^^PAIN^^

~~28~~

သမီးကိုၾကည္​့ရသည္​မွာ
တစ္​စက္​မွ အားရစရာမ႐ွိ.....

နဂိုျဖဴ​ေဖြး​ေသာအသားအ​ေရက
က်န္​းမာ​ေရးမ​ေကာင္​း​ေသာ​ေၾကာင္​့ ျဖဴ​ေဖ်ာ့​ေဖ်ာ့....

လွပ​ေသာ မ်က္​၀န္​း​ေလး​ေတြက အရင္​က အရည္​ရႊန္​းလဲ့​ေနခဲ့​ေပမယ္​့ အခု​ေတာ့ ​ေဖ်ာ့​ေတာ့လို႔.....

''Nae...papa..အဟြတ္​ဟြတ္​....''

♬ ♬ ♬

စားပြဲ​ေပၚတင္​ထား​ေသာ ဖုန္​းမွျမည္​လာ​ေသာ
Ringtone​ေၾကာင္​့
Contact nameကိုၾကည္​့မိ​ေတာ့ Suho Hyung....

''ဟုတ္​ကဲ့ ...''

''Han... Kiki​ေလး ဘယ္​လို​ေန​ေသးလဲ..
သက္​သာရဲ႕လား...''

သမီးရဲ႕ က်န္​းမာ​ေ၇းအ​ေျခအ​ေန​ေၾကာင္​့
ကြၽန္​​ေတာ္​လည္​း ခြင္​့ယူထားခဲ့သည္​.....

သမီး​ေနမ​ေကာင္​း​ေၾကာင္​းသိ​ေသာ Hyungကလည္​း
သမီးကို ဂ႐ုစိုက္​႐ွာသည္​.....

Hyungသည္​ ကြၽန္​​ေတာ္​့အတြက္​​ေတာ့
တကယ္​အားကိုးရ​ေသာ အစ္​ကိုႀကီးတစ္​​ေယာက္​ပင္​....

''နည္​းနည္​း​ေတာ့သက္​သာပါတယ္​..Hyungရယ္​...
ဒါ​ေပမယ္​့ သမီးကိုၾကည္​့ရတာလံုး၀အားမရဘူး...''

တိုး​ေဖ်ာ့​ေဖ်ာ့ ကြၽန္​​ေတာ္​့​ေလသံ အဆံုး
ပင္​့သက္​႐ိႈက္​​ေသာ Hyung......

''ကိုယ္​ အခုလာခဲ့မယ္​..... အလုပ္​လည္​းနည္​းနည္​းပါး​ေနတာနဲ႔...သမီးကို​ေဆးခန္​းလိုက္​ပို႔​ေပးမယ္​....''

''Hyung...မလာ...ဟာ...''

​ေျပာခ်ငိရာ​ေျပာၿပီး ဖုန္​းခ်သြားသူ....

သူ႔လိုလူတစ္​​ေယာက္​က အလုပ္​ပါးဖို႔​ေန​ေနသာသာ

တစ္​​ေန႔တာ ၂၄နာရီ႐ွိသည္​ကိုပင္​ မ​ေလာက္​ငွသူ....

ဒါကို ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔ မိသားစု...
အထူးသျဖင္​့ သမီးကိုဆိုလွ်င္​
သူ႔အလုပ္​​ေတြထက္​ကိုပင္​ ပို၍ဦးစား​ေပးတတ္​​ေသးသည္​.....

တစ္​ခါတစ္​​ေလ​ေတာ့လည္​း
Hyung သည္​ သိပ္​နားလည္​ရခက္​သည္​....

သိပ္​မၾကာလိုက္​....
မိနစ္​အနည္​းငယ္​ကုန္​ဆံုးၿပီး​ေနာက္​
ၾကားလိူက္​ရ​ေသာ bellသံ​ေၾကာင္​့ သူ​ေရာက္​လာၿပီမွန္​း တန္​းသိလိုက္​သည္​.....