ယခုအတိုင္းေလးသာ တသက္လံုးသြားရမည္ဆိုလွ်င္
ဒီမိသားစုေလးသည္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ေပ်ာ္စရာေကာင္းလိုက္မည္နည္း.......
''Papa....မီးမီးေက်ာင္းသြားရမယ္...''
အေတြးထဲေမ်ာကာ တစ္ေယာက္တည္းျပံဳးေနမိရာမွ
အက်ႌစကိုလာဆြဲၿပီး သတိေပးေသာ သမီးစကားသံၾကားမွ လက္႐ွိအေျခအေနကိုျပန္ေရာက္လာေသာ ကြၽန္ေတာ္......
''ဟုတ္သားပဲ.....aigoo...လာပါဦး ၀က္ေပါက္ေလး....
အ..... အစားေတြအမ်ားႀကီးစားလို႔ထင္တယ္...Papaေတာင္မခ်ီႏိုင္ေတာ့ဘူး.....haha....''
7ႏွစ္အရြယ္ သမီးေလးကို ခ်ီကာ စ,ေနေတာ့
သမီးက တခစ္ခစ္ရယ္သည္......
သမီးကို ေက်ာင္း၀တ္စံုလဲေပးၿပီးေနာက္
အိမ္နဲ႔အေတာအတန္ေ၀းေသာ ေက်ာင္းသို႔လိုက္ပို႔ခဲ့သည္.......
ထို႔ေနာက္ ေအးေအးလူလူကားေမာင္းကာ
SM Entသို႔ ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္.......
•••••••••••••••••PAIN••••••••••••••••
'' Sehun...အစည္းအေ၀းစေတာ့မွာ ...ျမန္ျမန္....''
ေဘးနားက Chanyeol က သတိေပးေတာ့မွ
အစည္းအေ၀း႐ွိတာ သတိရေသာကြၽန္ေတာ္.....
ေမ့ေနလိုက္တာ......ေသေတာ့မွာပဲ.....
ဒီဦးေဏွာက္ေလးက ေယာက်္ားနဲ႔ကေလးကလြဲရင္
ဘာမွသိပ္မမွတ္မိတာ ဘယ္လိုလုပ္ရပါ့.......
ခပ္ျမန္ျမန္ပင္ Note bookနဲ႔ စာရြက္စာတမ္းအခ်ိဳ႕ယူၿပီး အစည္းအေ၀းခန္းထဲေျပး၀င္ခဲ့မိသည္.....
အစည္းေ၀းခန္းထဲေရာက္ၿပီး တစ္မိနစ္ေလာက္အၾကာ.....
**ဟင္......သူ....ဘယ္လိုလုပ္ **
•••••••••••••••••PAIN ••••••••••••••••••
နာရီလက္တံရဲ႕ၫႊန္ျပမႈက ညေန ၄နာရီ......
ဒီေန႔မွ Hunကလည္း ေနာက္က်လိုက္တာ.......
အလုပ္ကိစၥတစ္ခုခုအေရးႀကီးတာမ်ားျဖစ္ေနလို႔လား.......
ဒါဆိုရင္လည္း သူmessageတစ္ေၾကာင္း
ပို႔ထားသင့္တယ္မဟုတ္လား......
YOU ARE READING
^^PAIN^^
Fanfiction''နိဒါန္းကတည္းက မေသ သပ္ခဲ့တဲ့ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္အတြက္... နိဂံုးဆိုတာ လွပႏိုင္ပါ့မလား.... ေမွ်ာ္လင့္ခြင့္ဆိုတာေလးသာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္႐ွိေနေသးရင္ ခင္ဗ်ားနဲ႔အတူ လွပတဲ့နိဂံုးေလးတစ္ခုကိုူဖန္တီးခ်င္မိပါရဲ႕...... ...
~~26~~
Start from the beginning
