ကေလးမေလးရဲ႕မ်က္၀န္းေလးေတြမွ မ်က္ရည္ေလးမ်ားစီးက်လာကာ ကြၽန္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲေျပး၀င္လညေတာ့ သမီးေလးအား ဖက္ထားမိသည္.....
ကြၽန္ေတာ့ေနာက္နားမွာရပ္ေနေသာ Hunကလည္း
ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္လံုးကို လာေပြ႔ဖက္ကာ သမီးရဲ႕ ဆံပင္ေလးမ်ားကို ပြတ္သပ္ေပးေနသည္.....
''ေက်းဇူးပါ....မီးမီးကိုခ်စ္ေပးလို့္...ေစာင့္ေ႐ွာက္ေပးလို႔...Appa....Papa...ခ်စ္တယ္.....''
''Appaတို႔ကလည္း သမီးကိုခ်စ္ပါတယ္ကြယ္....''
ထိုေန႔က မိသားစု၀င္အသစ္စက္စက္ကေလးႏွင္တူတူ ညစာစားျဖစ္ခဲ့ၾကသည္.....
သမီးအတြက္ အ၀တ္အစားႏွင့္အသံုးအေဆာင္အခ်ိဳ႕ကိုလည္း တူတူသြား၀ယ္ေပးခဲ့ၾကသည္.....
ထိုေန႔က....ကြၽန္ေတာ္တို္႔ သိပ္ကို...ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ၾကသည္....
အထူးသျဖင့္.....သူသိပ္ေပ်ာ္ရႊင္ေနခဲ့သည္......
••••••••••••PAIN••••••••••••
''hyung....မနက္ျဖန္အားရင္ ညစာေလးဖိတ္ေကြၽးခ်င္လို႔....လာခဲ့ပါဦး...ၿပီးေတာ့ တစ္စံုတစ္ေယာက္နဲ႔လည္းမိတ္ဆက္ေပးမလို႔...ဟီး.....''
ထူးထူးဆန္းဆန္း ညစာဖိတ္ေကြၽးေသာ ကြၽန္ေတာ့္ကို Hyung က မ်က္ခံုးပင့္ၾကည့္လာသည္.....
''အလဲ့....ထူးထူးဆန္းဆန္း.....
ဘယ္သူနဲ႔မိတ္ဆက္ေပးမလို႔လဲ Hanက.....''
လက္ထပ္ၿပီးခ်ိန္မွစ၍ သူ႔ဘက္က သိသိသာသာလက္ေလွ်ာ့သြားတာကတစ္ေၾကာင္း....
ႏွစ္ေယာက္ၾကား စည္းတစ္ေၾကာင္းက ျပတ္ျပတ္သားသားေပၚေပါက္လာတာကတစ္ေၾကာင္းေၾကာင့္....
ကြၽန္ေတာ္Hyungကို ႐ွက္ရြံ႔သလိုေတြလုပ္မေနေတာ့ဘဲ အရင္အတိုင္းပင္ျပန္ဆက္ဆံခဲ့သည္.....
Hyung ဘက္ကလည္း ညီေလးတစ္ေယာက္လိုပင္
အပိုအလိုမ႐ွိ ဆက္ဆံခဲ့သည္......
အတြင္းစိတ္ေတာ့မသိေပမယ့္
အျပင္ပန္းတြင္ေတာ့ သူကြၽန္ေတာ့္ကို အျဖဴစင္ဆံုးျပံဳးျပခဲ့သည္......
အဲ့ဒီ့အတြက္လည္း..သိပ္ကိုေက်းဇူးတင္မိပါရဲ႕....
သို႔ေသာ္လည္း....Han ဆိုသည့္ အသံုးအႏႈန္းေလးကေတာ့ ခြၽင္းခ်က္အေနျဖင့္ ေျပာင္းလဲမသြားခဲ့.....
သိပ္ျပႆနာမ႐ွိသည့္ ကိစၥမို႔ ဖာသိဖာသာ သာ ေနျဖစ္ခဲ့သည္....
''တကယ္ေတာ့ေလ....ကြၽန္ေတာ္တို႔မေန႔ကပဲ သမီးေလးတစ္ေယာက္ေမြးစားျဖစ္တယ္....အဲ့ဒါHyungနဲ႔မိတ္ဆက္ေပးခ်င္လို႔......''
ရိပ္ခနဲ အေရာင္ေျပာင္းသြားေသာ Hyungမ်က္၀န္းေတြကို သတိထားမိလိုက္ေပမယ့္
ေတာ္လြန္းေသာ Hyungေၾကာင့္
အဓိပၸါယ္မေဖာ္လိုက္ႏိုင္.......
''အာ.....ဟုတ္လား.....Hanေတာင္မိသားစုေလးရသြားၿပီပဲ.....
ကိုယ္တကယ္ပဲ....ဂုဏ္..ျပဳ...ပါ..တယ္..ေနာ္....''
သူ႔အသံက ဘာလို႔မ်ား အနားသတ္တိုးညႇင္းသြားရပါလိမ့္.....
မေတြးခ်င္ေတာ့ပါဘူးေလ......
ကိုယ္ဘက္က ဘာမွတတ္ႏိုင္မွာမွမဟုတ္တာ.....
''Nae..ကြၽန္ေတာ္တို႔ျပင္ဆင္ထားလိုက္မယ္ေနာ္..
ဆက္ဆက္လာခဲ့ပါေနာ္....''
တခ်က္ျပံဳးျပၿပီး ရံုးခန္းထဲက ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္......
သူ႔ေနာက္မွာက်န္ခဲ့ေသာ တစ္စံုတစ္ေယာက္က
သူ႔ေက်ာျပင္ေလးကို ေဆြးေျမ့စြာၾကည့္ရင္း အသက္မဲ့စြာ
ႏြမ္းလ်လ်ျပံဳးေနခဲ့တာကိုေတာ့ Luhan မသိခဲ့.......
•••••••••••••PAIN••••••••••••
YOU ARE READING
^^PAIN^^
Fanfiction''နိဒါန္းကတည္းက မေသ သပ္ခဲ့တဲ့ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္အတြက္... နိဂံုးဆိုတာ လွပႏိုင္ပါ့မလား.... ေမွ်ာ္လင့္ခြင့္ဆိုတာေလးသာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္႐ွိေနေသးရင္ ခင္ဗ်ားနဲ႔အတူ လွပတဲ့နိဂံုးေလးတစ္ခုကိုူဖန္တီးခ်င္မိပါရဲ႕...... ...
~~24~~
Start from the beginning
