^^PAIN^^

~~22~~

''ဒါနဲ႔...ဟို​ေလ....မနက္​ျဖန္​ဆိုရင္​ Lu ​ေျပာထားတဲ့ ၁လျပည္​့ႁပီ​ေနာ္​...အ​ေျဖ​ေပးဖို႔စီစဥ္​ထားပါ အဟိ.....''

ဒီတစ္​ခါ တစ္​ကယ္​နင္​သည္​.......

ပါးစပ္​ထဲထည္​့လိုက္​​ေသာ ထမင္​းလံုးက ဘယ္​က​ေနဘယ္​လို ႏွာ​ေခါင္​းက​ေနျပန္​ထြက္​လာသလဲမသိ......

ခံစားရခက္​လိုက္​တာ.....

​ေခ်ာင္​းတဟြတ္​ဟြတ္​ ဆိုး​ေန​ေသာ ကြၽန္​​ေတာ္​့ကို သူက ​ေက်ာ​ေလးလာပြတ္​​ေပးသည္​.......

''ရတယ္​...Sehun....ငါ..အ​ေပၚတက္​​ေတာ့မယ္​​ေနာ္​...''

​သူ႔ကိုလွည္​့မၾကည္​့ဘဲ အ​ေပၚထပ္​႐ွိ ကိုယ္​့အခန္​း႐ွိရာကို
၀႐ုန္​းသုန္​းကား ​ေျပးတက္​လာခဲ့လိုက္​သည္​....

တစ္​လ...ျပည္​့ၿပီတဲ့လား.......

ကြၽန္​​ေတာ္​သိပ္​​ေပါ့ဆ ခဲ့မိတာပဲ......
ဒီ...တစ္​လ..ဆိုတဲ့အခ်ိန္​ ျပည္​့သြားတာကို​ေတာင္​
သတိမထားမိႏိုင္​​ေလာက္​​ေအာင္​....ကြၽန္​​ေတာ္​ သတိလက္​လြတ္​ျဖစ္​ႏိုင္​လြန္​းသည္​​......

အခန္​းထဲ​ေရာက္​​ေရာက္​ခ်င္​း တံခါးပိတ္​ကာ ထို​ေနရာမွာပင္​ တံခါးကိုမွီ၍ ထိုင္​ခ်လိုက္​သည္​......

အဆင္​သင္​့ျဖစ္​ၿပီလား..........

​ေ႐ွ႕ဆက္​ရမယ္​့ အနာဂတ္​အတြက္​.....
အရာရာရင္​ဆိုင္​ဖို႔...အားအျပည္​့ျဖစ္​ၿပီလား.....

တစ္​လတာ ​ေလ့လာရသ​ေလာက္​
သူဘက္​က​ေတာ့ ကိုယ္​့အ​ေပၚအမွန္​တကယ္​ခ်စ္​သည္​့ပံုပင္​.....

ကိုယ္​ဆိုးသ​ေလာက္​ အႏြံတာခံသည္​့အျပင္​
ကိုယ္​့အ​ေပၚ ဘယ္​​ေတာ့မ်ားမွ အျပစ္​မဆိုခဲ့.......

အရင္​လို ႐ႈပ္​​ေပြဖို႔​ေန​ေနသာသာ
ကြၽန္​​ေတာ္​သင္​​ေပးထား​ေသာ ဂ်ပန္​စာလံုး အနည္​းငယ္​ႏွင္​့ပင္​ တိုင္​ပတ္​​ေနတတ္​သူ......

ဖန္​တရာ​ေတ​ေအာင္​ သူ​ဖြင္​့ဟ၀န္​ခံခဲ့​ေသာ
ခ်စ္​စကားမ်ားႏွင္​့ ယွဥ္​တြဲျမင္​ရ​ေလ့႐ွိ​ေသာ
သူ႔မ်က္​၀န္​းမ်ားတြင္​ လိမ္​ညာျခင္​းဟူသည္​့
အရိပ္​အ​ေယာင္​သည္​ တစိုးတစိမွ်ပင္​ မပါ၀င္​​ေၾကာင္​း
ကိုယ္​ကိုယ္​တိုင္​ အဖန္​ဖန္​​ေလ့လာဆန္​းစစ္​ခဲ့ၿပီးၿပီ......