၾကားကပင္​ တုန္​ရီ​ေနျပန္​သည္​......

ကြၽန္​​ေတာ္​စိတ္​မ​ေကာင္​း......

ဒီအ​ေတာအတြင္​း က​ေလးကို တကယ္​ပစ္​ထားမိတာပဲ....