သို႔ေပမယ့္.....
အတိတ္ရဲ႕ အရိပ္ဆိုးကို ျပန္ေတြးမိလိုက္ေလတိုင္း
သူ႔ကို အဆံုးစြန္ထိ ခ်စ္ျပလိုက္ခ်င္စိတ္သည္
တြန္႔ဆုတ္သြားရသည္........
အတိတ္တစ္ခ်ိန္က ထိုသူသည္လည္း....
ဤအၾကင္နာ...ဤမ်က္၀န္း ...ဤစကားတို႔ႏွင့္ပင္
ကိုယ့္ကို ႐ုန္းမရေအာင္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ခဲ့ဖူးသည္ မဟုတ္လား......
ထိုစဥ္ကေတာင္ သူလွည့္ဖ်ားရက္ႏိုင္ခဲ့ေသးလွ်င္
ယခုအခ်ိန္တြင္ေကာ.......
ထိုသူသည္ ကိုယ့္ကို ထပ္မံမရက္စက္ဘူးလို႔
ေျပာႏိုင္ေလသလား............
''အား.......တကယ္ ႐ူးခ်င္လိုက္တာ......''
ေတြေ၀တတ္ေသာ စိတ္သည္
အစဥ္အျမဲ ကိုယ့္ကို ဒုကၡေပးခဲ့သည္.....
သည္ဥာဥ္သည ္အထူးသျဖင့္ သူႏွင့္ပတ္သက္သည့္
ကိစၥရပ္မ်ားအား ပို၍ ႐ႈပ္ေထြးေစသည္......
မည္သို႔ပင္ ဆိုေစကာမူ.....
မနက္ျဖန္တြင္ေတာ့ တိက်ျပတ္သားေသာ
အေျဖတစ္ခုကို ကြၽန္ေတာ္ခ်မွတ္ရေတာ့မည္........
မနက္ျဖန္တြင္ ကိုယ့္ဘ၀သမိုင္းသစ္၏ အစကို
ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ပင္ စုတ္ခ်က္တင္ရေတာ့မည္......
ဘယ္လိုလုပ္သင့္သလဲေလ..........
°°°°°°°°°°°°°°°PAIN°°°°°°°°°°°°°°
''Han......စကားခဏေလာက္ေျပာရေအာင္ေနာ္.....''
ဖြင့္ေျပာခဲ့သည့္ ညမွစ၍ Han ကြၽန္ေတာ့္ကို
သိသိသာသာေ႐ွာင္ေနခဲ့သည္မွာ ယေန႔ထိဆိုလွ်င္
၄ရက္ေျမာက္.......
စကားစဖို႔ျပင္လိုက္တိုင္း....
သိသိသာသာေရာ..မသိမသာပါ ေ႐ွာင္ထြက္သြားတတ္သည့္ ဒီကေလးကို ဒီတစ္ႀကိမ္ေတာ့ မျဖစ္ျဖစ္တဲ့နည္းနဲ႔
စကားေျပာမွျဖစ္ေတာ့မည္........
''ကြၽန္ေတာ္...အလုပ္ေလးေတြ႐ွိ....''
''မလိုဘူး...ထားလိုက္....အခု..ကိုယ္မင္းနဲ႔စကားေျပာခ်င္တယ္..Han.....ေက်းဇူးျပဳၿပီး.....''
YOU ARE READING
^^PAIN^^
Fanfiction''နိဒါန္းကတည္းက မေသ သပ္ခဲ့တဲ့ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္အတြက္... နိဂံုးဆိုတာ လွပႏိုင္ပါ့မလား.... ေမွ်ာ္လင့္ခြင့္ဆိုတာေလးသာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္႐ွိေနေသးရင္ ခင္ဗ်ားနဲ႔အတူ လွပတဲ့နိဂံုးေလးတစ္ခုကိုူဖန္တီးခ်င္မိပါရဲ႕...... ...
~~22~~
Start from the beginning
